اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۷ ارديبهشت ۱٣٨۹ -  ۲۷ آوريل ۲۰۱۰

اعلامیه هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
به مناسبت اول ماه مه، روز همبستگی جهانی کارگران
برای تامین آزادی و عدالت اجتماعی
اول ماه‌ مه‌ را به برآمد جنبش کارگری و همبستگی با جنبش سبز تبدیل کنیم!


هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) اول ماه مه، روز جهانی کارگر را به‌ شما کارگران و مزدبگیران و به همه مدافعان راه صلح، آزادی، دمکراسی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم تبریک می‏گوید و برای شما در سال پیش رو آرزوی موفقیت و پیروزی می‏کند.

همرزمان!
اول ماه‌ مه‌ (۱۱ اردیبهشت) روز همبستگی طبقاتی و مبارزاتی کارگران و مزدبگیران جهان علیه‌ استثمار و ستم طبقاتی، تبعیض و نابرابری، فقر و گرسنگی است. درفش اول ماه‌ مه‌ را به عنوان سنت دیرینه و گرانقدر همبستگی جهانی کارگران و زحمتکشان پاس داریم، در همایش‏ها و تظاهرات روز اول ماه مه شرکت کنیم، اقدامات و سیاست‏های ضدکارگری و ضددمکراتیک کودتاگران را برملا و علیه این سیاست‏ها مبارزه کنیم، آزادی کارگران زندانی را خواستار شویم، مطالبات کارگران و مزدبگیران کشور را بازگو و برای تامین آزادی و عدالت اجتماعی و پیوند بین جنبش کارگری و جنبش سبز بکوشیم.

کارگران و مزدبگیران!
اقتصاد کشور با رکود، تورم و بیکاری فزاینده روبرو است. واحدهای تولیدی با مشکلات فراوانی مواجهند. تعداد زیادی از آن‏ها ورشکست شده‏ و یا در معرض ورشکستی قرار دارند. باندهای ثروت ـ‏ قدرت به واردات بی‏رویه روی آورده و بازار ایران را از کالاهای ارزان و بنجل پرکرده‏‏اند. بخش ساختمان در وضعیت رکود به سر می‏برد. با رکود بخش ساحتمانی بسیاری از واحدهای تولیدی وابسته به صنعت ساختمان تعطیل شده و یا ظرفیت تولید خود را کاهش داده‏اند. صنعت نفت و گاز هم با رکود مواجه است. صنایع نساجی و صنایع خودرو سازی که بیشترین نیروی کار را جذب کرده‏اند، با بحران جدی روبروند. ظرفیت تولید لوازم خانگی کاهش قابل توجهی را نشان می‏دهد.
بحران واحدهای تولیدی، کاهش سرمایه گذاری داخلی و خارجی، فضای نامناسب و پرخطر کسب و کار، افت بودجه عمرانی کشور، حجیم‏تر شدن هزینه‏های دولت و واردات قاچاق، به افزایش رقم بیکاری در کشور منجر گشته است. با تعطیلی واحد تولیدی صدها هزار کارگر بیکار شده‏اند. بنابر گزارش مرکز پژوهش‏های مجلس، ایران از لحاظ نرخ بیکاری رتبه اول را در منطقه و رتبه هفدهم را در جهان داراست. در کنار تشکیل لشکر بیکاری، کارگران با مشکل عدم پرداخت حقوق از جانب کارفرماها روبرو هستند. واحدهای تولیدی بحران زده قادر نیستند که دستمزد کارگران را بپردازند.
امسال طرح هدفمند کردن یارانه‏ها به اجرا در خواهد آمد. اجرای این طرح دشواری‏های باز هم بیشتری را بر زندگی کارگران و تهیدستان جامعه تحمیل خواهد کرد.

