اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٨ ارديبهشت ۱٣٨۹ -  ۲٨ آوريل ۲۰۱۰

اول ماه مه، روز جهانی مبارزه کارگران و زحمتکشان برای احقاق حقوق شهروندی و اقتصادی خود، خجسته باد هموطنان آزاده، بیش از سه دهه است که حاکمیت جمهوری اسلامی به کارگران و کارمندان ایران قول "عدل علی" داده است. از نخستین تظاهرات این "عدل" تعطیل تشکلهای مستقل صنفی کارگری و ایجاد سازمانهای وابسته به نظام با صفت اسلامی بود، که بیشتر در خدمت استقرار حاکمیت بودند تا در فکر دفاع از منافع اقشار و گروههای زحمتکش. در طول این سی سال اوضاع اقتصادی و اجتماعی این طبقات روزبروز بدتر شده بطوریکه هم اکنون فقر آشکار و فزاینده ای گریبانگیر میلیونها کارگر و کارمند ایرانی گشته است. امروز حتی مقامات دولتی نیز اذعان میکنند که اکثریت کارگران و زحمتکشان ایران زیر خط فقر قرار گرفته اند. تازه اینکه لشکر گسترده بیکاران به شمار آورده نمی شود که در فقر مطلق زندگی میکنند و خود و خانواده شان مدام در خطر مرگ و نابودی میباشند. نسبت دادن این تباهی به "رژیم سرمایه داری" و یا بطور کلی به "بورژواری" و فحاشی به آنان یک ساده نگری است که تنها احساسات ایدئولوژیک گویندگانش را ارضاء کرده و مشکلی را حل نمی نماید. پوشیده نیست که بخشهای بزرگی از سرمایه داران ایرانی نیز شدیدا تحت فشار بوده و از سیاستها و اقدامات سیاسی- اقتصادی حاکمیت جمهوری اسلامی رنج میبرند. واقعیت و ساختار قدرت در جمهوری اسلامی نامتعارفتر از آنست که بتوان آنرا با کلیشه های رایج توضیح داد. ورشکستگی و تعطیل روزافزون موسسات تولیدی کوچک و بزرگ در ایران که منجر به فقر و بیکاری هزاران کارگر و کارمند میشود، در درجه اول پیامد سیاستهای اقتصادی ضدملی دولت و سپس در خدمت آن قشر سرمایه دار تاجری است که نماد و نماینده اش حزب موتلفه اسلامی میباشد.
تردیدی نیست که کارگران و کارفرمایان بنا بر جایگاهشان در زندگی اجتماعی- تولیدی همواره نمی توانند بدون تضاد منافع در کنار هم قرارگیرند، ولی مادامیکه در ساختار ضد بشری، ضدملی و ضد دمکراتیک حاکم، عقلانیت، قانونمداری و حقوق شهروندی قربانی منافع باندهای مافیایی- ایدئولوژیک مذهبی میشود، بایستی تنها و تنها مبارزه علیه این نظام ضد انسانی و ضد ایرانی در راس دستور کار قرارگیرد. و درست از اینجاست که باید به حضور کمرنگ کارگران و جریانهای کارگری در جنبش دموکراتیک کنونی توجه فوق العاده کرد و در سمت رفع این کمبود کوشید. اقشار میانی نمیتوانند به تنهایی از عهده مبارزه پیروزمندانه برای حقوق شهروندی بر آیند. هرگونه مخدوش کردن لزوم همبستگی و مبارزه ملی برای آزادی، استقلال و عدالت اجتماعی، چه به بهانه های "قومی" و چه به بهانه های" طبقاتی" ناگزیر به تضعیف مبارزات دموکراتیک کنونی مردم ایران منجرخواهد شد. تاریخ رخدادهِ جوامع پیشرفته بشری آشکارا نشان میدهد که بهترین وضع معیشت و بطور کلی مناسبترین زندگی اجتماعی زحمتکشان تنها در جوامع دموکراتیک ممکن میباشد و وعده های ایدئولوژیک به چه عواقب وحشتناکی ره یافته اند.
کارگران و زحمتکشان ایران، خواست های صنفی و اجتماعی بحق شما مواردی نیستند که نیازی به پایبندی ایدئولوژیک داشته باشد. ایدئولوژیزه کردن جنبشهای کارگری هیچگاه به نفع کارگران تمام نشده است. شواهد تاریخی گویای اینند که خواست های شما تماما در چهارچوب یک نظام دمکراتیک با مبارزات مسالمت آمیز قانونی و رسمی بدست آمدنی هستند. بر این مبنا شرکت فعال کارگران و زحمتکشان ایران در مبارزات جاری ملت ایران، البته با طرح خواسته های خود و دیگر شعارهای شهروندی نه تنها در سوی رشد و پیروزی جنبش رنگین دمکراتیک مردم ایران است، بلکه بویژه بنفع اقشار ستمدیده زحمتکش نیز میباشد. جبهه ملی ایران- اروپا از مطالبات کارگری زیر که از طرف چند تشکل کارگری اعلام شده قویا پشتیبانی میکند:

