ای زنده رود ِ ما
فرهاد ِ منش
•
ای آب های ِ پاک ِ درخشنده
ای رود ِ آشنای ِ کهنسال ِ دیرپای
بالیده ای بنام و سرافراز و
تیزرای
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
سه‌شنبه
۲۴ آذر ۱٣٨٨ -
۱۵ دسامبر ۲۰۰۹
ای آب های ِ پاک ِ درخشنده
ای رود ِ آشنای ِ کهنسال ِ دیرپای
بالیده ای بنام و سرافراز و
تیزرای
پیچیده ای نهفته
در انبوه ِ رویداد
آسوده و
شکفته و
آباد و
تابناک
هر باغ و کشتزار و
هر آن بوته و گیاه
از ژرفنای ِ جان ِ تو
سیراب گشته است
از راه های ِ پرچَم و پرخَم که رفته ای
از نیک و بد،
از رنگ ها، از آنچه میانگین ِ زندگی ست
همواره گفته ای و
به دل ها سپرده ای
آوازهای ِ کودکی ی ِ ما را، هردم،
با شور و بانگ ِ دلکش ِ خیزاب های ِ خود
نیروی ِ همنوایی و پیوند داده ای
سامان ِ شهروندی ِ ما را
در کار و
پویه های ِ خردورزی و هنر
پیوسته آزموده و رخشان
نموده ای
پنهانه های ِ سینه ی ِ خود را گشاده ای
پیشینه های ِ ریشه ی ِ ما را گشوده ای
رود ِ سُتُرگ ِ زنده ی ِ سدها هزارسال !
رود ِ شکفته روی ِ فراپویی ی ِ بزرگ !
از خشکسال ِ تازه و
شادابی ی ِ کهن
با ما بگو از آنچه بسی آزموده ای
همواره شادمانه و
پر مایه بوده ای
هستاب ِ سبز و
روشن ِ ما را سروده ای
تو در درون ِ هستی ی ِ ما روی داده ای
ای در سرشت ِ خویش توانا و بردبار
ای پرنیان ِ تافته در تار و پود ِ ما
ای آبی ی ِ همیشه که پاک و
زنانه ای
آبستن ِ درخت و
گل و
سد ترانه ای !
ای بر تو بانگ ِ رود و
سرود و درود ِ ما
پرآب و
آفتاب شو !
ای زنده رود ِ ما
برلین/ آبان ماه ِ ۱۳۸۸
فرهاد ِ منش
|
Twitter
دنباله
Google
Yahoo
بالاترین