کارگران و مزدبگیران!
بحران اقتصادی روزبروز تعمیق می‏یابد و تاثیرات مخرب خود را بر زندگی اکثریت مردم و به ویژه کارگران و زحمتکشان کشور می‏گذارد. سرمایه‏داران و مدیران دولتی کارگران را دسته دسته از واحدهای تولیدی و خدماتی بیرون می‏ریزند، کارگران و خانواده‏هایتان را بدون هر گونه‌ پشتوانه اقتصادی و اجتماعی در جامعه رها می‏سازند.
کارگران و مزدبگیران کشور فاقد سندیکاهای مستقل هستند تا به طور سازمانیافته به مقابله با عواقب بحران برخیزند، از مطالبات و خواسته‏های خود دفاع کنند و اجازه ندهند که رژیم استبدادی و سرمایه‏داران بار اصلی بحران اقتصادی را بر روی دوش کارگران و مزدبگیران منتقل سازند. کارگران نه دارای تریبون هستند، نه از تشکل صنفی برخوردارند که مطالباتشان را مطرح کند و نه از حقوق دوران بیکاری و تأمین اجتماعی مناسب بهره مندند تا در مقابل پیامدهای مخرب بحران اقتصادی متحمل آسیب‏های کمتری شوند.
رژیم حاکم بر کشور احزاب چپ را که مدافع منافع کارگران و مزدبگیران هستند سرکوب کرده و امکان سازمانیابی را از کارگران سلب نموده است. هر اقدام فعالین کارگری برای تشکیل سندیکاهای مستقل با سرکوب نهادهای امنیتی روبرو می‏شود. هم اکنون تعداد زیادی از فعالین کارگری به‌ جرم دفاع از حقوق کارگران و تلاش برای تشکیل سندیکای مستقل کارگری در شکنجه‏گاه‏ها و زندان‏های رژیم به سر می‏برند.
در حالیکه در کشور ما کارفرمایان، تجار و صنوف از تشکل صنفی برخوردار بوده و پیگیرانه از منافع خود دفاع می‏کنند. از نظر حاکمیت تشکل‏های کارفرمایان و تجار تهدیدی برای امنیت کشور به حساب نمی‏آیند، اما تشکیل سندیکاهای کارگری برای طرح مطالبات کارگران و تلاش برای تحقق آن‏ها، اقدامی ضدامنیتی شمرده‌ می‏شود.

کارگران و مزد بگیران!
برابری طلبی و مخالفت با هرنوع تبعیض جنسیتی، نژادی، ملی و مذهبی، خصیصه جنبش کارگری و تشکل‏های کارگری است. فعالیت تشکل‏های کارگری در سال‏های اول انقلاب موجب شد که این امر در قانون کار بازتاب پیدا کند. اما در عمل تبعیض جنسیتی در رابطه با اشتغال و شرایط کاری زنان جریان دارد و حقوقی که در قانون کار برای زنان در نظر گرفته شده، رعایت نمی‏شود. رژیم اسلامی بخش قابل توجهی از زنان را از بازار کار بیرون رانده، آن‏ها را خانه‏نشین نموده و موانع زیادی برای ورودشان به بازار کار ایجاد کرده است. این امر همراه با عوامل دیگر موجب شده است که سهم زنان از بازار کار هم‏چنان اندک باشد.
زنان کارگری که در کارگاه‏های کوچک و یا در خانه‌‏های خود بصورت کارمزدی کار می‏کنند، از حقوق کار محروم می‏باشند و امکان اعتراض جمعی و توسل به حربه اعتصاب برای آن‏ها وجود ندارد.
تبعیض در مورد کارگران مهاجر هم اعمال می‏شود. آن‏ها در کارهای سخت با دستمزد اندک به کار گرفته می‏شوند و از حقوق کار به کلی محرومند و در شرایط به مراتب بدتر از سایر کارگران کار می‏کنند.

کارگران و مزدبگیران!
طبقه‌ کارگر ایران برای بر هم زدن این نظم ظالمانه‌ و غیر انسانی و جایگزینی یک نظم دمکراتیک و انسانی، راهی به‌ غیر از سازمانیابی حزبی و سندیکائی و متحد شدن در اتحادیه‌ ها و احزاب کارگری ندارد. از این رو مبارزه‌ برای آزادی‏های سیاسی برای کارگران و مزدبگیران از اهمیت اساسی برخوردار است. امروز آزادی با عدالت اجتماعی عمیقا پیوند خورده‏ است. اگر فعالیت احزاب و اتحادیه‌های کارگری آزاد باشد، کارگران و مزدبگیران که‌ اکثریت جمعیت کشور را تشکیل می‏دهند، می‏توانند از حقوق و منافع خود دفاع و از زندگی و منزلت اجتماعی و انسانی شایسته‌ای که‌ امروز از آن محرومید، برخوردار گردند.
مبارزه امروز شما در اساس دو وجه پیدا کرده است: مبارزه برای آزادی و مبارزه برای عدالت اجتماعی. امروز تامین مطالبات کارگران و مزدبگیران با امر آزادی‏ گره خورده است. هر اقدام کارگران به سد استبداد حاکم بر کشور بر می‏خورد. بدون مبارزه علیه استبداد و طرد آن و استقرار آزادهای سیاسی، کارگران از حقوق مدنی و صنفی برخوردار نخواهند شد و زندگی آنان به فلاکت بیشتری سوق پیدا خواهد کرد.

