• شیرین عبادی روز دوشنبه با بان کی مون و ناوانتم پیلای، کمیسرعالی حقوق بشر سازمان ملل به طور جداگانه دیدار و در خصوص موضوع حقوق بشری ایران گفت و گو کرد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۹ آبان ۱٣٨٨ -  ۱۰ نوامبر ۲۰۰۹

شیرین عبادی، رییس کانون مدافعان حقوق بشر روز دوشنبه هجدهم آبان ماه ۱٣٨٨ با بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل و ناوانتم پیلای، کمیسرعالی حقوق بشر سازمان ملل به طور جداگانه دیدار و در خصوص موضوع های مختلف حقوق بشری در ایران گفت و گو کرد.
به گزارش سایت کانون مدافعان حقوق بشر، یکی از موارد مطرح شده در دیدارهای عبادی با بان کی مون و پیلای مسئله کانون مدافعان حقوق بشر و ممنوع الخروج شدن همه اعضای این سازمان مردم نهاد بود. عبادی در این دیدارها با اشار به رفتار غیر قانونی مسئولان جمهوری اسلامی با کانون مدافعان حقوق بشر به مجموعه فعالیت های این نهاد حقوق بشری ملی و بین المللی پرداخت. رییس کانون مدافعان حقوق بشر در دیدار خود با دبیر کل سازمان ملل و کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل نامه هایی را به نمایندگی از کانون مدافعان حقوق بشر به این دو شخصیت سازمان ملل متحد تقدیم کرد. در نامه ای که به ناوانتم پیلای، کمیسرعالی حقوق بشر سازان ملل تقدیم شده، کانون مدافعان حقوق بشر خواستار رسیدگی و اقدام مقتضی این نهاد بین المللی حقوق بشری در رابطه با مسئله ممنوع الخروجی مدافعان حقوق بشر شده است. متن نامه کانون مدافعان حقوق بشر به کمیسرعالی حقوق بشر سازان ملل که به امضای شیرین عبادی رسیده و هجدهم آبان ماه ۱٣٨٨ تقدیم وی شد، به شرح زیر است:

