بیانیه ی مطبوعاتی عفو بین الملل
مجازات اعدام در سال ۲۰۰۹: عفوبین الملل پنهان کاری چین را به چالش می طلبد
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
چهارشنبه
۱۱ فروردين ۱٣٨۹ -
٣۱ مارس ۲۰۱۰
عفو بین الملل امروز با انتشار گزارش عمومی خود در باره مجازات اعدام در سال ۲۰۰۹ مقامات چینی را به چالش طلبید که تعداد افرادی را که به اعدام محکوم و اعدام می کنند اعلام نمایند.
این گزارش با عنوان «حکم های صادر و اجرا شده اعدام در سال ۲۰۰۹» آشکار می سازد که در سال گذشته حداقل ۷۱۴ نفر در ۱٨ کشور اعدام و ۲۰۰۱ نفر در ۵۶ کشور به اعدام محکوم شدند.
این تعداد به جز اعدام هایی است که احتمالا در چین اعدام شده اند چون در این کشور اطلاعات مربوط به مجازات اعدام از اسرار دولتی است.
در مقابله با نبود شفافیت در چین، عفو بین الملل تصمیم گرفته ارقام حداقل خود در مورد حکم های صادر و اجرا شده در چین در سال ۲۰۰۹ را منتشر نکند. برآوردهای مبتنی بر اطلاعات موجود علنی به شدت کمتراز تعدادی است که دولت کشته یا به مرگ محکوم کرده است.
کلادیو کُردونه، دبیرکل موقت عفو بین الملل، گفت: «مجازات اعدام بی رحمانه و تحقیرآمیز و توهینی به عزت انسانی است.»
«مقامات چینی ادعا می کنند که اعدام های کمتری انجام می شود. اگر این موضوع حقیقت دارد، چرا به جهانیان نمی گویند دولت چند نفر را می کشد؟»
تحقیقات عفو بین الملل نشان می دهد که کشورهایی که هنوز مجازات اعدام را انجام می دهند استثنا هستند و نه قاعده. علاوه بر چین، ایران با حداقل ٣٨٨ اعدام، عراق با حداقل ۱۲۰ اعدام، عربستان سعودی با حداقل ۶۹ اعدام و ایالات متحده امریکا با ۵۲ اعدام بدترین کارنامه را در این زمینه دارند.
بنا به گزارش عفو بین الملل، در سال گذشته مجازات اعدام در حد گسترده ای برای ارسال پیام سیاسی، خاموش کردن مخالفان یا پیشبرد اهداف سیاسی در چین، ایران و سودان به کار گرفته شد.
در ایران، ۱۱۲ اعدام در فاصله هشت هفته بین انتخابات ریاست جمهوری در ۲۲ خرداد و روز تحلیف دوره دوم ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد در روز ۱۴ مرداد انجام گرفت.
این گزارش به روش تبعیض آمیزی می پردازد که مجازات اعدام در سال ۲۰۰۹ اغلب پس از محاکمه های به شدت ناعادلانه اجرا شد و بدون تناسب علیه تهی دستان، اقلیت ها و اعضای گروه های نژادی، قومی و مذهبی به کار گرفته شد.
با وجود این، ارقام نشان می دهند که جهان در سال ۲۰۰۹ به حرکت خود به سوی الغای مجازات اعدام ادامه داده است. با الغای مجازات اعدام برای تمام جرایم در بروندی و توگو، تعداد کشورهایی که مجازات اعدام را کاملا از قوانین خود حذف کردند به ۹۵ عدد رسید.
برای اولین سال از زمانی که عفو بین الملل شروع به ثبت ارقام کرده است، در اروپا هیچ اعدامی انجام نشده است. بلا روس تنها کشوری در این منطقه است که به اجرای مجازات اعدام ادامه می دهد. درسراسر قاره امریکا، ایالات متحده امریکا تنها کشوری است که مجازات اعدام را اجرا می کند.
کلادیو کُردونه گفت: «کشورهای کمتری از پیش مجازات اعدام را اجرا می کنند. همچون برده داری و آپارتاید، جهان اینک این مجازات را برای انسانیت شرم آور می داند. ما به جهانی عاری از مجازات اعدام نزدیک می شویم، اما تا آن روز تمام اعدام ها باید متوقف شود.»
خلاصه گزارش در باره مناطق:
- در آسیا، هزاران اعدام احتمالا در چین انجام شده است که در آنجا اطلاعات مربوط به مجازات اعدام کماکان یک راز دولتی است. تنها هفت کشور دیگر گویا مجازات اعدام را اجرا کرده اند ـ بنگلادش، ژاپن، کره شمالی، مالزی، سنگاپور، تایلند و ویتنام ـ که تعداد اعدام ها در آنها ۲۶ مورد بوده است.
افغانستان، اندونزی، مغولستان و پاکستان در سال ۲۰۰۹ کسی را اعدام نکردند و در دوران های اخیر این اولین سال بدون اعدام در آن کشورها بوده است.
