• افکار عمومی در سطح داخل کشوری و بین المللی بر چهره و ای میچ زنانه بودن اعتراض توده ای دوره کنونی اذعان کرده، که این مهم نیز خود سمپاتی و حمایت از اعتراضات توده ای را با پتانسیل و همبستگی سیاسی قابل توجه برخوردار کرده است. نقطه قدرت جنبش کنونی ما در مسیر جنبش مردم ایران برای سرنگونی، حضور قدرتمند زنان در اشکال مختلف اعتراضی است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱٣ اسفند ۱٣٨٨ -  ۴ مارس ۲۰۱۰

گرامیداشت روز جهانی زن در ایران تحت حاکمیت استبداد سیاسی، مراسمی شناخته شده در ابعاد میلیونی جامعه است. مساله زنان، جنبش برابری طلبانه حقوق زن، مقابله با زن ستیزی، سنگسار، مردسالاری و آپارتاید جنسی در سی سال گذشته، در شکل اعتراضات سیاسی و مدنی در مقابل جمهوری اسلامی و استبداد مذهبی، بخش جدایی ناپذیر و پیگیر اعتراض سیاسی ـ طبقاتی جامعه بوده، و در هر دوره ای به اشکال مختلف ابراز وجود کرده، بر فضای سیاسی، اعتراض اجتماعی و به افق مقاومت و تعرض دامن زده است. اگر در کشورهای اروپایی و غرب، روز جهانی زن به امری حاشیه ای در شکل اجتماعی ویژه اقشار و محافل نسبتا کوچک و کم تاثیر تشکلهای زنان و فمنیست تبدیل شده. اما در ایران تحت حاکمیت استبداد سیاسی، هشت مارس و جنبش زنان یک مساله سیاسی و چهره اعتراض جامعه در برابر فرهنگ، سنت و آنچه به آپارتاید جنسی و ستم کشی بر زنان است، ابراز وجود میکند. ساختار حاکمیت و استبداد اسلام سیاسی در ایران به مساله زنان شکل سیاسی و اعتراضی داده است. تلاش و مبارزه بخش عمده و اکثریت جامعه در شکل مقاومت در برابر فرهنگ زن ستیز اسلام سیاسی و نظام حاکم است. هر روز در خانواده، دادگاههای اسلامی، محلهای کار اعم از کارگر و کارمند، در میحط های آموزشی، مدارس و دانشگاه، محیط های ورزشی، در هنگام تفریح و خرید روزانه مقاومت و رودر رویی جنبش زنان در مقابل استبداد مذهبی وجود دارد. مردم و جامعه زندگی زیر سایه و حاکمیت اسلام سیاسی را نمیخواهند، جنبش برابری زنان در صف مقدم و هر روزه این اعتراض اجتماعی و نه به زندگی تحت حاکمیت اسلام سیاسی قرار دارند. موقعیت و نقش زنان در جامعه و اعتراضات توده ای، در به عقب کشاندن استبداد سیاسی و ستم کشی بر زنان در سی سال گذشته بخش جدایی ناپذیر و پیگیر جامعه میلیونی ما در ایران است. در یک کلام شبح جنبش برابری زنان، ابراز وجود این جنبش در اشکال مختلف اعتراضی، مدنی، در مراکز کار و تولیدی پاشنه آشیل نظام کنونی است. به همین دلیل است که بخش قابل توجهی از جامعه بر زنانه بودن انقلاب در ایران تاکید دارند.

