• سالی که گذشت، سال شکفتنِ امید بود؛ سال خودآگاهی مردمی که از تبعیض و نابرابری، به جان آمدند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۶ اسفند ۱٣٨٨ -  ۱۷ مارس ۲۰۱۰

بهار است! زمینِ فرومرده به دمِ سردِ زمستان بار دیگر از نفسِ گرمِ بهار باغ و راغ را چراغان کرده است. بردمیدن سبزه، عطر گُل و نسرین، و شمیم شکوفه‌های رنگ در رنگ، نوید کوچِ زمستان و بازآمدنِ جان به رگ‌های فِسرده‌ی زندگی می‌دهد. رفتنِ سیاهی و کهنگی، و آمدنِ روشنایی و نوشکفتگی، حکمِ طبیعت و خواستِ‌ بی‌چون‌وچرای آدمی است.
در سال کهنه، اگرچه در پی اعلام نتایج انتخابات خردادماه و سرریز انبوه مردم معترض به خیابان‌ها موج سرکوب و شکنجه و زندان ابعادی باورنکردنی به خود گرفت، زندان‌ها و سیاه‌چال‌ها و بیغوله‌های بی‌نام‌ونشان انباشته از جوانانی شد که خواستی جز آزادی و پاسِ کرامت انسانی نداشتند، مادران سوگوار را به زنجیر کشیدند، سانسور کتاب، رسانه‌ها و ضرب‌و‌شتم و بازداشت روزنامه‌نگاران و فعالان سیاسی و اجتماعی رفتاری روزمره شد، احکام اعدام را پشت سر هم و با شتاب به اجرا گذاشتند، به هر وسیله‌ی ممکن متوسل شدند تا جریان آزاد اطلاعات و اخبار را مختل و متوقف کنند... و باز اگرچه هزاران زندانی آزاردیده دور از خانه و خانواده‌ی خود در ضدانسانی‌ترین شرایط به سر می‌برند، و در پایان سال شمار بیش‌تری از خانواده‌ها تحویلِ سال را در پای دیوارهای زندان سر خواهند کرد، اما... سالی که گذشت، سال شکفتنِ امید نیز بود؛ سال خودآگاهی مردمی که از تبعیض و نابرابری، مردم‌ستیزی و آزادی‌کُشی به جان آمدند و در طلب آزادی و برابری جانانه بر حق خود پای فشردند.
بهار است! امید است که در کشاکشِ نیروهای تاریکی و سردی با میلِ سرکش به زندگی و جوشش و روشنی، «زمستانِ نارضاییِ ما در پرتو پیکار آزادگانْ بهاری باشکوه گردد».

نوروز بر تمامی مردم خجسته باد!

کانون نویسندگان ایران
۲۶ اسفند ۱٣٨٨