اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۹ آبان ۱٣٨٨ -  ۱۰ نوامبر ۲۰۰۹

شنبه، آخرین روز ماه اکتبر، برابر با نهم آبان ۱٣٨٨، جلسه سخنرانی و بحث و گفتگویی پیرامون اوضاع سیاسی اجتماعی ایران و جنبش طبقه کارگر با عنوان،" رژیم جمهوری اسلامی ، طبقه کارگر و اصلاح طلبی"، توسط آقای رضا پرتوی از فعالین کمونیست و ساکن آلمان، در شهر سیدنی برگذار شد. آقای پرتوی از فعالین سابق کنفدراسیون دانشجویان ایرانی در آلمان، در زمان رژیم پهلوی به زندان افتاد و پس از انقلاب نیز در جریان فعالیت کمونیستی علیه رژیم جمهوری اسلامی مجبور به ترک ایران و ورود مجدد به آلمان شد. وی به فعالیت و مطالعات خود در این کشور ادامه داد و چندین کتاب با نام های، " حقوق زن در ایران"، "تغییرات اجتماعی و حقوق خانواده در ایران"، "انسان در سیستم تفکر اسلامی" و "گرگها و انسانها " منتشر کرد.
برنامه سخنرانی با نیم ساعت تاخیر در ساعت هفت بعداز ظهر شروع شد. در حدود ۵۰ نفر در این گردهمایی شرکت داشتند. سخنران در ابتداد رئوس مطالب سخنرانی‎اش را برشمرد.
آقای پرتوی در ابتدا اشاره کرد که تقابل درونی جناح های حاکمیت جمهوری اسلامی (جناح حاکم، خامنه ای، پاسداران از یک سو و جناح درکنار مانده و مخالف موسوی، کروبی، از سوی دیگر) بر سر بدست آوردن خوان یغمای ثروت های ملی ایران است.
ایشان با مقدمه ای از سربرآوردن سرمایه داری از پیش از انقلاب مشروطیت در ایران به روند پیشرفت اجتناب ناپذیر آن تا دوران های مختلف سیاسی پرداخت. وی اشاره کرد که بخاطر ماهیت وابستگی شدید این سرمایه داری، به سرمایهء جهانی، این سرمایه داری هیچ گاه خصلت ضد امپریالیستی نداشته و نخواهد داشت. از این جهت ما نباید اجازه دهیم که طرفداران رژیم پهلوی با علم کردن "دمکراسی" دوباره بر گرده این مردم سوار شوند.
وی در باره انقلاب ۱٣۵۷، و به چنگ افتادن آن توسط رژیم جمهوری اسلامی، اشاره کرد، که بی تجربگی جنبش مبارزاتی، مصمم بودن امپریالیسم برای تداوم غارت منابع ملی اشاره کرد. وی ابراز داشت که سران جمهوری اسلامی از همان اوان انقلاب شروع به خروج سرمایه از کشور به بهانه کمک به جنبش های آزادیبخش و غیره کردند و دامنه نفوذ و استیلای خود را بر تمام منابع، کارخانه ها، معادن و زمین های کشاورزی گستردند. همان گونه که شاه به عنوان یکی از بزرگترین زمین دار کشور با فروختن زمین هایش به یکی از بزرگترین سرمایه داران تبدیل شد. سران جمهوری اسلامی با چنگ انداختن به این خوان یغما به تداوم سرمایه داری در ایران پرداختند.
دو جناح متخاصم در رژیم در واقع نه یکی وابسته و دیگری نا وابسته به امپریالیسم، بلکه هر کدام وابسته به قطب های جهانی سرمایه داری، تداوم بخش همان رقابت های امپریالیستی هستند. در واقع هر کدام به نوبت در حاکمیت قرار داشته اند و در سیاه بختی مردم زحمتکش ایران به نوبت جا عوض کرده اند. این که یکی بهتر از دیگری است در واقع گول زدن خودمان و انحراف از مبارزه همه جانبه علیه سرمایه داری حاکم است. هر دو جناح به قانون پلید اساسی این رژیم وفادارند و آن را بارها اعلام کرده اند. از سوی دیگر غارت حریصانه و بی وقفه جناح حاکم با دست اندازی علنی به همه سرمایه ها و منابع ملی، که نمونه های اخیر آن را در دست اندازی سپاه پاسداران به مخابرات و صنایع سنگین دیده ایم، خواب از چشمان جناح دیگر از بی کلاه ماندن خود از این ثروت بادآورده، برده است.