گرامیداشت روز جهانی زن در جامعه پر تلاطم سیاسی ایران سنگر مبارزه و افق برابری طلبانه زنان در برابر آنچه نظام حاکم و اسلام سیاسی در شکل زن ستیزی، مردسالاری و پایمال کردن حقوق برابری زن در جامعه بیان میشود، ابراز وجود کرده است. با روی کار آمدن جمهوری اسلامی جنبش برابری طلبانه زنان در ٨ مارس ١٣٥٧ با سرکوب خونین و هجوم خشن جمهوری اسلامی به زنان آغاز دوره جدیدی از مبارزه جنبش برابری طلبانه، در تاریخ اعتراضات زنان و مدافعین حقوق برابری زنان و آزادی ثبت شد. روز جهانی زن در سال ١٣٥٧ در حالی با سرکوب خشن دسته های حزب الله و نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی مواجه شد که در جریان پیروزی قیام بهمن ماه درسهای روزهای اعتراضات توده ای در شکل تظاهرات، سنگر بندی و بستن باریگاد و حمله به ارگانهای دولت حاکم، با همبستگی سیاسی و قدرتمند اعتراضی را پشت سر گذاشته بود. زنان مبارز و جنبش برابری زنان جامعه بخش فعال و همیشه حاضر در پیروزی قیام بودند. دستاوردهای پیروزی قیام ٥٧ و آن خودآگاهی سیاسی و همبستگی که در دل جامعه در دفاع از حقوق برابری زنان بوجود آمده بود، با سرکوب خشن و خونین ٨ مارس ٥٧ خاموش نشد. اما، به آتش زیر خاکستری تبدیل شد که در سالها بعد تا کنون، این جنبش در شکلهای مختلف در شکل مدنی و اعتراض سیاسی ـ طبقاتی ابراز وجود کرده است. برگزاری مراسمهای روز جهانی زن با وجود حاکمیت سیاه و خونین نظام حاکم در هر دوره ای در شکل تجمعات و مبارزه برای احقاق حقوق زن، وجود داشته، این اعتراضات تحت هیچ شرایط سیاسی و سرکوب خاموش نشده و بر تداوم اعتراض اجتماعی و مدنی خود پایفشاری کرده است. جنبش برابری طلبانه زنان در سی سال گذشته و هر سال در دامن زدن به افق نوید بخش اعتراض جامعه در شکل دفاع از برابری و آرمان سوسیالیستی، در دفاع از حقوق زنان و مقاومت سیاسی و مدنی در مقابل استبداد سیاسی و اسلام سیاسی حضور داشته است. و ما در شرایطی به استقبال روز جهانی زن میرویم که جامعه ایران دستخوش تحولات پایه ای و خیره کننده ای در به نمایش گذاشتن اعتراضات توده ای، و رو در رویی اعتراض خیابانی قرار گرفته. زنان در این جنبش اعتراضی نقش موثر و نوید بخشی را داشته اند. و یکی از ستونهای اعتراض خیابانی هستند. حضور چشمگیر زنان در دوره اخیر اعتراضات برجسته است که این نیز خود چهره اعتراضات را رادیکال، و سیمای اعتراضی را زیر سایه حاکمیت نظامی به این شکل در آورده اند، که نظام استبداد سیاسی حاکم، تلاشهای خشن و سرکوبگرانه را برای خانه نشینی زنان انجام داده است. روز جهانی زن امسال به اعتبار موقعیت سیاسی ـ اجتماعی زنان میتواند، به روز تعیین کننده ای تبدیل شود. افکار عمومی در سطح داخل کشوری و بین المللی بر چهره و ای میچ زنانه بودن اعتراض توده ای دوره کنونی اذعان کرده، که این مهم نیز خود سمپاتی و حمایت از اعتراضات توده ای را با پتانسیل و همبستگی سیاسی قابل توجه برخوردار کرده است. نقطه قدرت جنبش کنونی ما در مسیر جنبش مردم ایران برای سرنگونی، حضور قدرتمند زنان در اشکال مختلف اعتراضی است. واضح است که جانباختن ندا آقا سلطان، به سمبل اعتراضات ایندوره تبدیل میشود.

کمپین استقبال از ٨مارس روز جهانی زن، در ابعاد بسیار وسیع و با ظرفیت بالایی، با بکارگیری تکنیک در عصر تسلط انفورماتیک و صنعت کامپیوتری در شکل ویدئوکلیپ در دنیای مجازی، بالا است. اگر در گذشته های نه چندان دور تلاش برای گرامیداشت روز جهانی زن با پوششهای تبلیغی و شبنامه و روابط اجتماعی انجام میشد، اما امروز در دنیای مجازی ما می بینیم که ظرف کمتر از یک ساعت سایتها و خانه های فیس بوک و تویتر مملول از فیلم و مطالب بسیار با ارزش میشود. نسل جوان امروز ما با کلیک ساده ای در خانه فیس بوک و تویتر و سایتها و وبلاگها به دنیایی از تجارب و تاریخچه روز جهانی زن دسترسی پیدا میکند. فیلم، شعر و سرودهای انقلابی در گرامیداشت روز جهانی زن فضای تبلیغی و آرمانخواهی برای جنبش سوسیالسیتی زنان بیش از هر دوره ای جامعه و افکار عمومی را بخود جلب کرده است.

جنبش برابری زنان امسال میتواند، منشا اثر قابل توجهی در رادیکال کردن فضای اعتراض سیاسی جامعه باشد. داده های سیاسی تاکنونی در شکل دامن زدن به جنبش اعتراض رادیکال، در شکل تجمعات زنان و مردان بر پایه و ستون دستاوردهای مبارزه سی سال گذشته، امروز میتواند ثمر خود را در جامعه شکوفا کند. کم نیستند مقاطعی از گرامیداشت روز جهانی زن که حجاب به آتش کشیده شد. سال ١٣٧٩ روز جهانی زن با پرت کردن و سوزاندن حجاب در تاریخ اعتراضی این جنبش ثبت شده است. اما، این جنبش قدرتمندتر از ظرفیت و پتانسیلی است که تاکنون ظاهر شده است. جنبش برابری زنان در ایران در حالی بر استمرار اعتراض خود پایفشاری کرده است، که یک رژیم ضد زن، با فرهنگ زن ستیز و مردسالار، با آپارتاید جنسی، با دامن زدن به فرهنگ ارتجاعی اسلام سیاسی و عهد عتیقی در به انقیاد کشاندن اجتماعی حقوق برابری طلبانه زنان، صف آرایی کرده و میلیونها دلار با فعال کردن دستگاه های سرکوب به مصاف جنبش زنان آمده.

