به دشتِ خاطرم گرگ بیابان ماند وُ من ماندم
فتح اله شکیبایی
•
کنارِ نعشِ خسرو آسیابان ماند وُ من ماندم
به دشتِ خاطرم گرگ بیابان ماند وُ من ماندم
گلِ عیسی دمی روییده بود امّا ز بیدادی
درونِ پنجه ی رنگینِ گلدان ماند وُ من ماندم
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
چهارشنبه
۱۱ فروردين ۱٣٨۹ -
٣۱ مارس ۲۰۱۰
کنارِ نعشِ خسرو آسیابان ماند وُ من ماندم
به دشتِ خاطرم گرگ بیابان ماند وُ من ماندم
گلِ عیسی دمی روییده بود امّا ز بیدادی
درونِ پنجه ی رنگینِ گلدان ماند وُ من ماندم
قناری آسمانی داشت آبی تر ز فیروزه
که ناگه از قضا در چنگِ توفان ماند وُ من ماندم
زمانی زلفِ باران سینه ریز سروِ جنگل بود
ولی از تشنگی جنگل پریشان ماند وُ من ماندم
میان آن همه پژواک دوران های شیدایی
نوای دلکشِ پیرِ خراسان ماند وُ من ماندم
به شوقِ دیدن رنگین کمانِ سبزِ آزادی
کنارِ نعشِ خسرو آسیابان ماند وُ من ماندم.
|