یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

روز کیفرخواست کارگران علیه سرمایه داری
بیانیه ی مشترک گروهی از تشکل های مدافع کارگران در خارج از کشور



اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۴ ارديبهشت ۱٣٨۹ -  ۲۴ آوريل ۲۰۱۰


امسال در شرایطی طبقه کارگر جهانی به پیشواز اول ماه مه می¬رود که فقر ناشی از بحران اقتصادی سرا پایش را فرا گرفته است، عدم افزایش دست¬مزدها بر مبنای صعود پی در پی قیمت کالاهای مورد نیاز و کاهش قابل توجه قدرت خرید، اخراج و بی¬کاری از واحدهای تولید صنعتی و خدمات بی¬داد می¬کند و فقدان امنیت شغلی، آینده کارگران شاغل را مورد تهدید قرار داده و حتّا بعضی از آن¬ها را نیز به دلیل این¬که نمی¬خواهند نزد وجدان بیدار خود و خانواده شان شرمسار شوند، به مرز خودکشی می¬کشاند.
جهانی شدن سرمایه با فرورویاندن مرزهای اقتصادی به¬شیوه ی نئولیبرالی علیه کارگران جهان توطئه می¬کند و بی¬شرمانه چون همیشه شمشیر را از رو بسته است. کارفرمایان و دولت های حامی شان، فقط به سود کلان سرمایه می اندیشند. سود سرشاری که از ارزش های کار اجتماعی کارگران حاصل میگ¬ردد و به¬صورت ارزش اضافی، جهان سرمایه داران را که به¬صورت اقلیت ناچیزی کره خاکی را در زیر سیطره خود گرفته اند، سیراب می¬سازد و در چنین مسیری اکثریت عظیمی از انسان¬ها که آفریننده ثروت اند، در بی¬کاری، مشقت، ناامیدی و فشار ظالمانه کار فردی و اجتماعی اسیر می¬مانند. کارگران در برابر این همه ظلم و خشونت متجاوزین نیروی کار ایستاده گی نموده و از خود دفاع می¬کنند و بُردار مبارزاتی را به¬سوی نیروی سرمایه می-گیرند. زیرا این سرمایه است که هم¬راه کارفرمایان با پدافند به¬اصطلاح حقوقی حاکمان سیاسی، الیگارشی مالی را در سطح جهانی گسترانده است و محرومیت، بی¬کاری و فقر روزافزون انسان¬ها را موجب می¬شود.
در ایران وضعیت بسی اسف¬بار تر است. زیرا طبقه کارگر فاقد تشکل¬ها و سازمان¬ها و نهادهای طبقاتی خویش است و فعالین کارگری متشکل در نهادها برای حقوق اولیه و ابتدائی جهت استقلال خویش مبارزه ی پرمخاطره ای را علیه نظم سرمایه داری جمهوری اسلامی پیش می-برند. در این نبرد، فعالین کارگری با تهدیدات مستمر، احضار و بازداشت، دادگاهی و زندان، شلاق و شکنجه روحی روبرو هستند جایی که حقوق کارگران به¬رسمیت شناخته نمی¬شود و هرگونه تجمع و تظاهرات خیابانی جهت بزرگ¬داشت روز اول ماه مه با تهاجم وحشیانه و ضرب و شتم و زندان مواجه می¬گردد. پارک لاله تهران در سال گذشته نمونه ای بارز از این این¬گونه وحشیگری است.
جا دارد که در اول ماه مه، روز جهانی کارگر، یاد و خاطره همه آن کارگران و فعالینی که با رشادت¬ها و جانبازی¬های¬شان این نقطه عطف تاریخی جنبش کارگری را به ثبت رسانده‌اند و نیز یاد و خاطرات عزیز همه کارگران جان¬باخته را گرامی بداریم.
