اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۶ بهمن ۱٣٨٨ -  ۵ فوريه ۲۰۱۰

در پیشواز ٣۹مین سالگرد تولد جنبش فدایی
دعوت برای برگزاری مراسم مشترک ۱۹بهمن

    ۱۹بهمن فرا می رسد. ٣۹ سال از تولد جنبش فدائی، از آن واقعه ی تاریخی که در حیات سیاسی کشورمان حادثه ای شگرف، و در تاریخ جنبش چپ میهن مان نقطه ی عطفی محسوب می گردد، گذشت. بدون شک پدیده جنبش فدائی با توجه به شرایط سیاسی کشورمان در ۴- ۵ دهه پیش، و با در نظر داشتن فضای انقلابی حاکم برجهان و سمت گیری غالب جنبش های رهائی بخش در دهه ۵۰ و ۶۰ میلادی، ضرورتی اجتناب ناپذیر بود.
    جنبش فدائی بخاطر مشخصه های بارز خود، از جمله صداقت، استقلال، شور انقلابی و پویایی کمونیستی، در سال های قبل از انقلاب خیلی سریع توانست در بین روشنفکران انقلابی جامعه، برای خود جا باز کرده و صاحب جایگاهی شود. همانگونه که شاهد بودیم، جنبش فدایی با پیروزی انقلاب بهمن ۵۷ به جنبشی فراگیر و توده ای فرا روئید. جنبشی که سراسر کشورمان را در نوردید و به اندک مدتی در تمامی شهرها و روستاها، در کارخانه و مزارع، در مدارس و دانشگاه ها، در ادارات و ... تأثیر خود را بجای گذاشت. قدرت و توان سازمان گری فداییان موجب گردید، از این جنبش بعنوان یکی از نیروهای موثر و تعیین کننده، در معادلات سیاسی نام برده شود.
    متأسفانه سیر تحولات، همراه با عواملی متعدد دست به دست هم داد، تا این روند رو به گسترش، متوقف و سیر نزولی پیش گیرد. در مدتی کوتاه آن نیروی میلیونی به چند نام و شمار متعددی تشکیلات ضعیف و غیرموثر خلاصه گردید. هرچندکه نام و اعتبار فداییان از حافظه ی تاریخی مردم کشورمان زدودنی نیست و این جنبش، با شراره های زیر خاکسترش دارای پتانسیلی فراوان برای افروختن آتشی شکوهمند است. متأسفانه رفتار و عملکرد تمامی طیف های فدائی با درجاتی متفاوت، در خلاف راستای آن خاستگاه مردمی و توان توده ای است. تنش هائی پایان ناپذیر، سازمان های فدائی را در برگرفته و چند سازمانی که نام فدائی را یدک می کشند و خود را میراث دار منحصر بفرد فداییان بشمار می آورند، در آن موقعیتی نیستند که که بتوانند مسئولیتی چنین سنگین را به تنهائی بر دوش گرفته و به سرمنزل مقصود برسانند. تشتتی چنین البته صرفاً مختص جنبش فداییان و سازمان ها و طیف های فدائی نیست. جنبش چپ کشورمان بشکلی عمومی از این عارضه در رنج است. انشعاب اخیر در سازمان راه کارگر، نشان از جان سختی ویروس تشتت دارد. اگر پاره ای از انشعابات در جریانات چپ را اجتناب ناپذیر بدانیم، اکثر آنها نامعقول و غیرمنطقی بوده است.
    در موقعیت کنونی کشورمان که بسی خطیر می نماید، اتحاد نیروهای چپ ضرورتی انکار ناپذیر و عاجل بشمار می آید. اگر نیروهای چپ در این آوردگاه اجتماعی نتوانند به سرعت متحد گشته و از تمامی توان خود در پیکار توأمان علیه امپریالیسم و ارتجاع حاکم استفاده نمایند، دور نیست مجدداً حکومتی از جنس حاکمیت برآمده از کنفرانس گوادلوپ را بصورتی رنگین و در پوستی مخملین برای چند دهه دیگر بر مردم کشورمان تحمیل شده ببینند. مطمئناً بار دیگر نیروهای چپ و دمکراتیک کشورمان از این نمد کلاهی نصیب شان نخواهد شد. اگر صادقانه در پی اجتناب از چنین سرنوشت محتومی هستیم، پس سریعاً حول مشترکات فراوان خود متحد شویم، بی آنکه بخواهیم اختلافات و تفاوت های خود را سرپوشی نهاده، و یا نادیده بگیریم. این تفاوت ها و اختلافات بخشی انکار ناپذیر از واقعیت امروزین جنبش چپ کشورمان می باشد، و احتمالاً سالیان سال هم دوام خواهد یافت. ولی چنین اختلافاتی نه در آن حدی است که مشترکات ما را تحت الشعاع قرار دهد، و نه برماست که در چنین موقعیت خطیری به تعمیق اختلافات موجود دامن زنیم.   
    با توجه به اینکه جنبش فدائی یکی از ارکان و ستون های اصلی جنبش چپ کشورمان بشمار می آید، اتحاد و همکاری طیف های فدائی می تواند تأثیری بسزا و تعیین کننده در شکل گیری اتحاد چپ کشورمان بجای گذارد. از اینرو ما اعضاء و هواداران طیف های مختلف فدائی، در نخستین گام تمامی سازمان های فدائی را فرامی خوانیم، جشن تولد جنبش فداییان را در داخل و خارج از کشور بصورت مشترک برگزار نمایند. برگزاری این جشن مشترک، در ٣۹مین سالگرد حماسه سیاهکل، می تواند مقدمه و تمرینی برای گرامی داشت هرچه باشکوه تر ۴۰مین سال تولد جنبش فداییان، در ۱۹بهمن سال ۱٣٨۹ و بزرگداشت چهاردهه مبارزه و از خودگذشتگی فداییان خلق باشد. جشنی که شایسته است، بشکلی گسترده و در شأن و نام فداییان خلق برگزار گردد.
   برگزاری جشن مشترک بزرگداشت ۴۰مین سالگرد ۱۹بهمن، هرچند گامی در راستای مبارزه مشترک فداییان خلق علیه امپریالیسم و ارتجاع حاکم و تشکیل جبهه چپ کشورمان، خواهد بود. ولی نبایستی آنرا تلاشی هرچند ناچیز برای نادیده گرفتن تفاوت ها و اختلافات موجود طیف های گوناگون فداییان خلق و دیگر سازمان ها و احزاب چپ کشورمان استنباط نمود. فداییان خلق با هر پسوندی همچنان حق دارند نظرات و عملکرد دیگر جریانات فدایی را به نقد کشیده و با آن مبارزه نمایند.   
       برای برگزاری هرچه باشکوه تر آغاز پنجمین دهه حیالت جنبش فدائی، یکسال آینده را صرف سازماندهی مبارزه مشترک برای اعتلای جنبش دمکراسی خواهی و عدالت طلبی، و مبارزه علیه استبداد و امپریالیسم جهانی سازیم.


اعضاء و هواداران داخل کشور:
چریک های فدائی خلق ایران
سازمان فدائیان خلق ایران- اکثریت
سازمان فدائیان خلق ایران- اقلیت
سازمان فدائیان خلق ایران- پیروان بیانیه۱۶ آذر

۱٣/۱۱/۱٣٨٨