خصلت روز جهانی زن اساسا سیاسی ـ طبقاتی است. تلاش سوسیالیستها و مبارزان رادیکال زن و مرد، اعتراض به وضع موجود، علیه مردسالاری، زن ستیزی، در محیط کار و مراکز تولیدی در کنار فعالین کارگری، مبارزه برای رفاه و تامین امنیت و بهبود شرایط مناسب کار است. ما در تاریخچه بین المللی روز جهانی زن شاهد مقاطعی مهم و شاهد مصافهایی هستیم که هر سال زنان مبارز و سوسیالیست دقیق و آگاهانه برایش تلاش کرده اند، و به ذهنیت و استعداد و تاریخ اعتراض جامعه افزوده اند. در هشتم مارس ١٨٥٧ زنان کارگر کارگاههای پارچه بافی و لباس دوزی در نیویورک امریکا به خیابانها ریختند و خواهان افزایش دستمزد، کاهش ساعات کار و بهبود شرایط بسیار نا مناسب کار شدند. در سال ۱۹۱۴ جنگ جهانی اول درگرفت. در اروپا که مرکز جنگ بود، زنان انقلابی تلاش کردند تظاهرات ۸ مارس ۱۹۱۵ و ۱۹۱۶ را تحت شعار مرکزی "علیه جنگ امپریالیستی" برگزار کنند. در سال ۱۹۱۷ تظاهرات زنان کارگر در پتروگراد علیه گرسنگی و جنگ و تزاریسم، بانگ آغازین انقلاب روسیه بود. کارگران شهر در پشتیبانی از این تظاهرات، اعلام اعتصاب عمومی کردند. ۸ مارس ۱۹۱۷ به یک روز فراموش نشدنی در تاریخ انقلاب روسیه تبدیل شد. در دهه ۱۹۶۰، در کشورهای آسیا و آفریقا و آمریکای لاتین جنبشهای رهاییبخش بپا خاسته بود. در کشورهای سرمایه داری پیشرفته نیز جنبشها و مبارزات انقلابی و ترقیخواهانه بالا گرفته بود و جنبش رهایی زن نیز اوج و گسترشی چشمگیر یافت. در آمریکا و اروپا، زنان علیه سنن و قیود و قوانین مردسالارانه و احکام اسارت بار کلیسایی بپا خواستند. در جنبش زنان موضوعاتی نظیر حق طلاق، حق سقط جنین، تامین شغلی، منع آزار جنسی، ضدیت با هرزه نگاری، کاهش ساعات کار روزانه و غیره مطرح شد. این جنبش موفق شد در برخی از این زمینه ها پیشروی کند. در تظاهرات هشتم مارس ۱۹۶۹ زنان در دانشگاه برکلی در آمریکا گرد آمدند و علیه جنگ در ویتنام تظاهرات کردند.
در روز چهارشنبه ۳ ماه مارس، زنان ترکیه به خیابان رفته و با پاره کردن حجاب و زیر پا گذاشتن آن، به روند اسلامی کردن ترکیه و تحمیل حجاب به زنان و دخالت قوانین اسلامی در زندگی زنان در ترکیه اعتراض کردند. جریانات سکولار که از مخالفان اردوغان و احزاب اسلامی در ترکیه هستند، این تجمع را فراخوان داده بودند. پارچه های سیاهی به عنوان نماد حجاب، تکه تکه شد و زیر پا گذاشته شد، تا زنان ترکیه، فریاد اعتراض خود علیه حجاب و قوانین ضد زن اسلامی را بیان کنند.
اقدام انقلابی زنان ترکیه، الگوی موثر و قابل اتکایی برای جنبش برابری زنان در ٨مارس امسال، است. اگر تظاهرات ٨مارس ١٩١٥ و ١٩١٦ در اروپا بر محور و شعار مرکزی"علیه جنگ امپریالیستی" در کشورهای اروپایی مارش گرامیداشت روز جهانی زن را به نمایش گذاشت، اگر تظاهرات زنان در پتروگراد علیه "گرسنگی، جنگ و تزاریسم" برگزار شد، در آستانه ٨مارس امسال جنبش زنان در ایران از توانایی و قابلیت و ظرفیتهای بالایی برخوردار است که بتواند مراسم های روز جهانی زن را به اعتراض علیه حجاب و سوزاندن حجاب تبدیل کند.

نسان نودینیان
٤مارس ٢٠١٠ کلن (آلمان)