• به این فضایِ فریبِ کف آلود
به این خدای دروغین
چگونه دل بستی؟ ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲ فروردين ۱٣٨۹ -  ۲۲ مارس ۲۰۱۰

 
برای منصور خاکسار،
که اصرار بر انتشار سروده هایم داشت، تا به گفته‍ی خودش، نیمه‍ی دیگرِ درونِ مرا بنمایاند.


آه درخت شکسته در درون!
جسمِ شکستن! انتزاعِ تن!
امواج شکستگی ات
بر رود شعر
و طنین شکستن تن ات
در تنِ واژه هاست

صدای خاموش شکستن ات
با پیچه های آب، می پیچد
و به سایه های عُمق، به اعماق سایه ها
-آنجا، که تو به نیستی واقعیت بخشیده ای-
می بَرَدَم

از تالاب های غروب
با چهره‍ی فشرده و منقبضِ درد
چگونه گذشتی
آغوش شب را چگونه به مهربانی
گشودی
و به انتهایِ آبیِ رود
پیوستی؟!

به این فضایِ فریبِ کف آلود
به این خدای دروغین
چگونه دل بستی؟

ژرفای مهربانی را
بر شانه هایم
که بال های نگاه ات را بر آن می بستی
به عبث اندازه می گیرم
کبوتر نگاه ات دیگر
بر شانه هایم نمی نشیند
چرا نخواندی ام
نازنین!


ناصر کاخساز
دالاس، نوروز ٨۹