اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۴ بهمن ۱٣٨٨ -  ۱٣ فوريه ۲۰۱۰

اخبار روز - گزارش دریافتی: ساعت ٨ صبح روز ۲۲ بهمن از میدان ۷ تیر به سمت میدان ولیعصر حرکت کردم ماموران لباس شخصی تمام فرعی های منتهی به خیابان کریمخان زند را بسته بودند و سر هر فرعی ۱۰ تا ۱۲ نفر از آنها حضور داشتند و در آن ساعت خیابان اصلی بسیار خلوت بود بطوریکه ترسیدم از جلوی آنها عبور کنم بنابراین به سمت یکی از فرعی ها رفتم و در آنجا نیروهای موتورسوار بشدت عبور و مرور را زیر نظر داشتند و بیم داشتم هر لحظه بوسیله آنان بازداشت شوم واقعا فضای سنگینی بود از یک نانوانی یک بسته نان خریدم تا وانمود کنم که قصد رفتن به تظاهرات را ندارم خلاصه با عبور از فرعی ها خودم را به خیابان قدس واقع در پشت دانشگاه تهران رساندم خواستم به سمت خیابان انقلاب بروم دیدم قدم به قدم مامور ایستاده و به ناچار به طرف خیابان بلوار برگشتم در آنجا مقابل درب جنوبی پارک لاله انبوهی از نیروهای گارد و لباس شخصی به حالت آماده باش کامل ایستاده بودند و عابرین را نظر داشتند سریع از مقابل شان گذشتم در تقاطع خیابان کارگر با بلوار نیز شاهد انبوهی از همین نیروها بودم و حقیقتا عبور از کنار آنها ایجاد ترس میکرد نه از طرف ۱۶ آذر و نه از طرف کارگر نتوانستم به میدان انقلاب خودم را برسانم خیابانها کاملا در اشغال آنها بود نهایتا از سمت بیمارستان امام و خیابان دکتر قریب بسمت آزادی رفتم سر نصرت را با نوار زرد رنگی بسته بودند و در کنار پیاده رو یک راه بصورت گیت باز کرده بودند و اگر قیافه شما مشکوک بود شما را متوقف یا بسمت میدان توحید می فرستادند برخوردشان بسیار خشن و تند بود متوجه شدم که تمامی خیابانهای فرعی منتهی به آزادی بوسیله لباس شخصی ها بشدت کنترل میشود و کوچکترین تحرکی باعث دستگیری خواهد شد.

به هر بدبختی خودم را به خیابان آزادی رساندم سرتاسر پیاده رو از سه روز پیش با داربستهای فلزی غرفه ساخته بودند که متعلق به ارگانها و شرکتهای دولتی و بسیج ادارات و شهرداریهای مناطق تهران بود تعداد آنها بقدری زیاد بود که تمام پیاده رو دو طرف خیابان آزادی را پوشانده بود و در مقابل آنها تعداد زیاد از نیروهای حراستی و بسیج ادارات تجمع کرده بودند و مشغول آمارگرفتن و پرس و جو از حضور همکاران خود در راهپیمائی بودند و همچنین به پخش پوسترهای تبلیغاتی و چای و شیرینی و پذیرائی مشغول بودند در ابتدای ورود به خیابان آزادی حضور نیروهای گارد ویژه و بسیجیان چشمگیر بود در میان تظاهرکنندگان مملو از نیروهای بیسیم بدست مشاهده میشد که بشدت مراقب سبزها بودند از تیپ ها کاملا میشد تمایز سبزها با طرفداران خامنه ای و احمدی نژادیها را تشخیص داد این تمایز به نفع سبزها نبود.

دریک لحظه متوجه شدم که قطاری از بچه های سبز در پشت یکدیگر برعکس مسیر تظاهرات به سمت میدان انقلاب و دانشگاه تهران در حرکتند بلافاصله خودم را به آنها رساندم ولی هنگامیکه به میدان انقلاب رسیدیم ناگهان هلیکوپتر نیروی انتظامی در بالای سرما در ارتفاع بسیار پائین ظاهر شد و نیروهای لباس شخصی ما را به محاصره درآوردند، همه را بسمت خیابان ۱۲ فروردین راندند و در نزدیک مقر فرماندهی نیروی انتظامی که سابق ژاندارمری بود مشغول توقیف و سوار کردن بچه ها به ماشینهای ون شدند موفق شدم مسیرم را عوض کنم و بسمت میدان انقلاب وخیابان آزادی برگردم در طول مسیر عده زیاد از هم تیپ های خودم را لابلای طرفداران حکومت میدیدم که نه شعار میدادند و نه عکس و یا تبلیغاتی را حمل می کردند تنها منتظر فرصتی برای جمع شدن بودند.