- در خاورمیانه و آفریقای شمالی، اطلاعاتی از انجام حداقل ۶۲۴ اعدام در دست است: مصر، ایران، عراق، لیبی، عربستان سعودی، سوریه و یمن.
عربستان سعودی و ایران با نقض حقوق بین الملل، هفت نفر را اعدام کردند که در زمان جرم ادعایی کمتر از ۱٨ سال داشتند.
چندین کشور ـ الجزایر، لبنان، مراکش/صحرای غربی و تونس ـ به تعلیق طولانی مجازات اعدام ادامه دادند.
- در سال ۲۰۰۹ در اروپا هیچ اعدامی صورت نگرفت. بلاروس تنها کشوری در منطقه است که به انجام مجازات اعدام ادامه می دهد. گرچه در این کشور سابق اتحاد شوروی هیچ کس در سال گذشته اعدام نشد، دو نفر در مارس ۲۰۱۰ به دست دولت کشته شدند.
- در آفریقای جنوب صحرا، تنها دو کشور زندانیان را اعدام کردند: بوتسوانا و سودان. بنا به اطلاع عفو بین الملل، بزرگترین تخفیف گروهی در مجازات اعدام در کنیا صورت گرفت که دولت اعلام کرد مجازات بیش از ۴۰۰۰ نفر از زندانیان به زندان تبدیل می شود.
اعدام های گزارش شده در سال ۲۰۰۹:
بنگلادش (٣)، بوتسوانا (۱)، چین (+)، مصر (حداقل ۵)، ایران (حداقل ٣٨٨)، عراق (حداقل ۱۲۰)، ژاپن (۷)، لیبی (حداقل ۴)، مالزی (+)، کره شمالی (+)، عربستان سعودی (حداقل ۶۹)، سنگاپور (۱)، سودان (حداقل ۹)، سوریه (حداقل ٨)، تایلند (۲)، ایالات متحده امریکا (۵۲)، ویتنام (حداقل ۹)، یمن (حداقل ٣۰).
روش های یه کار رفته شامل دار زدن، تیرباران، گردن زنی، سنگسار، صندلی الکتریکی و تزریق مهلک بوده است.
حکم های اعدام در سال ۲۰۰۹:
در سال ۲۰۰۹ حداقل ۲۰۰۱ نفر در ۵۶ کشوربه اعدام محکوم شدند.
تعداد واقعی بسیاربیشتر است: افغانستان (حداقل ۱٣٣)، الجزایر (حداقل ۱۰۰)، باهاما (حداقل ۲)، بنگلادش (حداقل ۶۴)، بلاروس (۲)، بنین (حداقل ۵)، بوتسوانا (۲)، بورکینا فاسو (حداقل ۶)، چاد (+)، چین (+)، جمهوری دمکراتیک کنگو (+)، مصر (حداقل ۲۶۹)، اتیوپی (حداقل ۱۱)، گامبیا (حداقل ۱)، غنا (حداقل ۷)، گویان (٣)، هند (حداقل ۵۰)، اندونزی (۱)، ایران (+)، عراق (حداقل ٣۶۶)، جامائیکا (۲)، ژاپن (٣۴)، اردن (حداقل ۱۲)، کنیا (+)، کویت (حداقل ٣)، لیبریا (٣)، لیبی (+)، مالزی (حداقل ۶٨)، مالی (حداقل ۱۰)، موریتانی (حداقل ۱)، مراکش/صحرای غربی (۱٣)، میانمار (حداقل ۲)، نیجریه (۵٨)، کره شمالی (+)، پاکستان (۲۷۶)، حکومت فلسطین (۱۷)، قطر (حداقل ٣)، عربستان سعودی (حداقل ۱۱)، سیرا لئون (حداقل ۱)، سنگاپور(حداقل ۶)، سومالی (۱۲، شش نفر در پونتلاند و شش نفر در حیطه دولت گذار فدرال)، کره جنوبی (حداقل ۵)، سری لانکا (۱۰٨)، سودان (حداقل ۶۰)، سوریه (حداقل ۷)، تایوان (۷)، تانزانیا (+)، تایلند (+)، ترینیداد و توباگو (حداقل ۱۱)، تونس (حداقل ۲)، اوگاندا (+)، امارات متحده عربی (حداقل ٣)، ایالات متحده امریکا (حداقل ۱۰۵)، ویتنام (حداقل ۵۹)، یمن (حداقل ۵٣)، زیمبابوه (حداقل ۷)
«+» به این معناست که ما می دانیم در آن کشور در سال ۲۰۰۹ (حداقل بیش از ۱) اعدام انجام شده یا حکم اعدام صادر شده است، اما نمی دانیم چند مورد. منبع عفو بین الملل، «حکم های صادر و اجرا شده اعدام در سال ۲۰۰۹»
|