کارگران و مزدبگیران!
در سال گذشته جنبشی در کشور ما پا به حیات گذاشت که وجه مشخصه آن مبارزه برای تامین آزادی و دمکراسی در کشور است. این جنبش ارکان استبداد حاکم بر کشور را به لرزه در آورده، چهره کریه ان را در بین مردم کشور ما و در نزد جهان برملا کرده و علیرغم سرکوب و پرداخت هزینه سنگین به حیات خود ادامه داده است. جنبش سبز همچنان سرزنده و پویا است و از هر فرصتی برای یورش به صفوف کودتاگران بهره می‏گیرد.
جنبش سبز بازتاب دهنده مطالباب عمومی مردم کشور ما است. این جنبش بر تامین حقوق مدنی شهروندان و تامین آزادی‏های سیاسی پای می‏فشارد. بین مطالبات کارگران و مزدبگیران با مطالبات جنبش اعتراضی وجوه مشترک قابل توجهی وجود دارد. از جمله این اشتراکات و در راس آن‏ها، طرد استبداد از کشور، آزادی فعالیت احزاب سیاسی و تشکل‏های صنفی، آزادی اطلاع‏رسانی و برگزاری تجمعات و تظاهرات است. این اشتراکات زمینه‏ساز پیوند بین دو جنبش است.

کارگران و مزدبگیران!
مطالبات اصلی کارگران و مزدبگیران: به رسمیت شناخته شدن حق فعالیت تشکل‌های مستقل کارگری، حق اعتصاب و تجمع کارگران، پرداخت به موقع دستمزدهای، افزایش دستمزدها، تامین امنیت شغلی، رفع هر نوع تبعیض جنسیتی بین کارگران زن و مرد، لغو کار کودکان، تأمین امنیت شغلی کارگران و مزد بگیران، لغو قراردادهای موقت و سفید امضا، متوقف شدن اخراج و بیکار سازی کارگران و برخورداری بیکاران از بیمه بیکاری‏ است.
کارگران و مزدبگیران سندیکای مستقل خود را تشکیل دهید، مطالبات خود را به گوش مردم ایران و جهان برسانید، بر همبستگی بین‏المللی کارگران پای بفشارید، برای تامین آزادی‏های سیاسی در کشور مبارزه کنید، در اعلامیه‏ها و شعارها، در تظاهرات و گردهمائی‏ها، همبستگی خودتان را با جنبش اعتراضی اعلام کنید و روز اول ماه را به روز برآمد جنبش کارگری و همبستگی با جنبش سبز تبدیل کنید.
فرهنگیان کشور در شرایط سختی به سر می‏برند. معلمان کشور چندین سال است که برای تامین خواسته‏هایشان، به اعتراض برخاسته‏اند. عده‏ای از معلمان در گوشه‏های زندان به سر می‏برند و به حبس‏های سنگین محکوم شده‏اند. امسال شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان اعلام کرده است که در اعتراض به صدور احکام سنگین حبس و اعدام برای معلمان زندانی از ۱۲ تا ۱۸ اردیبهشت به اعتصاب غذا دست می‌زند.
از مطالبات معلمان حمایت کنید و در اعتراضات آن‏ها مشارکت ورزید.

کارگران و مزدبگیران!
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) بار دیگر اول ماه مه، روز جهانی کارگر را به شما تبریک می‏گوید و چون گذشته از مبارزات شما برای دستیابی به حقوق اجتماعی و سندیکائی و برخورداری از یک زندگی انسانی حمایت کرده‌ و خود را در این مبارزه‌ همراه‌ و همرزم شما می داند.

هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
۲ اردیبهشت ۱۳۸۹ (۲۲ آوریل ۲۰۱۰)