سرکار خانم پیلای
کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد
با سلام
کانون مدافعان حقوق بشر، یک نهاد مدنی است که ٨ سال پیش در ایران تاسیس شده است. در این مرکز، فعالیت های حقوق بشری با هدف رشد و ارتقاء و تعمیق حقوق بشر صورت گرفته که مهمترین آنها عبارتند از :
- دفاع رایگان از متهمان سیاسی و عقیدتی
- حمایت از خانواده های زندانیان سیاسی – عقیدتی
- تنظیم گزارش های مستمر نقض حقوق بشر در ایران و صدور اطلاعیه در این زمینه
- برگزاری نشست های مطبوعاتی پیرامون مصادیق نقض حقوق بشر
- تلاش فرهنگی برای تحقق حقوق بشر از جمله تشکیل کمیته پژوهش و بررسی موضوع « اسلام و حقوق بشر» و تشکیل کمیته « زنان»
- تلاش برای تحقق صلح و تشکیل « شورای ملی صلح» که اکنون یک نهاد مدنی مستقل است
- تلاش برای برگزاری انتخابات آزاد و تشکیل کمیته « انتخابات آزاد، سالم و منصفانه» که اکنون یک نهاد مدنی مستقل است
- تلاش برای جلوگیری از اعدام کودکان زیر ۱٨ سال و راه اندازی کمپین «اعدام بس کودکان»
کانون مدافعان حقوق بشر به ثبت جهانی رسیده و عضو فدراسیون بین المللی حقوق بشر است. با این حال این کانون از آغاز فعالیت، در خواست صدور پروانه از وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران کرد.
باید متذکر شوم که مطابق قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران- مطابق اصل ۲۶ قانون اساسی و طبق ماده ۶ قانون فعالیت احزاب، مصوب ۷/۶/۱٣۶۰- تشکیل هیچ حزب یا گروهی اعم از صنفی و سیاسی یا نهاد مدنی مستلزم کسب مجوز از هیچ مرجع و مقامی نیست، اما می توانند با داشتن پروانه از امتیازاتی چون یارانه بهره مند شوند.
کانون مدافعان حقوق بشر جهت احترام به مقررات داخلی و اطمینان حکومت به فعالیت این نهاد در چارچوب قوانین و مقررات داخلی، درخواست صدور پروانه از وزارت کشور کرد که در تاریخ ۱۶/۱/۱٣٨٣ کمیسیون ماده ۱۰ احزاب اعلام کرد که درخواست کانون مدافعان حقوق بشر در این کمیسیون بررسی و مجوز صادر شد. پس از آن نیز در دوران دولت آقای احمدی نژاد، معاون سیاسی وقت وزیر کشور که دبیر این کمیسیون است در تاریخ ٣۱/۶/۱٣٨۵اعلام کرد که باید پروانه فعالیت کانون صادر شود و این نهاد قانونی است. اما متأسفانه نه تنها به دلایل سیاسی و غیر قانونی از دادن پروانه به این نهاد جلوگیری شده است، بلکه نیرو های امنیتی بدون هیچگونه حکم قضایی، دفتر این کانون را در ۱/۱۰/۱٣۷٨ و در حالی که قرار بود جشن شصتمین سالگرد اعلامیه جهانی حقوق بشر را برگزار کنیم، پلمپ کردند و از آن تاریخ اعضای کانون بیش از پیش و به شدت تحت فشار قرار گرفته اند تا از فعالیت در کانون کناره گیری کنند و فعالیت های حقوق بشری را در ایران تعطیل کنند.
فشارها تا جایی فزونی گرفته که آنها مدام در معرض تهدید، زندان، اخراج، احضار و.. قرار گرفته اند. اما طی حوادث پس از انتخابات و ۲ ماه گذشته هیچکدام از اعضای این کانون اجازه خروج از کشور پیدا نکرده اند و همگی ممنوع الخروجند. این در حالی است که ممنوع الخروج شدن آنها مبنا و دلیل قانون ندارد که به اختصار به آن اشاره می کنم:
۱- نرگس محمدی، نائب رئیس کانون مدافعان در تاریخ ٨ می سال ۲۰۰۹ قصد خروج از کشور جهت شرکت در نشست زنان جهان در گواتمالا را داشت که بدون هیچگونه حکم قضایی و به هنگام سوار شدن به هواپیما، پاسپوت ایشان توسط نیروهای دفتر ریاست جمهوری مستقر در فرودگاه بین المللی امام خمینی ضبط شد و مانع سفر وی شدند.
نرگس محمدی که برنده جایزه الکساندر لانگر ایتالیا در سال ۲۰۰۹ شد و باید در تاریخ ۱ جولای به ایتالیا سفر می کرد تا جایزه اش را در یافت کند، اجازه خروج نیافت. وی حتی برای ادامه تحصیل در آلمان به وزارت اطلاعات مراجعه کرد که با پاسخ منفی آنها مواجه شد. این در حالی است که او تا این تاریخ از سوی دادگاه فراخوانده نشده و هیچگونه پرونده قضایی ندارد.
۲- عبدالفتاح سلطانی، سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر در تاریخ ۲ اکتبر قصد ترک ایران جهت دریافت جایزه حقوق بشر نورنبرگ در آلمان را داشت که در فرودگاه ممنوع الخروج شد. نیروهای امنیتی در حالی مانع خروج او شدند که وی از گیت گذرنامه عبور کرده بود و به لحاظ قانونی ممنوع الخروج نبود. این در حالی است که وی پس از چهار سال و نیم ممنوع الخروجی در تاریخ ۲٨ سپتامبر مجوز خروج از کشور را دریافت کرده بود که پس از ۵ روز مجددا ممنوع الخروج شد.
٣- هادی اسماعیل زاده، عضو شورای عالی نظارت کانون مدافعان حقوق بشر در ۲۷ جولای قصد سفر به ژنو جهت دیدن نخستین نوه خود را داشت که در فرودگاه بین المللی امام خمینی ممنوع الخروج شد. این در حالی است که او سوار هواپیما شده بود و هیچ مشکل قانونی نداشت و از گیت های گذرنامه و ... گذشته بود، اما نیروهای امنیتی او را از هواپیما خارج کردند.
۴- محمد سیف زاده، عضو شورای عالی نظارت کانون مدافعان حقوق بشر ٣ اکتبر قصد سفر به کانادا و آمریکا برای ملاقات خانوادگی داشت که بدون داشتن هیچگونه پرونده قضایی در فرودگاه بین المللی امام خمینی ممنوع الخروج شد، ماموران امنیتی مانع خروج ایشان از کشور شدند. این در حالی است که او تا سال ۱٣٨۴ ممنوع الخروج بود.
۵- محمد علی دادخواه، عضو شورای عالی نظارت کانون مدافعان حقوق بشر نیز که به تازگی از زندان آزاد شده، ممنوع الخروج شده است.
۶- عبدالرضا تاجیک، همکار مطبوعاتی کانون مدافعان حقوق بشر در فوریه سال ۲۰۰٨ قصد شرکت در کنفرانس « ٣۰ سال پس از انقلاب» در اسپانیا را داشت که با ممانعت نیروهای امنیتی مواجه شد و پاسپورت او نیز در اختیار نیروهای امنیتی قرار گرفت.
اعضای کانون مدافعان حقوق بشرنه تنها برای شرکت در نشست ها و کنفرانس های حقوق بشری اجازه خروج از کشور ندارند بلکه حتی برای سفرهای شخصی و ملاقات با اقوام و ادامه تحصیل و ... اجازه خروج ندارند.
صرفنظر از اینکه این افراد به دلیل ممنوع الخروج بودن از حقوق مسلم شهروندی و فعالیت حقوق بشری محروم شده اند، نگرانی مهم این است که گویا آنها در ایران به گروگان گرفته شده اند ودر معرض تهدید و افزایش محرومیت قرار دارند.
در شرایط کنونی فشارهای امنیتی بر مدافعان حقوق بشر شدت گرفته و چنانچه بارها مراکز امنیتی نیز به صراحت به آنها گفته اند در معرض محرومیت های بیشتر از جمله اخراج از محل کار (نرگس محمدی و هادی اسماعیل زاده) و بازداشت و .... قرار خواهند گرفت.
سرکار خانم پیلای
با توجه به اینکه دولت ایران به میثاق حقوق فرهنگی- سیاسی- مدنی پیوسته و از نظر ساختار حقوقی نیز (ماده ۹ قانون مدنی) پای بندی به تعهدات بین المللی در زمره قواعد آمره محسوب می شود و با توجه به اینکه ایران معاهده ۱۹۶۹ وین را نیز امضاء کرده و نمی تواند اقدامی خلاف آن معاهده انجام دهد، لذا اقدام دولت ایران در ایجاد محدودیت و اعمال فشار و محرومیت بر مدافعان حقوق بشر در تعارض آشکار با تعهدات بین المللی این دولت به شمار می آید.
بر این اساس انتظار میرود سازمان ملل متحد و کمیسیونر محترم حقوق بشر آن سازمان، نسبت به این قبیل تضییقات بر سر راه فعالیت های حقوق بشری و ممنوع الخروجی مدافعان حقوق بشردر ایران، اقدام مقتضی مبذول فرمایند.

شیرین عبادی
رئیس کانون مدافعان حقوق بشر