با آغاز گلوبالیزاسیون امپریالیستی، رژیم پهلوی قادر به انجام وظائف‎اش بنود، لذا امپریالیسم با به انحراف کشیدن مبارزات مردم، جمهوری اسلامی را بر کرسی قدرت نشاند. این رژیم باید ثروت جامعه را به سرمایه جهان وصل می‌کرد و شرایط استثمار بی حد کارگران را همه جانبه به وجود می‌آورد. که آورد. رفسنجانی پیاده کننده سیاست بانک جهانی بود.
جناح به اصطلاح میانه رو و اصلاح طلب، که خود زمانی از افراطیون دو آتشه بود، با استفاده از بهانه تقلب در انتخابات، درصدد نشستن بر موج اعتراضات مردم است. رهبران آن از جمله میر حسین موسوی و مهدی کروبی، با منحرف کردن مبارزه مردم، در جهت افکار و نیات خود، به آن رنگ و سمبل بخشیده و عملا در به بیراهه کشاندن آن وارد کارزار شده اند. این، البته، با خیزش روز به روز و رادیکال شدن جنبش، نمی تواند دوام بیاورد. جنبش مردم، مدت هاست با شعارهای خود، خواسته های به حقش را فریاد زده است که نمونه بارز آن بیانیه اخیر میر حسین موسوی در مخالفت با بسیاری از شعارها و حرکت های مردم است.
سخنران، سپس به رابطه جنبش طبقه کارگر با، جنبش مردمی پرداخت و اشاره کرد که مطابق آمار، ۶٣ درصد مردم ایران متعلق به طبقه کارگر هستند و با توجه به فقر و فلاکت روزافزون در ایران، قشر ها و توده های بیشتر در این جنگ طبقاتی به آن می پیوندند. وی در تعریف کارگر از نگاه مارکس، اشاره کرد که، " هر فردی که در اجتماع نیروی کار خود را بفروشد، و در زنجیره تولید و توزیع، موجب ارزش اضافی شود که از آن سهمی ندارد، کارگر است، که ممکن است در بخش یدی و یا فکری قرار بگیرد. با این تعریف، بخش عمده ای از جمعیت ایران به طبقه کارگر تعلق دارد. امروزه تداوم مبارزات طبقه کارگر اساساً حول محور تشکلهای مستقل کارگری دور می‏زند. مبارزه کارگران بر این زمینه، به علت حضور دائمی نیروی نظامی علیه آن سریع شکل سیاسی علیه دولت به خود می‌گیرد.
رژیم در برخود با جنبش کارگری، بخاطر درک، اهمیت و اساسی بودن مبارزه آنها، و هراس از گسترش این مبارزات، در علین سرکوب، زندانی کردن و شکنجه کارگران کمتر در صدد از بین بردن فیزیکی آنها با توسل به قتل بر می‌آید. بلکه رهبران و گردانندگان این تشکل ها را دستگیر و زندانی می‌کند، پس از شکنجه و آزار، در اثر مبارزاه کارگران برای آزادی رهبرانشان، آنها را آزاد مینماید و پس از مدتی روز از نو روزی از نو. این سیاسیت اصطکاک، می‏تواند در صورت تداوم، باعث خانه خرابی بسیاری از کارگران، و محدود شدن مبارزات کارگری حول آزادی رهبرانشان ‌گردد.
اساسا مبارزه طبقاتی، جدای از مبارزات اجتماعی نیست. یکی از مهمترین خواسته های جنبش های اجتماعی، گسترش و حاکمیت " دمکراسی" است، سخنران ادامه داد که؛ دمکراسی واقعی هیچ گاه در ایران اجرا نشده و تا زمان حاکمیت سرمایه داری در این کشور، پیاده نخواهد شد. طبقه کارگر با آگاهی به این مسئله، بدست آوردن حداقل آزادی های انسانی و اجتماعی را جدا از مطالبات جدی خود نمی داند. بیشتر فعالین وجوانان شرکت کننده در جنبش مردمی ایران، فرزندان و یا بستگان طبقه کارگرند. این مسئله باعث می شود که طبقه کارگر، نه با علم و کتل، بلکه با ارتباط تنگاتنگ خانوادگی و اجتماعی در این جنبش حضور داشته باشد.
وظیفه همه فعالین سیاسی و بویژه کمونیست ها در قبال جنبش مردمی، شرکت هر چه گسترده تر در آن بوده تا بتوانند با توجه به تجربیات و توانایی های سیاسی- تئوریک در رهبری و هدایت و انقلابی کردن آن نقش داشته باشند.
