اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۴ آذر ۱٣٨٨ -  ۵ دسامبر ۲۰۰۹

۱۶ آذر امسال پنجاه و ششمین سالگرد حمله دولت کودتاگران ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ به دانشجویان در دانشگاه تهران و کشتار سه تن از آنان است.
کودتاگران دیروز، با یورش به دانشگاه ها، قصد تسخیر آن و درهم شکستن مقاومت دانشجویان را داشتند. امروز درست ۵۶ سال بعد، کودتاگران دیگری باز هم با استقرار نیروهای مسلح در شهر ها و اماکن عمومی و بازداشت گسترده فعالان جنبش دانشجوئی به استقبال ۱۶ آذر می روند و در ابعاد دیگری سنت کودتاگران دیروز را ادامه می دهند. آن ها نیز فکر تسخیر دانشگاه و محدود نمودن آزادی عمل دانشجویان و دانشگاهیان را در سر می پرورانند.
دولت کودتا بعد از آشکار شدن تقلب وسیع اش در انتخابات ریاست جمهوری، قبل از همه به خوابگاه های دانشجوئی حمله برد، دانشجویان را مورد ضرب و شتم قرار داد و در ادامه این جنایات، تظاهرات آرام مردم در خیابان ها را به گلوله بست، بازداشت شدگان را در زندان ها مورد شکنجه و تجاوز جنسی قرار داد؛ اما واقعیت این است که از این همه طرفی نبسته است. حضور جنبش سبز در روز قدس و ۱۳ آبان، آئینه ناتوانی کودتاگران در کنترل فضای عمومی جامعه بود. کودتاگران اکنون با فرارسیدن ۱۶ آذر با کابوس دیگری مواجه اند.
روزی نیست که خبری از احضار، بازداشت یا اخراج و محرومیت از تحصیل دانشجویان در دانشگاه های مختلف کشور منتشر نشود. در آبان ماه گذشته بیش از ۶۰ نفر از دانشجویان در سراسر کشور در تهران، بابل، چهارمحال و بختیاری، شیراز، ایلام، کرمانشاه، قزوین و ... بازداشت شده اند. تنها در ۲۸ آبان ماه حداقل ۱۸ نفر در تهران دستگیر شده اند. عباس حکیم زاده عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت و هفت نفر از اعضای دانشجویان و دانش آموختگان لیبرال از آن جمله اند. بازداشت دانشجویان در آذر ماه نیز ادامه داشته است. روز نهم آذر ماه، میلاد اسدی عضو شورای مرکزی اتحادیه سراسری دانشجویان دفتر تحکیم وحدت در منزل خود بازداشت شده است. روز ۸ آذر ماه نیز، سه عضو دیگر شورای مرکزی دفتر تحکیم بهاره هدایت، مهدی عربشاهی و فرید هاشمی به دادگاه انقلاب احضار شده اند.
دانشگاه ها در طول سی سال حیات جمهوری اسلامی، همواره در معرض یورش بوده اند. از انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه ها تاکنون حکومت همواره دشمنی و خصومت خود با دانش و دانشگاه ها را به نمایش گذاشته است و تحت عنوان اسلامی سازی هر از چندگاهی کادر علمی دانشگاه ها را تصفیه نموده است. بخصوص در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد بخش مهمی از اساتید کشور اخراج و یا به اجبار بازنشسته شده اند. بسیاری از دگر اندیشان و فعالان جنبش دانشجوئی از ادامه تحصیل محروم گشته اند. همزمان با اشاعه خرافات و عوامفریبی در جامعه، اکنون صحبت از حذف بخشی از علوم انسانی از مفاد درسی در میان است. وزیر علوم دولت کودتا بار دیگر جداسازی جنسیتی را برای اسلامی سازی دانشگاه ها را پیش کشیده است.
جنبش دانشجوئی طی نزدیک به شش دهه گذشته به مثابه سنگری بوده است که بنا به طبیعت جوان نیروهای آن، همواره تسخیر ناپذیر مانده است. هیچ دولتی تا کنون نتوانسته است علیرغم سبعانه ترین سرکوب ها جنبش دانشجوئی را از حرکت باز دارد. زندان ها از دانشجویان پر و خالی شده اند، اما جنبش دانشجوئی راه خود را از میان همه این فراز و نشیب ها باز نموده است و بر خواست آزادی، دمکراسی و عدالت پای فشرده است. در تاریک ترین روزهای میهن نیز، مشعل آزادی را همواره فروزان نگه داشته است.
دانشجویان امروز نیز همانند نسل های پیشین این جنبش و سنت های برآمده از متن تجربه این نسل ها را پی می گیرند. این درست است که هر کدام از نسل ها آرمان های خود را دنبال نموده اند و مهر تاریخ خود را بر این جنبش کوبیده اند، اما همه این نسل ها زیر شعار «اتحاد، مبارزه، پیروزی» فریاد آزادیخواهی جامعه زمان خود را پر طنین تر ساخته اند و در هنگامه ای که مستبدان در تصور حاکم نمودن آرامش گورستانی بر این مرز و بوم بوده اند، فریاد رسای مقاومت و اعتراض بوده اند.
جنبش دانشجوئی کشور ما همگام با جنبش های اجتماعی دیگر، در شکل گیری، گسترش و تداوم جنبش سبز مردم ایران نقش بسزائی داشته است و یکی از فعال ترین بخش های آن است. شبکه دانشجوئی به ویژه امروز که دولت کودتا مجاری ارتباطی جنبش را مسدود نموده است، پل ارتباطی مهمی در سراسر کشور است. امروز هم تعداد دانشجویان و هم گستردگی مراکز دانشگاهی در اقصی نقاط کشور قابل مقایسه با هیچ کدام از دوره های پیشین نیست. حضور میلیون ها دانشجو حتی در دور افتاده ترین نقاط کشور و استفاده گسترده از پیشرفته ترین وسائل، شبکه‍ی ارتباطی بالفعلی است که هر تلاشی برای قطع پیوند میان اجزاء جنبش کنونی را خنثی می کند. اما در عین حال پیروزی جنبش دمکراسی تنها از طریق یک جنبش همگانی میسر است. تحکیم آزادی در دانشگاه ها و کوتاه کردن کامل دست مستبدان از دخالت در امور دانشجو و دانشگاه با تحقق حاکمیت دمکراتیک امکان پذیر است و از سوی دیگر هیچ جنبش صنفی، به تنهائی قادر به فراهم آوردن اسباب دمکراسی در کشور نیست. از همین رو، ضروری است همه اجزاء جنبش از جمله جنبش دانشجوئی گام های عملی خود را با توجه به نیازهای همه جنبش سازمان دهند؛ متناسب با توان و ظرفیت و کشش کل جنبش حرکت کنند؛ روی مسائل مشترک و عمومی تاکید کنند؛ هر کدام و از جمله جنبش دانشجوئی به خاطر تحرک و توانائی های بالفعل خود، می توانند در ایجاد پیوند بین بخش های مختلف جنبش به حلقه اتصال خواست ها و گام های مشترک همه جنبش تبدیل شوند.
۱۶ آذر امسال در شرائطی متفاوت از همه سال ها، برگزار می شود. سیاست حکومت اعمال خشونت در برابر اعتراضات و تجمعات مردم و وادار نمودن آنان به دست زدن بر اقدامات واکنشی و احساسی است تا از این طریق اعمال قهر و خشونت خود علیه جامعه را توجیه کند. از همین رو، کودتاگران امروز هم مثل کودتاگران دیروز، با تفنگ و گلوله و باتوم به محاصره دانشجویان پرداخته اند، اما جنبش دانشجوئی کشور ما آزموده تر از آن است که تن به تحریکات سرکوبگران خود بدهد.
۱۶ آذر روز دانشجو و روز دفاع از استقلال دانشگاه ها و دانشجویان و روز تاکید بر آزادی عمل دانشجویان در مراکز علمی کشور است. توصیه ما به دانشجویان برگزاری هر چه گسترده تر تجمعات به مناسبت این روز در محیط دانشگاه های کشور و طرح خواست های خود است. شکی نیست که دولت کودتا، هم برای توجیه خشونت های تاکنونی خود و هم برای ایجاد جو ارعاب در سطح جامعه، خواهان به خشونت کشاندن همه مبارزات مدنی از جمله تجمعات دانشجویی در روز تاریخی شانزدهم آذر است. اما جنبش دانشجویی ایران بی گمان با کوله بار تجربه دهه ها مبارزه و آگاهی و رشد مثال زدنی خود، چنین نقشه های توطئه گرانه ای را عقیم خواهد گذارد.
اتحاد جمهوریخواهان ایران خواستار آزادی فوری دانشجویان زندانی و دیگر بازداشت شدگان جنبش سبز مردم ایران، لغو احکام غیر قانونی علیه دانشجویان از جمله اخراج، محرومیت از تحصیل و غیره تحت عنوان احکام انضباطی، توقف اخراج و بازنشسته نمودن اجباری اساتید دانشگاه هاست. اتحاد جمهوریخواهان ایران خواهان آن است که :
• استقلال دانشگاه ها به رسمیت شناخته شده و به دخالت نیروهای امنیتی و دفاتر نمایندگی رهبری، در دانشگاه ها و امور اداری آن ها پایان داده شود.
• بساط بسیج سپاه پاسداران از دانشگاه ها برچیده شود و به دفن جانباختگان جنگ در دانشگاه ها پایان داده شود.
• خودگردانی دانشگاه ها و موسسات علمی و آزاد شدنشان از تصدی دولت تامین گردد، دانشگاه ها در استخدام و عزل اساتید و انتخاب روسای دانشکده ها و دانشگاه ها و گزینش مواد درسی، بهینه سازی نظام آموزشی در رابطه با نیازهای علمی، صنعتی، اقتصادی و فرهنگی جامعه، گسترش و تشویق مراوده‍ی دانش پژوهان ایران با مراکز علمی جهان، استقلال عمل داشته باشند.
• آزادی های آکادمیک، استقلال و حقوق تشکل های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دانشجویان و استادان، به رسمیت شناخته شود.

اتحاد جمهوریخواهان ایران روز دانشجو و یاد جانباختگان جنبش دانشجوئی بزرگ نبا، قندچی و شریعت رضوی را گرامی می دارد؛ خواستار مشارکت فعال در تجمعات به مناسبت روز دانشجو و در حمایت از خواست های جنبش دانشجوئی و دانشگاهیان کشور است.

هیات سیاسی اجرائی
اتحاد جمهوریخواهان ایران
۱۳ آذر ماه ۱۳۸۸
۴ دسامبر ۲۰۰۹