به تقاطع خیابان نواب که رسیدم با نرده های آهنی عرض خیابان را مانند فرعی های دیگر بسته بودند و آنجا جو بسیار متشنج بود و گاردیها به سوی جوانانی که میخواستند به خیابان آزادی وارد شوند حمله می کردند در آنجا وانت های سپاه که بر پشتش اکو و بلندگو نصب شده بود با پخش سرود هر صدائی را تحت الشعاع قرار می دادند.

در مقابل ساختمان حج و زیارت صحنه ای جالبی را دیدم یک کودک ۱۰ ساله مشغول آکروبات بازی بود ! او روی یک صفحه لاستیکی بالا و پائین می پرید و در هوا حرکات آکروباتیک می کرد این صحنه توجه دانش آموزان مدارس که به همراه مربیانشان به تظاهرات آورده شده بودند را بشدت جلب کرده بود و مسئولان غرفه های کناری نیز به پخش هدایا و کارتونک ها و اسباب بازی به آنان مشغول بودند و ازدهام عجیبی در آنجا بود اما در آنسوی خیابان در مقابل اداره راهنمائی و رانندگی نیروهای گارد ویژه با لباسهای چرمی و مشکی شان صف رعب آوری را بوجود آورده بودند و در گوشه ای دیگر نیروهای بسیجی مشغول فیلم برداری از مردم بودند در طول مسیر حضور نیروهای دوربین بدست بقدری زیاد بود که بر بالای یکی از غرفه ها ٣ دوربین بدست را دیدم که از زاویه های مختلف تصویر برداری میکردند و در پائین متصدیان غرفه آش رشته می دادند !!

خلاصه در هر گامی که بر می داشتی مراقبت بودند و نیروهای لباس شخصی مسلح و بیسیم بدست بروی پشت بام ها نظارگر مردم بودند در این میان این نکته مهم را باید یادآور شوم که سازماندهی نیروهای سرکوبگربسیار هماهنگ تر از گذشته بود و انسجام دهها هزار نیرو در خیابانها خبر از برنامه ریزی گسترده و آمادگی آنان برای این روز میداد.

پخش شرینی و چای و برنج هندی و کنسرو و حتی بستنی قیفی در کنار انواع نوشیدنی ها تضاد عجیبی با حضور نیروهای تا دندان مسلح انتظامی و امنیتی داشت هدف حکومت معجونی از تهدید و تطمیع و تفریح برای خنثی سازی جنبش سبز بود

عده ای از بسیجیان برای خنثی کردن سبزها به آنها پوسترهای خامنه ای و خمینی میدادند و ما نیز آنها را در دست لوله می کردیم تا در فرصتی مناسب دور بیندازیم اما پخش عکس و تبلیغات بحدی زیاد بود که کف خیابان آزادی از آنها پر شده بود نهایتا تا سخنرانی احمدی نژاد پایان نیافت گیت ها خیابانها فرعی منتهی به آزادی را باز نکردند و من متوجه شدم که ناخواسته به تله تظاهرات فرمایشی و برنامه ریزی شده حکومت افتادیم.

اما چند نکته لازم :

۱-   سرکوب بسیار سازماندهی شده و شدید بود
۲- تعطیلات ۵ روزه و غفلت بسیار از سبزها بخیال اینکه در ۲۲ بهمن کار تمام است با آسودگی آنان را به مسافرت و پیک نیک کشاند و شهر تهران عملا خالی شد و قدرت مانور سرکوبگران افزایش یافت.
٣-   قطع ماهواره ها و اینترنت و وسائل ارتباطی در کار جنبش اخلال بوجود آورد.
۴-   وجود ترافیک برای تظاهرات و اعتراضات خیابانی بسیار مهم است.