• اعتقاد آمریکا که با حمله ای نظامی – هوایی می توان همه پایگاه های هسته ای ایران را نابود کرد؛ بسیار مشکوک است چرا که تصرف نظامی ایران برای آمریکا به امری غیرقابل کنترل تبدیل خواهد شد. حتی اگر آمریکائی ها موفق به از بین بردن امکانات اتمی ایران بشوند؛ ایران می تواند در عرصه های دیگری مانند تروریسم با دولت های غربی تسویه حساب کند. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۲ ارديبهشت ۱٣٨۵ -  ۲ می ۲۰۰۶

اشاره: چندی پیش وزرای خارجه ی سابق شش کشور اروپائی در نامه ای به رئیس جمهور آمریکا، نظرات خود پیرامون بحران هسته ای ایران را بیان کردند. متن کامل این نامه در سایت «ره آورد» ( http://www.rahaward.org /) ترجمه شده است، که در زیر می آید:
 
ما هیئت حاکمه آمریکا را فرامی خوانیم تا قدمی جدی و متهورانه در ایجاد گفتگوی مستقیم با دولت ایران در مورد برنامه هسته ای ایران بردارد.
امضا کنندگان زیر، برخی از وزرای سابق امور خارجه کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی هستند که با نگرانی گزارش های اخیر را دنبال می کنند. این گروه معتقدند که بر اساس این گزارش ها شاید دولت بوش برنامه ریزی حمله نظامی به پایگاه های هسته ای ایران را به طور جدی دنبال کند.
با وجود تکذیب های دولت آمریکا، این گونه خبرها هشدار دهنده هستند. همانطور که در سال ۲۰۰٣ قبل از حمله به عراق ما شاهد گزارش های مشابه و تکذیب های مشابه بودیم.
ما از حق مسلم ایران برای داشتن تکنولوژی هسته ای و پیشرفت آن تحت نظارت مراجع بین المللی و برای مصارف صلح آمیز، حمایت کرده و آن را به رسمیت می شناسیم.
رهبران اروپایی در گذشته تلاش های بسیاری در مذاکرات با ایران کردند تا هم به حقوق ایران در این مسئله احترام بگذارند و هم ایران را به احترام به قوانین و نظارت های بین المللی ترغیب کنند.
متاسفانه دولت ایران از پذیرش هر گونه نظارت بین المللی در برنامه های هسته ای خود، که منجر به تهیه سلاح اتمی خواهد شد؛ سر باز می زند؛ از جمله کنترل غنی سازی اورانیوم.
اظهارات تهدیدکننده و اهانت آمیز رئیس جمهور ایران، محمود احمدی نژاد، موجب ایجاد نگرانی و تردید اسرائیل و کشورهای دیگر در مورد مقاصد اصلی ایران می شود. اسرائیل محق است که در مورد رشد نیروهای نظامی و توانایی های نظامی ایران نگران شود.
اگر چه برخی از فرضیه ها و تردیدها نسبت به ایران به حقیقت نزدیک است؛ اما اقدام یک جانبه آمریکا مبنی بر کاربرد حمله نظامی بر علیه ایران، سرانجام بسیار وحشتناکی برای امنیت جهانی خواهد داشت.
اعتقاد آمریکا که با حمله ای نظامی – هوایی می توان همه پایگاه های هسته ای ایران را نابود کرد؛ بسیار مشکوک است چرا که تصرف نظامی ایران برای آمریکا به امری غیرقابل کنترل تبدیل خواهد شد. حتی اگر آمریکائی ها موفق به از بین بردن امکانات اتمی ایران بشوند؛ ایران می تواند در عرصه های دیگری مانند تروریسم با دولت های غربی تسویه حساب کند.
این اقدامات یک جانبه و نظامی آمریکا، در میان کشورهای اروپایی حامیان کمی خواهد داشت و پیمان ناتو را همچون زمان حمله به عراق، به خطر خواهد انداخت.
روسیه و چین به طور مسلم مخالف چنین حرکت هایی هستند. حتی متحدان نزدیک آمریکا در آسیا و آمریکای لاتین نیز به حمله نظامی به ایران اعتراض خواهند کرد.
از پیامدهای دراز مدت چنین اقدامی، با رادیکال شدن بیشتر دولت ایران، علاقه کشورهای منطقه، همچون ترکیه و مصر، به ایجاد تأسیسات هسته ای و گسترش آن بدون توجه و احترام به قوانین بین المللی خواهد بود.
ما نمی توانیم این واقعیت را نادیده بگیریم که شاید آمریکا به نوعی در استفاده از نیروی نظامی خود را محق بداند؛ اما ما راه دیگری را پیشنهاد می کنیم.
خطرهای ناشی از کاربرد نیروی نظامی بسیار جدی هستند. به همین خاطر ما از آمریکا می خواهیم هر جه زودتر راه حل غیرنظامی را مورد نظر خود قرار دهد.
ما باور داریم که دولت بوش باید سیاستی را که سال ها به آن کم توجه بوده است؛ یعنی تلاش در جهت مذاکره مستقیم با دولت ایران را پیش گیرد.
هیئت حاکمه آمریکا نخستین قدم ها در این راه را برداشته و با ایران در مورد امنیت منطقه وارد مذاکره شده است. آمریکا به سفیرش در عراق اختیار داده است که مسائل مربوط به عراق را فقط با دولت ایران مطرح کند. (امیدواریم که عراقی ها نیز در این مذاکرات شرکت داشته باشند.)
ما مشوق این اقدام آمریکا بوده و خواهان توسعه مذاکرات به مراحل بالاتر، یعنی مسئله هسته ای هستیم.
رهبران دولت های اروپایی، آسیایی و روسیه نیز معتقدند که گفتگوی مستقیم میان واشنگتن و تهران می تواند نتایج ثمربخش تری از مذاکرات ایران با اروپا و یا روسیه داشته باشد و در بهبود روابط و رفع نگرانی های طرفین موثر باشد.
همان طور که گفتیم، ما آمریکا را به برداشتن گامی جدی در ایجاد گفتگوی مستقیم با ایران فرامی خوانیم و امیدواریم کشورهای عضو ناتو از ما حمایت کنند.
 
مادلن آلبرایت: آمریکا
یوشکا فیشر: آلمان
یوزیاس فان آرستن: هلند
برونیسلاو گرمک: لهستان
هوبر ودرین: فرانسه
لیدیا پولفر: لوکزامبورگ
 
ترجمه از درخشنده
***
* تصویر مطلب از راست به چپ به ترتیب فهرست نام امضا کنندگان فراخوان است.
لینک به اصل مطلب:
service.spiegel.de