اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۹ ارديبهشت ۱٣٨۹ -  ۲۹ آوريل ۲۰۱۰

اخبار روز: کمیته ی مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران به مناسبت اول ماه مه اطلاعیه ی منتشر کرده است تحت عنوان «خجسته باد اول ماه مه، روز اتحاد و همبستگی جهانی طبقه کارگر، گسترده باد پیکار جهانی کارگران برای بر پائی دنیائی عاری از ستم و استثمار».
متن این اطلاعیه در زیر امده است:

اول ماه مه، روزجهانی کارگر برهمه کارگران وزحمتکشان وهمه زنان ومردان آزادیخواه ایران مبارک باد.

روز جهانی کارگر در حالی فرا می‌رسد که جهان سرمایه‌داری همچنان گرفتار یکی از گسترده‌ترین و شدیدترین بحران‌های دوران حیات خود است. علی رغم تمهیدات همه دولت‌های سرمایه‌داری و برداشتن مبالغ بسیار هنگفت از سرمایه و ثروت متعلق به مردم و ریختن آن به جیب سرمایه‌داران وکاهش سطح زندگی توده‌ها ، گسترش بیکاری و خانه خرابی میلیون‌ها انسان در سراسر جهان، همچنان نشانه‌های تخفیف بحران و برون رفت از آن و کاستن از آسیب‌ها و پی آمدهای آن کمتر دیده می شود.
در چنین وضعیتی چشم انداز برپائی دنیائی انسانی‌تر و عاری از ستم و استثمار و از خود بیگانگی انسان، بیش از پیش خود را می‌نمایاند. از همین روبر ضرورت گسترش مبارزه همبسته و متحدانه کارگران در سرتاسر جهان برای دگرگونی این جهان کهنه و آفرینش دنیائی نو بیش از پیش افزوده و امیدهای واقعی‌تری را در افق پدیدار می‌شود.
در ایران اول ماه مه در شرایطی فرا می‌رسد که بیش از ده ماه از تداوم، استمرار و گسترش جنبش آزادیخواهانه و عدالت‌طلبانه مردم می‌گذرد. کشاکش و نزاع و جنگ قدرت در میان جناح‌های مختلف رژیم بطور دم افزون تشدید، شکاف و ازهم گسیختگی تا بالاترین و عالیترین سطوح هرم قدرت پیش رفته و می‌رود.
بحران عمیق، مزمن و همه جانبه سیاسی- اقتصادی، اجتماعی از یک سو حاصل ساختار اقتصاد سرمایه‌داری ایران است واز سوی دیگر حاصل سیاست‌ها و عملکرد ضد مردمی نظام جمهوری اسلامی، بخصوص در بی پاسخ گذاشتن مطالبات توده‌ها، بی‌حقوقی مطلق آنها در ۳۱سال گذشته، سرکوب و ستم برآنان و تحدید و پایمال کردن ابتدائی‌ترین آزادی‌های دموکراتیک توده‌ها . وضعیت کنونی بیانگر آن است که تحقق خواست‌ها و مطالبات توده‌ها بطور عموم و کارگران و زحتمکشان بطور اخص در چارچوب نظام جمهوری اسلامی مممکن نخواهد بود. بر این اساس ایران در آستانه تحولی بزرگ و بنیادی قرار گرفته است. جنبش مردم از حد و حدود رفرم در چارچوب این نظام فراتر رفته است. سرکوب وحشیانه و بی حد و مرز رژیم نه تنها نتوانسته جنبش مردم را متوقف سازد، بلکه این جنبش علاوه بر تداوم و استمرار در ابعاد مختلف گسترش یافته است.
هر سه سنجه اقتصادی (میزان تورم، نرخ رشد محصول ناخالص ملی واقعی و میزان بیکاری)، بیانگر شکست راهبردها، سمت‌گیری و سیاست‌های اقتصادی نظام جمهوری اسلامی و حاد شدن بحران و سرریز عوارض آن به درون جامعه است. سیاست‌ها ،سمت‌گیری و راهبردهای ضد مردمی دولت برگماشته ولایت فقیه و شرکای نظامی-امنیتی‌اش مشتمل بر اجرای راهبردها، نظرات و عمل به نسخه‌های نهادها و انحصارات امپریالیستی وسرمایه‌داری چون بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول، برای حفظ و بقای جمهوری اسلامی و پیوستن به اقتصاد جهانی است.
