اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۷ ارديبهشت ۱٣٨۵ -  ۲۷ آوريل ۲۰۰۶

کارگران، مزدبگیران، زحمتکشان، عدالتجویان و آزادیخواهان !
روز اول ماه مه جشن همبستگی طبقاتی و روز پیکار مشترک کارگران و زحمتکشان جهان را به شما تبریک و شادباش گفته و برای شما در مبارزه در راه دموکراسی و حقوق بشر، عدالت اجتماعی و برابری، صلح، حفظ ارزشهای انسانی و صیانت از طبیعت در جهان همچنان ناعادلانه، نابرابر و پر از ستیز، آرزوی موفقیت می کنیم .
  سال گذشته با همه دشواری هایش سال پردستاوردی برای جنبش جهانی و متحدین و همراهان آنان در جهان بود .
  مقاومت و مبارزه کارگران و مزدبگیران در همه جای جهان علیه بی عدالتی، فقر، جنگ، دیکتاتوری، پایمال سازی حق حاکمیت ملتها، تبعیض نزادی و قومی و جنسی، تخریب شتابان محیط زیست و علیه تهاجم نیروهای سرمایه داری به دستاوردهای جنبش کارگری ادامه و افزایش چشمگیری یافت .
  کارگران و مزد بگیران در سال گذشته توانستند برای نخستین بار پس از دو دهه به اتکای پیکار و اتحاد خود، تهاجم نئولیبرالیسم را در بسیاری از کشورها با مانع مواجه سازند. مقاومت و مبارزه کارگران و دانشجویان فرانسوی در مقابل تغییر قانون کار توسط دولت دست راستی این کشور که دولت را وادار به عقب نشینی کرد بدون شک یک فراز پر اهمیت   در مبارزه‌ی جهانی زحمتکشان علیه تهاجم سرمایه‌داری است . پیروزی نیروهای دموکراتیک و چپ در تعدادی از کشورها به‌خصوص در آمریکای جنوبی و مرکزی   نشانه دیگری از عقب راندن نیروهای راست و تلاشی است امید آفرین برای درهم شکستن تهاجم سرمایه‌داری نئو لیبرال. مبارزه مردم جهان علیه جنگ و برای صلح و مبارزه علیه فرمانروایی مستبدانه و ویرانگرایانه شرکتهای فراملیتی بر انسان و بر طبیعت نیز در سال گذشته گسترش یافتند که در کانون اصلی این اعتراضات و پیروزی‌ها، جنبش کارگری قرار داشت. این امر حکایت از موقعیت ویژه و با اهمیت جنبش کارگری در جهان و در آینده بشریت دارد .
  در کشور ما ایران نیز، تشکیل سندیکای کارکنان شرکت واحد وپاره‌ای تحرکات سندیکایی و برآمد های تشکل های کارگری دیگر نشانه رشد کیفی جنبش کارگری ایران است. گسترش سندیکاها و اتحادیه‌های مستقل و دموکراتیک کارگری که می‌تواند تغییرات اساسی در مبارزات اجتماعی و آزادیخواهانه مردم ایران به‌وجود آورد و در دگرگون سازی شرایط زندگی کارگران و مزدبگیران نقش بزرگی ایفاء کند، مهمترین رویداد کارگری کشورمان در سال گذشته بود .
  سال گذشته نیروهای واپس گرای افراطی پس از سالها تدارک علیه جنبش دموکراتیک مردم ایران توانستند با رئیس جمهور کردن احمدی نژاد دولت مطلوب خویش را تشکیل دهند.   با این وجود وعلیرغم فریبکاری های دولت مطلوب ولایت فقیه مبنی بر آوردن پول نفت بر سر سفره محرومان، مبارزات کارگران و مزدبگیران اما علیه   تهاجم سرمایه داران به دست آوردهای مبارزاتی آنها همچنان ادامه یافت. به‌خصوص ادامه مقاومت و مبارزات سندیکای کارکنان شرکت واحد در شرایط حاکمیت ارتجاع سرکوبگر از یک تحول ذهنی و افزایش آگاهی طبقاتی در میان طبقه کارگر خبرمی دهد. اهمیت این مهمترین دستاورد اساسی طبقه کارگر در سال گذشته به لحاظ تاثیری است که یر روند مبارزات کارگران می گذارد که بسیار فراتر از موقعیت چند حرکت صنفی است. این ، یک تحول اساسی است که مهمترین عنصر آن آگاهی طبقاتی است. اکنون می توان از مرحله تازه ای از رشد آگاهی قابل اتکاء در   طبقه کارگر و مزدبگیران کشورنسبت به علل مشکلات و فقر و استثمار شان سخن گفت و امیدوار شد که آمادگی ذهنی بالایی برای گذار از این وضعیت فلاکت بار میان مزدبگیران قوام یابد.می توان انتظار داشت که   این جنبش هر آنگاه   که اندک مجال نفس کشیدن بیابد، بتواند شگفتی بیافریند. اینک طبقه کارگر درک کرده است که برای سازمان یابی و برای دفاع از حقوق خویش در مقابل تعرض سرمایه داران و دولت نیاز به فضای آزاد دارد و مهمتر از آن، خود می تواند و باید برای تحقق چنین فضایی قدم به پیش بگذارد. قدم اول در این راستا،طی سال گذشته با تشکیل سندیکای شرکت واحد برداشته شده   است. حکومت هم این را فهمیده است و به همین دلیل است که این    چنین بیرحمانه با درخواستهای ساده کارگران و با تشکیل سندیکا مخالفت برخاسته،این حرکت را سرکوب کرده و فعالین سندیکایی را به زندان انداخته است. پایداری رهبران و فعالین سندیکایی در زندان، نشانه عزم و اراده ای است که در جنبش سندیکایی ایران برای رهایی از این وضیعت وجود دارد .
