سراب های عرفان و دو سروده کوتاه دیگر
رضا فرمند
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
دوشنبه
۹ تير ۱٣٨۲ -
٣۰ ژوئن ۲۰۰٣
Farmand@email.dk
سراب های عرفان
در دورانی که پنجرهاش
به آسمان مریخ
گشوده می شود؛
به زبانی می نویسم
که واژگاناش آلوده است
و شگرفترینِ آثاراَش
سرشارِ سراب های عرفان است.
ساعتِ تن
از سوگواری ها
شروه خوانی ها
سالهاست که روی برتافتهام!
و ز پای منبرِ مولانا
قرن هاست که برخاستهام!
وه...وه...!
چه دلگشاست
تیکتاکِ ساعتِ تن
وَ سمفونی قرن!
صدای نوشانوش
بانگِ اذان
چندان بلند بوده است
که ما
صدای خنده
صدای نوشانوش خود را
قرن هاست که نشنیدهایم!
|