یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

در سوگ فرزاد کمانگر که نباید می رفت


• کاش قدرت و وسعت این همبستگی بویژه در داخل کشور بسیار گسترده تر بود. کاش در اعتراض به حکم اعدام فرزاد کمانگر ایران به وسعت کامیاران بود... ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۹ ارديبهشت ۱٣٨۹ -  ۹ می ۲۰۱۰


مجید تمجیدی: بعضی آدمها آنقدر در دل آدم جای میگیرند که با رفتنشان انگار بخشی از خود آدم نیز می رود. انگار تکه بزرگی از بدن, روح و جان آدم کنده میشود. نزدیک به ۶ سال فرزاد کمانگر با تسخیر روح و جان بسیاری از ما آنقدر در دلمان جای گرفت که رفتنش حفره ای پر نشدنی در قلب همه ماست. فرزاد کمانگر ۶ سال با رنجنامه ها و نامه هایش برگهای رنگی, شاد و سرشار از زندگی و انسانیت و گزارشی از قطره قطره پرداخت بهای سنگین مبارزه برای آزادی را در کتاب سیاه جامعه ایران به رشته تحریر در آورد. اما بویژه در مورد فرزاد کمانگر "کاش ارزش آزادی به قیمت جان آدمی نبود". فرزاد کمانگر با بودنش به زندگی جلوه ای بسیار زیبا میداد.
فرزاد کمانگر معلم کودکان کامیارانی به جرم آموزش انسان بودن, به جرم دفاع از حقوق بشر, به جرم دفاع از محیط زیست و به جرم دفاع از حقوق کارگران و زحمتکشان به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و عضویت در سازمان پ ک ک, در مرداد ماه سال ٨۵ دستگیر و پس از ۶ سال تحمل سخت ترین شکنجه های جسمی و روحی در یک دادگاه ۶ دقیقه ای به اعدام محکوم و روز ۱۹ اردیبهشت به همراه ۴ نفر از دیگر زندانیان اعدام شد.
۱۱۰۰ امضاء اولیاء دانش آموزان و اهالی کامیاران, طومار ۲۰۰۰ امضاء شهروندان شهرهای مختلف ایران, اعتراض تشکلهایی داخلی مثل سندیکای کارگران شرکت واحد, معلمان, امضای صدها نفره و همدردی هزاران شهروند ایرانی با خانواده کمانگر, تلاش بین المللی برای آزادی فرزاد که در نتیجه آن تشکل های بسیاری از جمله آموزش بین الملل, فدراسیون کارگری نروژ, آی یو اف, ایی. آی, آی.تی.اف, آی.تی.سی, اس ای دی, سازمان جهانی معلمان, سندیکاهای کارگری آرژانتین, کنگره اتحادیه های کارگری انگلستان, اتحادیه های کارگری استرالیا, فدراسیون اتحادیه های کارگری پاکستان, سازمان زنان کارگر و کنفدراسیون کارگران پاکستان-پنجاب, اتحادیه کارگران پست کانادا, و صد ها مقاله و شعر و هزاران فریاد اعتراض نیز متاسفانه نتوانست فرزاد کمانگر را از مرگ نجات دهد.
حکم مرگ فرزاد کمانگر همانطور که مامورین وزارت اطلاعات به خود او گفته بودند برای زهر چشم گرفتن از کسانی که با احزاب برانداز همکاری میکنند و ابزار بهبود رابطه با همسایگان ایران بسیار پیشتر از آن دادگاه ۶ دقیقه ای صادر شده بود. رئیس قوه قضاییه, لاریجانی, از جریان مفقود شدن بخش اعظم پرونده فرزاد توسط قاضی مرتضوی بسیار بیشتر از خود فرزاد و وکیل ایشان مطلع بود. مسئله بر سر صحت و عدم صحت اتهامات نبود. همگان, از زندانبان و دادستان و رئیس قوه قضاییه در واهی بودن آنها شکی نداشتند. حکم قطعی اعدام فرزاد بسیار پیشتر صادر شده بود. قدرت همبستگی با فرزاد کمانگر و اعتراض به حکم اعدام او و شرایط سیاسی کشور بود که آن را عقب میانداخت. کاش قدرت و وسعت این همبستگی بویژه در داخل کشور بسیار گسترده تر بود. کاش در اعتراض به حکم اعدام فرزاد کمانگر ایران به وسعت کامیاران بود. کاش سنت اجتماعی- فرهنگی پاسداری از زندگی در میان ما و کل جامعه ایران بسیار غنی تر از سنت سوگواری بود. دریغ آنکه با اعدام فرزاد کمانگر امکان ابراز قدردانی بیکران از آنچه که از ایشان آموختیم و لحظه های زیبایی که برایمان آفرید را نداریم.

مجید تمجیدی
majidtamjidi@yahoo.se


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۲)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست