اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۴ آذر ۱٣٨٨ -  ۲۵ نوامبر ۲۰۰۹

اخبار روز: «چپ دموکرات ایران» بیانیه ای پیرامون وضعیت سیاسی کشور تحت عنوان «آن چه این نامردمان با جان انسان می‌کنند» منتشر کرده است:


تحلیل رویدادهای امروز ایران، به همان اندازه‌ی واقعیات پیش روی پیچیده و در عین حال دشوار است. این دشواری به ویژه در پیش بینی نتیجه و بررسی روندهای بهتر‌ ِ رسیدن به افق‌های آینده دشوارتر نیز می‌شود. با این همه آن چه در اساس ساختار در حال وقوع است، تلخی این روزهای مردم ایران را بهتر ترجمه می‌کند.
براستی وسعت دستگیری‌ها، سرکوب‌ها، شکنجه‌های جسمی و روحی، اعدام‌ها و دیگر‌‌ ِ شقوق سرکوب رسمی و دولتی، ترجمان چه واقعیتی می‌تواند باشد؟
در حقیقت؛ تبی که پس از بیست و دوم خرداد، وجود دولت کودتایی را به تمامی در بر گرفت، لرزهای امروزین را ناگزیر ساخته است. با چنین توصیفی، پذیرفته‌ایم که همه‌ی این تلخی‌ها در عین بزرگی‌ ‌ِ بهت، و عمق دردی که بر دل و جان‌انسان‌های آزاده تحمیل می‌نماید، همه و همه ترجمان لرزهای یک ساختار در تمامی ابعاد آن می‌باشد.
درست از همان روزهایی که اقتدار ملت به عرصه‌های نمودین کشیده شد تا خیابان‌ها مسخر مردمی گردد که علیه وضعیت موجود طغیان کرده بودند، مانور قدرت نظامی روانه‌ی خیابان‌ها شد، تا پرده‌ی تزویر قدرت عریان دریده شود و اقتدار منضج از تلقیات و تلقینات ایدئولوژیک به همین سرعت جای خود را به قدرتی مشروعیت زدایی شده بسپارد.
تنها تریبون‌های رسمی و خبری در اصرار بر واگویه‌های تکراری ِ اقتدارنمون نیست که حکایت از اضمحلال پایه‌های حاکمیت می‌کند، که رژه‌های گونه‌گون قدرت عریان نظامی در عرصه‌ها و شئون مختلف اجتماعی، اعم از سیاسی، فرهنگی و اقتصادی، همه و همه بازتاب لرز بر اندام دولتی است که اینک بصورتی جدی‌تر، با رای عموم معزول شده است.
این روزها دال‌ها و نشانه‌های کلامی ِ سخن‌گویان رسمی و غیر رسمی ساختار، همگی بر یک مفهوم مشخص تحویل می‌شود؛ ترس .
ترس اینک دم خروسی است که قبل از ترشح دهانی و انعقاد کلامی، از دهان و کلام سخن‌گویان وکیل الدوله بیرون می‌زند. تشویش و پریشان گویی این توجیه‌گران عرصه‌های محدود شده‌ی عمومی برای دولت،‌تا جایی که به متهم کردن نزدیکان خود ایشان نیز می‌کشد، در کنار تصویر مضحک برساخته شده از قدرتی که هرچه بیشتر خود را ابراز می‌کند، بیشتر خنده‌دار و کمیک می‌شود، خاصه هنگامی که در کوچه و خیابان، خانه و دانشگاه می‌گیرد، می‌زند، به بند می‌کشد و نظام قضایی‌اش را چون واقعیت امروزین جامعه یک جا بر ریل سیاست سوار می‌کند تا توجیه‌گر مالیخولیای همیشگی و قوت‌یافته‌اش کند و امنیت سرشار را برای خود ادعا نماید، هرگز تغیرات‌ ِ ناشی از یک دل پیچه‌ی سیاسی و آپاندیسیت عفونی نیست، حاکی از تقلای خوش یمن دم مرگ است که به عرصه‌ی بروز کشیده‌ شده است.
بر این اساس است که ضمن ابراز خوش بینی توام با بیم و هراس از گسترش حماقت خون‌بار حاکمیت زور و سلاح، صدور احکام سنگین قضایی برای فعالین سیاسی و دانشجویی، نیز اعدام فعالین و متهمان سیاسی را محکوم کرده، تردید نداریم که خیزش دوباره خیابان و ملت در روز ۱۶ آذر، شکستن قفل استبداد در کوتاه زمانی نزدیک را نوید خواهد داد.

چپ دموکرات ایران
چهارشنبه: ۴ آذر ۱٣٨٨
۲۵ نوامبر ۲۰۰۹