کارگر ایرانی فاقد هر گونه پدافند طبقاتی است و زمانی¬که بیک¬ار می¬گردد از حقوق بیمه های اجتماعی برخوردار نیست و در هنگام اشتغال با دست¬مزد "بخور و نمیر" روزگار می¬گذراند. کافی است نگاهی به حد اقل دست¬مزد مصوبه 1389 بیفکنیم و با یک برآورد سرانگشتی، تفاوت عظیمی را بین نرخ تورم ناشی از بحران ذاتی اقتصاد سرمایه داری و قیمت کالاها و نیز میزان دست¬مزد کارگران محاسبه کنیم. حداقل دست¬مزد 303048 تومان در ماه برآورد شده است. در صورتی¬که مطابق با آمار رسمی دولتی، مرز نزولی نهصدهزار تومان بیانگر خط فقر در جامعه است. اینست که تفاوت چشم¬گیری بین نرخ تورم و حداقل دست¬مزد کارگران به¬چشم می¬خورد و رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی نرخ یاد شده را به نفع خود و سایر سرمایه داران واحدها و بنگاه¬های خصوصی کاهش می¬دهد.
از دیده ی دیگری اول ماه مه امسال بیان¬گر مبارزه و اعتراضات مردمی است که از 10 ماه قبل آغاز گشته بود و اکنون نگاه خود را به طبقه کارگر بسته اند. طبقه ای که به¬وسیله فعالین و نهادهای جنبش کارگری از سال¬ها قبل در میادین مبارزه برای کسب حقوق اولیه علیه نظم استثمارگر سرمایه داری جمهوری اسلامی حضور چشم¬گیری داشت و اکنون با سیر صعودی مبارزات اجتماعی، روشن است که بدون مداخله مستقیم طبقه کارگر، هیچ دگرگونی بنیادی به نتیجه نخواهد رسید. زیرا که بدیل سیاسی ـ طبقاتی علیه سیستم سرمایه داری به¬شکل همه جانبه فقط به¬دست توانای کارگران صورت خواهد پذیرفت و پیش شرط آن مبارزه جهت دست¬یابی به تشکلات مستقل و آزاد کارگری است.
رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی قصد دارد با میلیتاریزه کردن جامعه، سدی در برابر مراسم اول ماه مه، 11 اردیبهشت امسال ایجاد نماید و خواست¬ها و مطالبات¬شان را نادیده انگارد و نیز ارگان¬های ضد کارگری در تلاش برای ایجاد تفرقه مابین فعالین کارگری هستند، غافل از این¬که جنبش طبقه کارگر ایران و فعالین راستین این جنبش، علارغم همه تهدیدها و نیز کارشکنی و مشغله‌های جزئی، عملن نشان داده‌اند که اول ماه مه روز کیفر خواست کارگران علیه استثمار جبهه سرمایه و روز نمایش اتحاد عمل نهادها و تشکل‌های کارگری است. طبقه کارگر با توسل به منافع و قدرت طبقاتی خود را سازماندهی خواهد کرد و نظم سرمایه داری را نابود خواهد ساخت.
زنده باد اول ماه مه روز جهانی کارگر
زنده باد سوسیالیسم
اا اردیبهشت 1389 – اول ماه مای 2010

نهادهای همبستگی با جنبش کارگری درایران- خارج از کشور
ـ کمیته همبستگی با جنبش کارگری ایران- استرالیا proletarianunite@gmail.com
- کمیته دفاع از کارگران ایران – نروژ cdkargari@gmail.com
- همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران – فرانسه sstiran@yahoo.fr
- کانون همبستگی با کارگران ایران – فرانکفورت و حومه kanoonhf_2007@yahoo.de
- کانون همبستگی با جنبش کارگری ایران – هانوفر kanon.hannover@yahoo.de
- کمیته همبستگی کارگران ایران و سوئد isask@comhem.se
- کانون همبستگی با کارگران ایران – گوتنبرگ kanounhambastegi@gmail.com
- انجمن کارگری جمال چراغ ویسی ankjch@yahoo.co.uk
- شبکه همبستگی کارگری iranwsn@fastmail.fm
- اتحاد چپ ایرانیان واشنگتن leftalliance@yahoo.com
- کمیته حمایت از کارگران ایران تورنتو کانادا


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست