اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۶ ارديبهشت ۱٣٨۵ -  ۲۶ آوريل ۲۰۰۶

ایرنا: خصوصی کردن باشگاه‌ها و رساندن آن به مرز سودهی نه تنها دغدغه او که هدف همه آنهایی است که در مکانی به نام "اتحادیه فوتبال" گردهم آمده‌اند.
"علی‌محمد مرتضوی" دبیرکل اتحادیه فوتبال، بااشاره به‌اینکه این نهاد در بدو تولد سوالاتی دراذهان عمومی ایجاد کرد، فلسفه به‌وجود آمدن این اتحادیه را دراین دو جمله کوتاه خلاصه کرده و تاکید می‌کند که گرچه این جمله‌ها کوتاهند اما در عمل راهی بس دشوار پیش روست و به قولی "فاصله بین حرف تا عمل بسیار است."
مرتضوی که سومین دبیرکل این اتحادیه به شمار می‌آید، مهمترین کار خود را دراین سمت و در مدت کوتاه حضورش، جمع‌بندی حاصل کار دبیرکل‌های پیشین در قالب یک تفاهمنامه عنوان می‌کند.
این تفاهمنامه همان تفاهمنامه‌ای است که بین اتحادیه و فدراسیون فوتبال به امضا رسیده و ۱۷ بند دارد که مهمترین بند آن هم واگذاری مسابقات جام حذفی کشور به اتحادیه است.
اما مهمتر از آن آشتی و صلح عمیق میان این دو نهاد یعنی اتحادیه و فدراسیون فوتبال کشوراست که به میمنت آن "محمد دادکان" مسابقات جام حذفی را "جام‌اتحادیه" نام‌گذاری کرد.
شاید در این شرایط گفت و گو با مرتضوی بهترین راه برای یافتن پاسخ سوالهای متعدد در زمینه فعالیت‌های اتحادیه باشد.
 
* پس بالاخره چالش میان اتحادیه و فدراسیون فوتبال به خیر و خوشی به پایان رسید؟
فدراسیون و اتحادیه از ابتدا هم جنگی نداشتند.
 
* اما ایجاد این اتحادیه از ابتدا برای مسوولان فدراسیون یک سوال بوده که"این اتحادیه چه کاری قرار است انجام دهد؟"
همین‌طور است که می‌گویید. این سوال، گمانه زنی‌هایی را به دنبال داشته که اشتباه بود و مرور زمان اشتباه بودن آنها را نشان داد و زمانی که خواسته‌ها عینی و محرز شد مشکلات به یکباره رخت بربستند.
 
* چرا این مشکلات با سابقه دیرین، با حضور شما یکباره رخت بربست؟!
بهر صورت شانس من بود که در این برهه که این مشکلات از میان رفتند، دبیرکل اتحادیه شدم.
 
* خب از هدف این اتحادیه بگویید.
هدف اتحادیه همکاری برای اعتلای فوتبال کشور است. زمانی هم که فدراسیون عقیده اتحادیه را دید رغبت بیشتری برای همکاری نشان داد.
 
* به نظر شما فدراسیون فوتبال چه جایگاهی دارد؟
اعتقاد من این است که برای فوتبال هر کشوری یک نهاد حرف آخر را می‌زند که فدراسیون نام دارد. فدراسیون، رهبر و مهمترین رکن فوتبال، مجمع عمومی فدراسیون است.
 
* با این وجود مشکل کجاست که گاهی شاهد برخی ناهماهنگی‌ها بین فدراسیون و باشگاه‌ها هستیم؟
نکته قابل توجه این است که در مجمع عمومی فدراسیون از ‪ ۴۲ عضو، تنها دو نفر از مدیران باشگاه‌ها حضور دارند. در حالیکه اگر به کشور ترکیه در همسایگی خود نگاهی بیاندازیم که اکنون عنوان سومی جهان را داراست و تاچند سال قبل همردیف ایران بود، خواهیم دید که مدیران تمام باشگاه‌های لیگ برتر و دسته اول و تعدادی از باشگاه‌های آماتوری آنان عضو مجمع فوتبال این کشور هستند.
بنابراین اکثریت قاطع آرا از آن باشگاه‌ها یعنی صاحبان اصلی فوتبال است و این درحالیست که بیشترین آرا و تصمیم‌گیری های فوتبال ایران متعلق به مجریان بوده که اگر مادنبال پیشرفت فوتبال در کشورمان هستیم باید این مشکل را از پیش پا برداریم.
 
* دولتی بودن باشگاه‌های فوتبال چه مشکلی پیش می‌آورد؟
مهمترین اشکالش در این است که امکان رقابت بین بخش خصوصی و دولتی از بین می‌رود. مانند آنچه در ایران شاهد آن هستیم. هم اکنون نیز با یک نگاه خواهید دید که تمام تیم‌های حاضر در لیگ برتر به استثنای یکی دوتا وابسته به دولت هستند و این بخش بودجه زیادی را هزینه این تیم‌ها می‌کند که این هزینه‌ها از توان بخش خصوصی خارج است.
 
* به نظر شما در این شرایط دولت چه باید بکند؟
وظیفه دولت این است که از ورزش حمایت کند و به بخش خصوصی برای قهرمانی، یارانه و وام‌های بلند مدت بدهد تا آنان کم کم خود درآمد زا شوند و بدهی خود را نیز بپردازند.
این راهی است که کشورهای صاحب فوتبال رفتند و ما نیز باید همین کار را انجام دهیم.
 