این سیاست‌ها و راهبردها ، بر تسریع در واگذاری آن بخش از صنایع و کارخانجات و بنگاه‌های اقتصادی باقی مانده، به بخش خصوصی و اهداء رایگان و سهل الوصول آن به نهادهای نظامی- امنیتی، انتقال انباشت و دارائی مردم به مجموعه باند نظامی- امنیتی، پی‌گیری سیاست‌های تعدیل ساختاری، حذف یارانه ها و آزاد سازی قیمت حامل‌های انرژی، حذف و لغو و مسخ قانون کار، بازگذاشتن دست سرمایه داران برای حاکم کردن قانون جنگل، واگذاری پروژه‌های اقتصادی کلان در بخش های کلیدی و صنایع مادر به ارگان های نظامی- سپاهی- امنیتی و ... ، ناظر هستند.
همچنین دولت احمدی نژاد برآن است تا هر چه بیشتر دست خود را در خرج بی حساب بودجه عمومی و تامین نیازهای ماشین سرکوب باز گذارد. علاوه برآن در بازتوزیع منابع مالی حاصل از آزاد سازی قیمت‌ها و هدفمندسازی یارانه ها می‌خواهد علاوه بر پوشاندن کسر بودجه و بدهی‌های دولت، گروه معینی را چشم به دست دولت نگهدارد. ماهیت، پیامد و نتایج سیاست ها و جهت‌گیری ضد مردمی این رژیم، آشکارا خود را در بیکاری گسترده و بیکارسازی در سطوح مختلف، اشتغال ناپایدار، رکود تورمی، گسترش فقر و تهیدستی و نابرابری و شکاف های طبقاتی و تورم افسارگسیخته و افزایش جهشی قیمت ها و در نتیجه کاهش قدرت خرید توده‌ها، فقر و فلاکت، و راندن کارگران و زحمتکشان به مهلکه نیستی و تعرض علنی به حق حیات آنان نشان می‌دهد.                                                                                                                              
در سال گذشته تعرض و تجاوز سرمایه‌داران و دولت حامی آنها علیه طبقه کارگر و زحمتکشان گسترش بی سابقه‌ای یافت. در حالی که مقررات‌زدائی از قانون کار، حذف و «اصلاح»، فسخ و تحدید دامنه شمول آن برای باز گذاشتن دست سرمایه‌داران داخلی و خارجی و درخدمت خصوصی سازی (خودمانی سازی)، بیش از ۹۵ در صدکارگاه ها از شمول قانون کارخارج ساخته، ترکیب شورای عالی کار را با افزایش تعداد نمایندگان دولت هر چه بیشتر به اهرمی « قانونی » برای انتقال بیش از پیش بار بحران ساختار اقتصادی ایران بر دوش کارگر ان و زحمتکشان تغییر کرد. امسال هم میزان حداقل دستمزد کارگران همچنان نه بر اساس سبد هزینه، بلکه بر اساس نرخ تورم(۳/۱۱درصد) اعلام شده از سوی بانک مرکزی، چندین بار زیر خط فقر تعیین شد. کاربدستان جمهوری اسلامی مدعی‌اند که، حداقل دستمزد کارگران در مقایسه با سال قبل ۱۵درصد افزایش دارد. معاون وزیر اقتصاد در اسفند ماه گذشته اعلام کرد بود«بایداز افزایش دستمزد در سال آینده(۸۹ )جلوگیری شود.علاوه بر این اتاق بازرگانی صنایع و معادن ایران تهدید کرده بود، چنانچه حداقل دستمزد کارگران بیش از ۱۵ در صد افزایش یابد، کارفرمایان نیروی کار را تعدیل (اخراج) خواهند کرد. در حالی که در سال جاری با اجرای حذف یارانه‌ها و آزاد سازی قیمت حامل‌های انرژی، آمارها وارزیابی منابع رسمی رژیم (بانک مرکزی میزان افزایس نرخ تورم را حداقل ۳۰ در صد و مرکز پژوهش‌های مجلس رژیم میزان تورم را تا۵۰ در صد ارزیابی می‌کنند) حکایت از افزایش نرخ تورم حداقل ۳۰ تا ۵۰ در صد را دارد.
در سال گذشته سرکوب اعتراضات و اعتصابات کارگران گسترش یافت. تشکل‌های کارگری، فعالین و پیشروان کارگری همچنان مورد تعقیب و احضار ،دستگیری، بازداشت و زندان و حبس قرار گرفتند. اعضای و رهبران سندیکای کارگران شرکت واحد و نیشکر هفت تپه ( اسانلو، مددی، نجاتی) همچنان در بدترین شرایط در زندان بسر می برند.
در سال گذشته همچنان بر تعداد کودکان کار و خیابان افزوده شد. بر اساس آمار منابع رژیم ۴ میلیون کودک زیر خط فقر بسر می‌برند.خانه‌های کودک تعطیل و به پاساژ تبدیل می‌شوند.
