یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

برای آنکه به صدای آزادی و صلح می اندیشد


محمود معتقدی


• اینجا
جز به جوخه های خیال
راهی و
گامی به خاطره های مرگ
گشوده نمی ماند
آه
شاید تو هنوز
در گلوی این میدان
آواز گمشده ای داری ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۲ ارديبهشت ۱٣٨۵ -  ۲ می ۲۰۰۶


• انگارمثل همیشه
 
زبان دریا و
پنجره ای بر ایوان صلح
و روزی دیگر
تا کناره های آبی این جهان
نگاه می کنم
بازمانده تصویری از
بلندی های آزادی و
انسان و
نام کمی عشق
بشارتا
که این هر سه را
چه کسی
ازیاد می برد
دستمایه حافظه ای تلخ
نامی  بر این هیاهوی ظلمت
کافی ست
تا از تو
آشوب عشقی
این چنین
عاشقانه
برخیزد
اینجا
جز به جوخه های  خیال
راهی و
گامی به خاطره های مرگ
گشوده نمی ماند
آه
شاید تو هنوز
در گلوی این میدان
آواز گمشده ای داری
دیگر
 این برادران خاکستر و
باد
 به هراس آینه ای تنگ
در رواق چشم های تو
چه کاهلانه
به کمین ایستاده اند
ما
بر این روزگار شب زده
از سقوط کدام رنگین کمان
پر و خالی می شویم
 جز پرواز کبوتر و
 لحظه های باران
با ما
روایت جنگی
در میانه نیست
ما
بی گمان
زیباتر از خاموشی و
روشن تر از نگاه هر برگی
تنها
به حس عقوبتی دشوار
تا شانه های  آن نسیم
به سرزمین  سرخ درختان
چه باز و باز می آییم
ما
از کوچه های اردیبهشت
تابه مرزهای جنون تو
پا می نهیم
باری
روح جهان
بر لبان ما
به سرشتی
ایستاده می خواند
انگار
مثل همیشه
 
محمود معتقدی
دوازدهم اردیبهشت٨۵


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست