• هشدارهای مکرر اقتصاددانان جناح های مختلف در مورد بیکاری گسترده ی ناشی از سیاست های اقتصادی دولت احمدی نژاد از همه طرف شنیده می شود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۴ اسفند ۱٣٨٨ -  ۱۵ مارس ۲۰۱۰

اخبار روز: هشدارهای مکرر اقتصاددانانی که به جناح های گوناگون تعلیق دارند در مورد بیکاری گسترده ی ناشی از سیاست های اقتصادی دولت احمدی نژاد از همه طرف شنیده می شود. سایت فرارو اخیر در این مورد گزارشی منتشر کرده است، که می خوانید:

آن‌گونه که اقتصاددانان می‌گویند خطر افزایش بیکاری جدی است. این حرف همه است از خباز و خوش‌چهره گرفته تا توکلی. بحران بیکاری منظر کریه خویش را در حجاب مسائل سیاسی پنهان کرده است. بحران جدی است، اما کسی آن را جدی نمی‌گیرد؛ زیر صورتک فرشته، صورت مهیب دیوی نشسته است.
آواز نگرانی اقتصاددانان از وضعیت بیکاری در سال آینده به نقطه اوج خود رسیده است. احمد توکلی در هنگام بررسی لایحه بودجه خواهان آن شده بود تا اعتبار کسب‌شده توسط دولت از محل هدفمندی یارانه‌ها به ۱۰ میلیارد دلار برسد. درخواست وی البته با مخالفت کمیسیون تلفیق روبرو شد و درآمد پیش‌بینی‌شده، در ۲۰میلیارد دلار تثبیت گشت، اما توکلی باور دارد: «با افزایش اعتبار دولت به ۲۰ هزار میلیارد وضع رکود در سال آینده را تشدید می‌شود و همین مسئله افزایش بیکاری و تورم و .. را در پی‌دارد.»
بعد از او این محمدرضا خباز بود که به لایحه بودجه اعتراض کرد. خباز لایحه مذکور را باعث افزایش بیکاری دانست و گفت: «این بودجه نرخ بیکاری را افزایش خواهد داد چرا که دارای رکود تولید است و همین امسال نرخ بیکاری یک درصد افزایش پیدا کرده است و مطمئنا سال آینده نیز بیشتر خواهد شد.»
اما اینک نوبت به اقتصاددانان خارج از مجلس رسیده است. محمد خوش چهره استاد دانشگاه و نماینده سابق مجلس در این‌باره اظهار داشت: «در شرایط کنونی وضعیت اشتغال و افراد بیکار در جامعه در وضعیت بحرانی است و با توجه به بیکاری متراکم از سال های گذشته این موضوع به یک اولویت اصلی و مسئله حساس برای کشور تبدیل شده است.»
این کارشناس اقتصادی ضمن تشریح نقاط مثبت و منفی اقتصاد در سال ٨٨ اظهار داشت: «به طور قطع اولویت اصلی دولت در حال حاضر با توجه به شرایط کنونی اقتصاد در کشور و شرایط حاکم در جهان باید رفع بیکاری برای بهره وری بهتر و در نتیجه ایجاد پویایی بیشتر در اقتصاد باشد.»
اظهارات خوش‌چهره را باید جدی گرفت، چه این که ایلنا در روزهای نخست اسفند در گزارشی تفصیلی نوشت: «آخرین بررسی‌ها از وضعیت کارگران شاغل در واحدهای صنعتی، بیانگر وخیم و بحرانی شدن وضع این قشر محروم جامعه در آستانه سال نو است.» مبنای این تحلیل، آمار بحران‌های کارگری طی ماه‌های گذشته است که روز به روز نگران‌کننده‌تر از قبل می‌شوند.
در بخشی از این گزارش آمده است: «نماینده فلاورجان با اشاره به کارخانه‌های ذوب‌آهن که آمار تولید آنها مایه افتخار مسوولان وزارت صنایع است، اعلام کرد که این کارخانه‌ها روی خط بحران گام برمی‌دارند و به‌زودی بحران گریبان آنها را هم خواهد گرفت.»
گفتنی است در آخرین روزهای بهمن‌ماه، محمد پارسا، رئیس هیات مدیره سندیکای تولیدکنندگان تجهیزات برقی اظهار کرده بود: «٣ کارخانه فعال در صنعت برق از جمله آونگان به دلیل بحران مالی تاکنون تعطیل شده‌اند و با تعطیلی این واحدها حدود ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ نفر کارگر از کار بیکار شده‌اند.»
فولادگر، عضو کمیسیون صنایع مجلس ریشه این بیکاری را در بخش صنعت می‌داند: «وضعیت نامناسب صنایع باعث شده نرخ بیکاری کشور با وجود روند کاهشی که در سال‌های اولیه دولت نهم داشت، طی سال گذشته و اوایل امسال به وضعیت قبلی خود باز گردد.»
هم‌چنین تایم در تحلیلی راجع به اوضاع اقتصادی ایران با اشاره به رشد ۲.۵ درصدی اقتصاد در ۶ ماهه نخست سال جاری و فاصله آن تا هدف تعیین‌شده ٨ درصدی، به مسئله بیکاری در ایران پرداخت و نوشت: «اگرچه آمار بیکاری ۱۱.٣ درصد اعلام می‌شود، اما این نرخ برای افراد ۱۵ تا ۲۴ ساله چیزی بیش از ۲۴ درصد تخمین زده می‌شود.»
این نشریه البته ادعا کرد که آمار واقعی بیکاری چیزی بیش از این‌هاست چرا که بسیاری از افراد بیکارشده در ادارات کار ثبت‌ نام نمی‌کنند و از سوی دیگر یک روزنامه‌نگار ایرانی که خواست ناشناس بماند می‌گوید: «تعریف بیکاری دستکاری شده تا نزدیک به ۱۰ درصد بماند، اما در حال حاضر هر خانواده ایرانی یک بیکار در میان خود دارد.»
یکی از اصلی‌ترین نکاتی که در تحلیل تایم بدان پرداخته شده است، غفلت دولت از امور اقتصادی است. این نشریه می‌گوید: «دولت ایران به دلیل مسائل سیاسی پس از انتخابات تمرکزی بر روی مسائل اقتصادی ندارد و به عبارت بهتر شاخص‌های اقتصادی خود را گزارش نمی‌کند.»
شاید ریشه نگرانی‌های روز گذشته شهردار تهران نیز در همین‌جا باشد؛ جایی که قالیباف می‌گوید: «اکنون ۱۴ ماه است که فعالیت و کار جدی در کشور صورت نمی گیرد و متاسفانه هنوز برخی در پیچ و خم حرف های پوچ، تهمت و افترا، غیبت، آبرو ریزی، افراط و تفریط، بی تدبیری، کم محبتی، بی صداقتی و ... به سر می برند.»
بحران بیکاری و مشکلات اقتصادی منظر کریه خویش را در حجاب مسائل سیاسی پنهان کرده اند. بحران جدی است، اما کسی آن را جدی نمی‌گیرد؛ زیر صورتک فرشته، صورت مهیب دیوی نشسته است.