  امنیت شغلی،برخورداری از سندیکا، افزایش دستمزد متناسب با هزینه های زندگی، حق اعتصاب، پرداخت به موقع دستمزد و حقوق، بیمه بیکاری، بهره‌مندی از بیمه های درمانی و اجتماعی، رفع تبعیض جنسی و شغلی، تامین زندگی و آموزش کودکان کار، ممنوع شدن و لغو قراردادهای موقت کار در موسسات و مشاغلی که ماهیت دائم دارند، اجرای پیمان های جمعی کار، مهمترین مطالباتی هستند که به انگیزه آنها صدها اعتصاب و اعتراض کارگری در سال گذشته در سراسر کشور رخ داده است. اعتصابات و اعتراضاتی که توسط معلمان، پرستاران، کارگران معادن، ایران خودرو، کارخانه های نساجی و در کارگاه های عسلویه و شرکت واحد صورت گرفته اند از جمله مهمترین اعتصابات و اعتراضات کشور بوده اند. با   روی کار آمدن احمدی نژاد، نه تنها هیچ کدام از این مطالبات برآورده نشده اند بلکه به دلیل سیاستهای ماجراجویانه و واپس گرایانه دولت حاکم از یکسو و   اعلام سیاستهای آمرانه آن در عرصه اقتصادی که باعث رکود و تعطیلی کارخانه ها، توقف سرمایه گذاری، افزایش بیکاری و تورم شده و میشود از سوی دیگر، وضعیت اقتصادی و اجتماعی کارگران و محرومان جامعه بد تر نیز شده است .
  دولت با اقداماتی چون تشکیل کمیته ای از وزیران برای بازبینی قانون کار، مستثنی کردن کارگران زیر ده نفر از شمول قانون کار بمدت سه سال دیگر، عدم افزایش حداقل دستمزد متناسب با میزان تورم و هزینه ها و با سرکوب اعتراضات کارگری در مقابل کارگران قرار گرفته و زمینه را برای نضج اعتراضات کارگری هر چه بیشتر فراهم می کند .
رشد کمی و کیفی مبارزات کارگران اما به روشنی نشان میدهد که کارگران و مزدبگیران حاضر به عقب نشینی از مطالبات خود نیستندو این، روحیه ای است در میان کارگران ایران که باید در اول ماه مه امسال بر آن تاکید داشت .
  هیئت سیاسی - اجرایی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) در آستانه روز اول ماه مه-روز همبستگی جهانی کارگران و زحمتکشان- بار دیگر حمایت خود از مطالبات مطرح شده توسط جنبش سندیکایی را اعلام می دارد و از مبارزه کارگران و مزدبگیران و تشکلهای کارگری برای رسیدن به این حقوق قاطعانه حمایت و پشتیبانی می کند. ما پایمال سازی حقوق کارگران و مزدبگیران، سرکوب و پیگرد سندیکاها و فعالین آنها بخصوص پیگرد فعالین سندیکایی کارگران شرکت واحد را قویا محکوم می کنیم و خواهان آزادی رهبر سندیکا آقای منصور اسانلو می یاشیم. ما همه نیروهای دموکراتیک و کارگری کشور را به همکاری مشترک در دفاع از کارگران و مبارزات آنان فرا می خوانیم .
  بر افراشته باد پرچم اول ماه مه !
هیئت سیاسی - اجرایی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
ششم اردیبهشت ماه ۱۳۸۵