۱- برسمیت شناخته شدن بی قید و شرط حق ایجاد تشکلهای مستقل کارگری، اعتصاب، اعتراض، تجمع، آزادی بیان، مطبوعات و تحزب
۲- لغو فوری مجازات اعدام و آزادی فوری و بی قید و شرط کلیه فعالین کارگری و دیگر جنبشهای اجتماعی از زندان
٣- افزایش فوری حداقل دستمزدها براساس اعلام نظرخود کارگران از طریق نمایندگان منتخب آنها در مجامع عمومی کارگری
۴- طرح هدفمند کردن یارانه ها باید متوقف و دستمزدهای معوقه کارگران باید فورا" و بی هیچ عذر و بهانه ای پرداخت گردد
۵- تامین امنیت شغلی برای کارگران و تمامی مزد بگیران، لغو قراردادهای موقت و سفید امضاء، برچیده شدن کلیه نهادهای دست ساز دولتی از محیطهای کار و تدوین و تصویب قانون کار جدید با دخالت مستقیم نمایندهای منتخب مجامع عمومی کارگران
۶- اخراج و بیکار سازی کارگران به هر بهانه ای باید متوقف گردد و تمامی کسانی که بیکار شده اند و یا به سن اشتغال رسیده و آماده به کار هستند باید تا زمان اشتغال به کار از بیمه بیکاری متناسب با یک زندگی انسانی برخوردار شوند
۷- لغو کلیه قوانین تبعیض آمیز نسبت به زنان و تضمین برابری کامل و بی قید و شرط حقوق زنان و مردان در تمامی عرصه های زندگی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و خانوادگی
٨- برخورداری تمامی بازنشستگان از یک زندگی مرفه و بدون دغدغه اقتصادی و رفع هرگونه تبعیض در پرداخت مستمری بازنشستگان و بهره مندی آنان از تامین اجتماعی و خدمات درمانی
۹- تمامی کودکان باید جدای از موقعیت اقتصادی و اجتماعی والدین، نوع جنسیت و وابستگی های ملی و ن‍‍ژادی و مذهبی از امکانات آموزشی، رفاهی و بهداشتی یکسان و رایگانی برخوردار شوند
۱۰- اول ماه مه باید تعطیل رسمی اعلام گردد و در تقویم رسمی کشور گنجانده شود و هر گونه ممنوعیت و محدودیت برگزاری مراسم این روز ملغی گردد

پاینده باد ایران پویا و پابرجا باد مبارزات ملت ایران برای احقاق حقوق شهروندی و دمکراتیک
ششم اردیبهشت ماه ۱٣٨۹ ۲۶ آوریل ۲۰۱۰
شورایعالی جبهه ملی ایران- اروپا