اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٨ ارديبهشت ۱٣٨۹ -  ۲٨ آوريل ۲۰۱۰

اخبار روز - گزارش دریافتی: عبدالرحمن حاجی احمدی، رئیس حزب حیات آزاد کردستان، پژاک، با ارسال نامه ای به بان کی مون، رئیس سازمان ملل متحد، از وی خواست که در راستای آزادی زینب جلایان، شیرین علم هولو، حسین خضری و تمامی زندانیان سیاسی در زندان های رژیم ایران، اقدامات لازم را انجام دهد. این نامه به همراه هزاران امضا که در داخل و خارج کردستان جمع آوری شده اند، به سازمان ملل متحد، ارسال شده است.
در ابتدای نامه ی عبدالرحمن حاجی احمدی، رئیس پژاک، با اشاره به تضییع سیستماتیک و پیوسته ی حقوق ملت های ایران و افزایش سطح بازداشت های فعالین سیاسی و مدنی، آمده است: تبعیض های نژادی و نپذیرفتن هویت ملی ملت های ایران و سرکوب هرگونه فکر و اندیشه ی جدا از جناح حاکمیت، به صورت شدید و برخلاف تمامی معیارهای حقوق بشر، انجام می گیرد. سیاست های تبعیض در زمینه ی سیاسی، اقتصادی، مذهبی، اجتماعی و فرهنگی، موجب بی عدالتی گسترده و نامحدود، و از همه بدتر سطح توزیع مواد مخدر در جامعه می باشد، که به جرات می توان گفت با اطلاع و آگاهی حاکمیت در میان جوانان، که نیرو و انرژی اصلی هر سیستمی هستند، جامعه ی ملت های ایران را به سوی پرتگاه خطرناکی هدایت می کند. آنچه که موجب نگرانی اصلی ما می باشد، این واقعیت است که روزی نیست که فعالین سیاسی، اجتماعی یا حقوق بشری به زندان های ایران افکنده نشوند و در این زندان ها همه نوع شکنجه و برخورد غیرانسانی، با زندانیان و رهروان راه دموکراسی و آزادی و همزیستی ملت های ایران، انجام می گیرد. بدین ترتیب ایران به زندانی بزرگ برای ۷۵ میلیون نفر تبدیل شده است. این تراژدی و فاجعه، که روزانه جان انسان ها را تهدید می کند و از تمام مرزها و معیارهای حقوق بشر عبور کرده است، نباید قربانی منافع سیاسی و اقتصادی برخی جناح ها شود.
نامه عبدالرحمن حاجی احمدی، خطاب به بان کی مون، ریاست سازمان ملل متحد، اینگونه ادامه می یابد:
حزب حیات آزاد کردستان، نتیجه، دستاورد و پاسخ تمامی این ظلم، ستم، تبعیض و بی حرمتی به انسان، زن و طبیعت می باشد، که بر ملت های ایران تحمیل شده است. در چنین شرایطی، حزب حیات آزاد کردستان به میدان آمد و پرچم جامعه ای دموکراتیک، حافظ محیط زیست و به دور از هرنوع میل به تبعیض برای تمامی ملت های ایران را در دست گرفت. برخلاف اتهاماتی که تحت عنوان تبعیض در ایران به ما نسبت داده می شود، پژاک نه تنها یک حزب تبعیض خواه نیست، بلکه پیشنهاد کنفدرالیسم دموکراتیک را مطرح کرده که سیستمی با هدف جلوگیری از هرگونه جنگ داخلی در آینده می باشد و به دور از تعیین هرنوع مرزی میان ملت ها در ایران است.
عبدالرحمن حاجی احمدی، رئیس حزب حیات آزاد کردستان، پژاک، در ادامه ی نامه ی خود به قرار دادن این حزب در لیست تروریسم، از سوی وزارت خزانه داری آمریکا اشاره و اعلام کرد: پژاک از حق دفاع از خود، که بر اساس ماده ۵۱ قانون ملل متحد، حقی مشروع می باشد، استفاده می کند و بدین ترتیب از وجود خود و ملتش دفاع می کند.
در نامه‌ رئیس پژاک آمده است که‌: با وجود این واقعیات، در تاریخ ۴ فوریه ی ۲۰۰۹، حزبمان از سوی وزارت خزانه داری آمریکا در لیست سیاه وارد شد و دلیل این امر نیز به این مساله باز می گردد که پژاک در چارچوب دفاع مشروع و در برابر هرنوع خشونت رژیم دیکتاتوری تئوکراتیک ایران، از وجود ملت کرد دفاع کرده است. پژاک هیچگونه میل و اعتقادی به خشونت سیاسی ندارد و تا جائیکه‌ توانسته خود را از این مساله دور نگه داشته است، اما زمانی که رژیم ایران با هرنوع اجبار بی رحمانه و همه روزه، علیه انسانیت و ملت های ایران، جرائم سنگین مرتکب می شود؛ زمانی که این رژیم هوادارن ما را که به صورت دموکراتیک و مدنی میان مردم وظایف سیاسی و اجتماعی مشروع خود را انجام می دهند، شکنجه و اعدام می کند، در چنین شرایطی پژاک از حق دفاع از خود، که بر اساس ماده ۵۱ قانون ملل متحد، حقی مشروع می باشد، استفاده کرده‌ و بدین ترتیب از وجود خود و ملتش دفاع می کند.
حاجی احمدی همچنین می افزاید: اگر پژاک دارای فرصتی برای کار و فعالیت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، بدور از هرنوع ترس از بازداشت و شکنجه و اعدام را می داشت، یا اینکه اگر سازمان ملل متحد این امر را تضمین نماید که پژاک بتواند بدون ترس از بازداشت، زندان، شکنجه و اعدام، فعالیت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خود را انجام دهد، در این صورت ما برای رسیدن به حقوق مشروع خود، به قوانین پناه می بردیم، نه اسلحه. یا اینکه اگر در چارچوب سازمان ملل متحد، سازمان، نیرو یا جناحی وجود می داشت که ملت های تحت ستم و جناح های حق طلب، می توانستند از طریق آن و در چارچوب قوانین، حقوق خود را به دست بیاورند، در این صورت، کسی ناچار نمی شد که به اسلحه پناه ببرد.
نامه دبیرکل حزب حیات آزاد کردستان، پژاک به این صورت به پایان می رسد: هم اینک ۶۵ فعال سیاسی، مدنی و حقوق بشر کرد و ایرانی به اعدام محکوم شده اند و در انتظار اجرای حکم اعدام به سر می برند، به ویژه هرلحظه احتمال اعدام سه تن به نام های زینب جلالیان، شیرین علم هولو و حسین خضری وجود دارد. بدین وسیله از شما می خواهم که در راستای لغو حکم اعدام این سه نفر و آزادی تمامی فعالین سیاسی و مدنی در زندان های ایران، آنچه که از دستتان ساخته است، برای انسانیت، انجام دهید.