• بهار گفت, دلت را به دشت ها بسپار
تو از سلاله   تبعیدیان   تاریخی
نه از   کرانه امن
کنار کوچه همسایه انتظار مکش ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۶ ارديبهشت ۱٣٨۵ -  ۶ می ۲۰۰۶

بهار گفت, دلت را به دشت ها بسپار
تو از   سلاله    تبعیدیان    تاریخی
نه   از    کرانه   امن
کنار کوچه   همسایه   انتظار مکش
ازآن صدای صنوبر دگر نشانی   نیست
چه کس به کوچه متروک,   آتش افروزد
چه کس به شاخه خشکیده ,   آشیان بندد؟
دلم   برای   کبوتر , بهانه   می گیرد
تو تن سپرده به مه , همسرای   تنها را
خمیده قامت و خامش, کحا   رها کردی ؟
بگاه   تشنگی,   تنگ غروب   تابستان
میان   آنهمه   دیوانه گی   و   دلتنگی
چه کس به برکه موعود با تو خواهد رفت
و سوگ تلخ ترا   با سرود خواهد خواند؟
 
×××
 
بهار گفت , دلت   را به دشت ها بسپار
برای گریه شب , دامن افق,   تنگ است
من   از   نظاره    تصویر خود    هراسانم