* راستی نگفتید چرا تا این حد بر خصوصی شدن تاکید دارید که هدف اتحادیه را نیز اینگونه تعریف می‌کنید؟
در بخش خصوصی هر کس مزد کارش را می‌گیرد و بودجه‌ای تعیین نمی‌شود که فرد یا افرادی آن را خرج کنند و هر کس کار بیشتری انجام دهد، پول بیشتری به دست می‌آورد و به این ترتیب رقابت ایجاد می‌شود.
بنابراین با تلاش بیشتر افراد، رقابت سنگین‌تر می‌شود که حاصل آنها پیشرفت است.
مساله مهم دیگر در خصوصی شدن، این است که خود باشگاه‌ها سرنوشت خود را رقم می‌زنند و افراد دیگر برای آنان تعیین تکلیف نمی‌کنند و این اتفاقی است که الان نمی‌افتد.
مادامی که باشگاه‌های فوتبال ما خصوصی نشوند، ما راه به جایی نمی‌بریم و در نهایت فوتبال ما از درجه سه به درجه یک می‌رسد در صورتیکه اگر اینگونه شود، باشگاه‌های خصوصی پایگاه پرش فوتبال ما به سطح اول جهان خواهند شد.
 
* در مورد خصوصیات تفاهمنامه بین اتحادیه و فدراسیون بگویید؟
دراین تفاهمنامه تمام مسایل مربوط به باشگاه‌های فوتبال دیده شده، اعم از آنچه که اتحادیه می‌تواند در ایده دادن و اجرا کردن همکاری داشته باشد و تمام مسایلی که موجبات پیشرفت فوتبال را به وجود آورد.
 
* برنامه اصلی اتحادیه در سال ‪ ۸۵ چیست؟
اول از همه برگزاری مسابقات جام اتحادیه یا همان جام حذفی و دومین برنامه، برگزاری یک مسابقه بین‌المللی در بین دو فصل آن با عنوان جام صلح و دوستی است.
 
* تیم‌های شرکت‌کننده در آن مشخص هستند؟
خیر. چون این مسابقات بین دو فصل و بعد از مسابقات جام جهانی برگزار می‌شود، فعلا" تصمیمی در این خصوص گرفته نشده، اما انتخاب‌کننده تیم‌ها نیز اتحادیه است.
 
* کمی هم از وضعیت فوتبال ایران بگویید، آن را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در فوتبال امروز، ایران دارای فوتبال درجه سه است و ما نسبت به زمان گذشته ستاره‌های کمتری داریم اما در کار گروهی بهتر شده ایم.
به همین دلیل هم عناوین بهتری از گذشته کسب می‌کنیم. اما دیگر از ستاره‌های قدیم و "منصور امیرآصفی"ها کمتر به چشم می‌خورد.
 
* پیش بینی شما از حضور تیم ملی در جام جهانی چیست؟
ما از پس از پیروزی انقلاب تا کنون دو بار به جام جهانی رفتیم اما نتیجه چشمگیری نگرفتیم. دلیل این امر هم این است که سرمایه‌گذاری معنوی در فوتبال ما کم است و سرمایه‌های مادی هم به دست کسانی خرج می‌شود که اطلاعات عمیقی از گستره فوتبال ندارند و در نتیجه با هزینه‌هایی که برای فوتبال ما می‌شود، تا کنون به آنجا که باید، نرسیدیم.
 
* فوتبال را ورزش قهرمانی تعریف می‌کنید یا حرفه‌ای؟
زمانی که از ورزش حرفه‌ای سخن می‌گوییم ، یعنی اینکه ورزش از قالب قهرمانی خارج شده و به یک صنعت و تجارت تبدیل شده است.
وقتی می‌گوییم مسابقات قهرمانی، این مسابقات می‌تواند در بین مدارس، باشگاه‌ها در سطح استان و نیز در سطح کشور برگزار شود و عنوان همه آنان هم مسابقات قهرمانی است که برای همه آنان هزینه می‌شود.
اما ورزش حرفه‌ای ورزش سودآور است و درآمدهای ناشی از ورزش حرفه‌ای صرف ورزش قهرمانی می‌شود. در حالیکه ما شاهدیم که اکنون دو بخش ورزش قهرمانی و حرفه‌ای در ایران اکنون با یکدیگر مخلوط شده و چه چیزی قرار است از آن دربیاید ، هنوز معلوم نیست!
 
* اتحادیه فوتبال از چه زمانی کار خود را آغاز کرد؟
اتحادیه فوتبال مدت ۱۷ سال به صورت یک هیات موسس اداره می‌شد و از سال ۷۷ به صورت یک ‪ N.G.O رسمی فعالیت خود را آغاز کرد.
 
* شما مدیر با سابقه‌ای هستید، کمی از سوابق خود بگویید؟
من درابتدا معلم ورزش بوده و هستم و اکنون هم از وزارت آموزش و پرورش بازنشسته شده ام و در بخش‌های مختلف سازمان ورزش فعالیت داشتم که از مهمترین این بخش‌ها می‌توانم به نایب رییسی فدراسیون فوتبال و مدیرکلی اداره تربیت بدنی استان تهران اشاره کنم.