سخنران تأکید داشت که سمت و سوی سیاسی جنبش سبز، (جنبش اصلاح طلبی) شدیدا ارتجاعی و واپس گرایانه است. به این دیلیل باید از لحاظ ایده ئولوژیک – سیاسی افشا گردد ولی مردمی که در این جنبش هستند، که طیف‎های مختلفی را در بر می‌گیرند، که درصد بالای آنها مخالف کل رژیم جمهوری اسلامی هستند، ارتجاعی نبوده و نیستند. باید در کنار این مردم بود. باید تلاش کرد با کار سیاسی مستمر و سخت سمت و سوی ارتجاعی این تجنبش را تغییر داد و آن را انقلابی کرد.
آقای رضا پرتوی، در پایان شعر زیبا و کوتاهی در باره " ندا" های ایران خواند و همانطور که خود در ابتدا گفته بود، برداشت خودش را از این جان های شیفته و آن گونه که وی آنها را می بیند، بیان کرد. پس از آن جلسه پرسش و پاسخ به مدت یک ساعت درباره موضوع سخنرانی توسط شرکت کنندگان و آقای پرتوی انجام شد، که به باز کردن بیشتر بحث سخنران و همچنین آمارهای ارائه شده توسط ایشان انجامید. جلسه به مدت بیست دقیقه برای استراحت و صرف نوشیدنی گرم و شیرینی، متوقف شد و سپس، جلسه تبادل نظر درباره جنبش مردم و وظیفه فعالین سیاسی در ایران و بویژه خارج از کشور ادامه یافت. تقریبا اکثر دوستان شرکت کننده هر کدام به مدت هفت دقیقه به ابراز نظراتشان پرداختند، که گاه موجب پاسخ گویی و یا جدل فکری توسط نظر دهنده بعدی می گشت. تعدادی از دوستان جوان و پرشور که اغلب به طرفداری از جنبش سبز در جلسه شرکت کرده بودند، به ارائه نظرات و داده های سیاسی خود درباره جنبش مبارزاتی و همچنین نقش کارگران و زحمتکشان پرداختند. برخی از آنان معتقد بودند که برخلاف نظرات سخنران، طبقه کارگر و زحمتکشان به واقع طرفدار احمدی نژاد بودند و به وی رای دادند. دوستان دیگر به تعریف مارکسیستی از طبقه کارگر اشاره کردند و نتیجه گرفتند که اکثریت جامعه ایران، و بویژه شرکت کنندگان در جنبش مردم، از طبقه کارگر و زحمتکشان هستند. دوستان دیگر با اشتباه دانستن، شرکت در انتخابات، عملا به تایید همین سیستم، ارتجاعی و غیر دمکراتیک، پرداختند و پس از معلوم شدن نتیجه این به اصطلاح انتخابات، باز هم در همان مناسباتی که رژیم خود را تعریف می کند به اعتراض دست زدند. دوستی از طرفداران جنبش سبز اما نه از طرفداران میر حسین موسوی و یا مهدی کروبی، معتقد بود که جنبش مردم با خرد جمعی به راه خود ادامه می دهد و عملا مدت هاست که از جناح دیگر رژیم، پیروی نمی کند.
در پایان آقای رضا پرتوی به جمعبندی از سخنرانی، پرسش ها و همچنین تبادل نظرهای پایانی به مدت ده دقیقه پرداخت و اشاره کرد، که این گونه بحث و گفتگو های چند جانبه، موجب آموختن همه ما در پیشبرد این جنبش می گردد و از برگذار کنندگان و همه دوستان شرکت کننده، برای این آموزش و تفاهم فکری تشکر کرد. ما نیز معتقدیم که با وجود، تازگی و نو بودن این گونه جلسات، تبادل نظر، این جلسه یکی از بهترین و پربارترین جلسات سخنرانی و بحث گفتگو و بویژه در این دوران حساس بوده است. در پایان مجری برنامه اعلام کرد که در روز یکشنبه، تظاهراتی در مرکز شهر سیدنی در دفاع از جنبش مردم و به مناسبت روز دانش آموز ( ۱٣ آبان) برقرار است و کمیته همبستگی با جنبش کارگران ایران- استرالیا در آن شرکت می کند و از همه دوستان برای پربارتر شدن آن دعوت به همراهی کرد.

کمیته همبستگی با جنبش کارگران ایران- استرالیا