علیرغم افزایش نرخ بیکاری زنان بویژه زنان تحصیل کرده و دریافت دستمزد کمتر از مردان درمقابل کار برابر، مجلس رژیم موضوع کاهش ساعت کار زنان را در دستور کار خود قرار داد. در سال گذشته بر تعداد زنان سرپرست خانوار افزوده گردید. در حالی که چهره کریه فقر هرچه بیشتر زنانه می‌شود ودر شرایطی که قیمت کالاهای اساسی افسار گسیخته افزایش می‌یابند، میزان مستمری این خانوارها نه تنها افزایش نیافته بلکه کاربدستان رژیم می‌گویند که به دلیل کسر بودجه نمی‌توانند «مستمری این خانوارها را افزایش دهند». بر اساس آمار سرشماری سال ۱۳۸۵ حداقل یک میلیون ۶۹۱ هزار زن سر پرست خانوار شناسایئ شده‌اند. میزان مستمری به زنان سرپرست خانوار تحت پوشش «سازمان بهزیستی» و یا «کمیته امداد» حداکثر ۶۰ هزار تومان برای یک خانوار ۵ نفری است.
اما به رغم همه تعرضات و تجاوزات رژیم و سرمایه‌داران علیه طبقه کارگر و جنبش کارگری، مقاومت و مبارزه طبقه کارگر نیز در اشکال و شیوه‌های مختلف گسترش یافته است. اعتصابات و اعتراضات کارگری در سال گذشته در اشکال، تجمعات اعتراضی، راهپیمائی، تظاهرات و اعتراضات خیابانی، ایجاد مانع و راهبندان تا تصاحب کارخانه ها و اعتصابات گسترده در محیط و محل کار، گسترش یافتند.
اعتصاب و راهپیمائی کارگران چینی البرز، اعتصابات کارگران کشتی سازی ایران صدرا، واگن سازی پارس، اعتصابات شرکت مخابرات راه دور، اعتصابات و اعتراضات کارگران کارخانه لوله سازی اهواز، اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه، اعتصاب بخشی از کارگران مترو، اعتصاب کارگران کارخانه نوشابه ساسان و اعتصاب کارگران لاستیک البرز و همچنین اعتصاب کارگران ذوب آهن اصفهان و مجتمع فولاد مبارکه و .... از جمله حرکت‌های مورد اشاره هستند.
علاوه بر این در سال گذشته اتحاد عمل و اتئلاف میان گرایش‌های مختلف درون جنبش کارگری گسترش یافت. فراخوان مشترک تشکل‌ها و گرایش‌های مختلف کارگری برای برگزاری علنی مراسم اول ماه مه با مضمون و متحوای اساسا رادیکال و ضد سرمایه‌داری، خود به کیفرخواستی علیه نظام جمهوری اسلامی و سرمایه‌داری بدل گردید. اما علیرغم این همه، مبارزه طبقه کارگر همچنان از خصلت تدافعی برخوردار است و با توجه به حضور کارگران در رویدادهای پس از انتخابات، هنوز اما کارگران نتوانسته اند بصورت گسترده، مستقل و متشکل در این جنبش شرکت نمایند.
بی گمان حضور مستقل و متشکل طبقه کارگر با خواست‌ها و مطالبات خود در پیشروی جنبش آزادیخواهانه و عدالت طلبانه مردم ضرورتی انکارناپذیر است. بکارگیری همه اشکال مبارزه از سوی کارگران و بویژه گسترش اعتصابات کارگری برای تحقق مطالبات خود و از جمله برای برپائی تشکل‌های مستقل کارگری، دستمزد بالاتر از خط فقر، امنیت شغلی، لغو قراردادهای موقت کار و دیگر مطالبات می‌تواند در تقویت و سراسری شدن جنبش اعتراضی توده‌ها نقش موثر و تعیین‌کننده ای ایفاء کند.گسترش و تداوم اعتصابات کارگری و سراسری شدن آن، عامل تعیین کننده در تقویت وگسترش جنبش اعتراض و مرحله‌ای اساسی برای برچیدن بساط نظام جمهوری اسلامی را فراهم می‌سازد.

کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران، فرا رسیدن روز همبستگی طبقاتی کارگران در سرتاسر جهان برای پی‌افکندن دنیائی نو و عاری از ستم طبقات و استثمار را به همه کارگران و زحمتکشان و همه زنان و مردان آزادیخواه صمیمانه شادباش و تبریک می گوید.

سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران ضمن حمایت و پشتیبانی گسترده و همه جانبه از مبارزات کارگران و زحمتکشان ایران، صمیمانه‌ترین درودهای خود را به همه مبارزان راه آزاد ی، دموکراسی و سوسیالیسم تقدیم می‌کند.

سرنگون باد نظام جمهوری اسلامی
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
۸ اردیبهشت ۱۳۸۹