اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲٨ اسفند ۱٣٨٨ -  ۱۹ مارس ۲۰۱۰

گزارش از م. نکوکار: روز یکشنبه چهاردهم مارس گذشته سمیناری تحت عنوان ”سمینار پیرامون چشمنداز جنبش سبز، و دیدگاه ما” با شرکت شش حزب سیاسی مطرح*، کمیته ندا و چند دانشجوی فعال سیاسی‌ به ابتکار کمیته هماهنگی احزاب و سازمانها و تشکّل‌های ایرانی‌ در هلند در شهر دلفت هلند برگزار شد. در این سمینار علاوه بر بر رسی‌ دیدگاه گروه های شرکت کننده در مورد جنبش سبز مباحثی جدی نیز در مورد ضرورت اتحاد احزاب و گروههای سیاسی و دیدگاه شرکت کنندگان در این مورد مطرح شد که از نظر من اهمیت آن کمتر از بحث اصلی‌ سمینار نبود، به همین دلیل برای اطلاع رسانی و در ضمن بیان نظراتم در مورد این سمینار لازم دیدم نکات زیر را به نظر آنانیکه علیرغم علاقه امکان شرکت در این سمینار را نداشتند برسانم.
در وحله اول از نظر من این گردهمایی قدمی‌ بسیار مثبت و سازنده در راه ایجاد اتّحادی فراگیر در میان احزاب و گروههای مختلف در روند یک گفتمان علنی که نه تنها در سطح رهبری احزاب و جریانها بلکه با مشارکت و حضور گروهها و افرادی که احتمالاً از نظر عملی‌ تماسی مستقیم تر با واقعیت‌های جنبش مردمی در عرصه عمل و حرکت‌های اعتراضی دارند و احتیاجات و خواسته‌های جنبش را به خوبی‌ لمس میکنند و جنبه‌های تئوریک و نظری اتحاد و همبستگی را در عرصه عمل نیز تجربه کرده اند. از طرف دیگر مشاهده اینکه نمایندگان احزاب و گروه‌های مختلف با دیدگاههایی بعضا کاملا متفاوت این آمادگی را داشتند که نشان دادند و بخواهند در جمعی‌ چنین در معرض قضاوت افکار نگران علاقمندان به پیروزی مبارزات مردم بر خلاف روال تا چندی پیش رایج، تکیه و تاکید خود را نه‌ بر وجوه اختلاف بلکه بر مواردی که میتوانند پایه‌های یک اتحاد اصولی برای وحدت عمل در راه رسیدن به هدف مشترک و مبارزه با دشمن مشترک متمرکز کنند، توانبخش دل های نگران و شاید نومید بود.

نکته قابل توجه در این سمینار حضور دو حزب عمده کردستان یعنی‌ حزب دمکرات کردستان ایران و حزب کومله کردستان ایران در کنار احزاب و جریان های سراسری بود. اعلام صریح مواضع سنجیده و متین این جریانات، همگام با سایر گروه‌ها و در خارج از ارگانها، نشریات و اطلاعیه‌ها به شکلی‌ شفاف، قوت قلبی بود برای کسانی که نگران برخورد این احزاب با جنبش سراسری بودند.

حضور فعال و پوینده جوانان در این سمینار نیز از مواردی بود که باید به آن اشاره کرد. آنها با دیدگاههای روشن و صریح خود نشان دادند این نسل در آنچه میداند و میخواهد با نسلهای پیشین قابل مقایسه نیست و آگاهی‌ آنها در مورد روند پیشرفت جنبش و الزامات آن در حد امیدوار کننده‌ای بالاست.   

گذشته از همه نکات مثبت، این سمینار از نظر من چند نقطه ضعف نیز داشت که اشاره با آنها را ضروری میدانم. یکی‌ از این نقاط ضعف محدودیت شدید زمانی‌ بود برای سخن گفتن از مشکلی‌ که دهها سال است که جنبش‌های مردمی ایران از آن رنج میبرد، به نظر من حتی برای برداشتن ابتدایی‌ترین قدمهایی در راه این هدف والا زمانی‌ بسیار بیشتر از آنچه که در نظر گرفته شده بود لازم دارد. به دلیل همین کمبود زمان بود که تلاش صمیمانه اداره کنندگان سمینار برای گرفتن یک نتیجه عملی‌ آن نتیجه‌ای را که انتظار میرفت نداد. در ضمن کاملا مشهود بود که تعدادی از شرکت کنندگان امکان طرح پرسش هایشان را نیافتند.

نکته دیگری که مجال مطرح شدن نیافت برنامه و تدابیر احزاب کردستان بود برای هماهنگی جنبش مردمی کردستان با جنبش مردمی سراسری. هرچند که دلایل سکوت و سکون نسبی‌ کردستان در ماه های گذشته با وجود اینکه کردستان ایران به حق در سی‌ سال گذشته همیشه پرچمدار مبارزه علیه دیکتاتوری بوده است، خود جای بررسی مفصل دارد. ولی‌ به نظر من طرح وجود این مشکل حداقل چیزی بود که باید از آن سخن میرفت.
جالب توجه در این سمینار عدم حضور نمایندگانی از آذری‌های ایران بود که معتقدم چنانکه علت این امر عدم علاقه گروه‌ها و احزاب ملی‌ اذربایجان به این سمینار باشد، تاملی دقیق و بر رسی‌ جدی از جانب شرکت کنندگان در این سمینار را ضروری میسازد. چنانکه این عدم حضور به دلیل دعوت نشدن از آنها بود جای آن دارد که برگزار کنندگان در آینده به این نکته دقت بیشتری بکنند.

در پایان نوشتار میخواهم اضافه کنم که حرکت روز یکشنبه چهاردهم مارس رعشه‌ای بود که بر اندام جمهوری اسلامی افتاد که ادامه آن قطعاً در هم شکستن ستون فقرات این رژیم ضد انسانی‌ را تسریع خواهد کرد.
باشد که این حرکت طلیعه روزی نو در جنبش مردمی ایران در آستانه نوروز باشد.

* این احزاب و گروه‌ها عبارت بودند از: سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران، حزب دمکرات کردستان ایران، سازمان فدائیان خلق ایران- اکثریت، جبهه ملی‌ ایران، حزب توده ایران و حزب کومله کردستان ایران