اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۱ ارديبهشت ۱٣٨۹ -  ۱۱ می ۲۰۱۰

رژیم ضد بشری جمهوری اسلامی یکشنبه ۱۹ اردیبهشت صفحه سیاه دیگری بر تاریخ پر از جنایت و ددمنشانه خود افزود.در این روز رژیم پنج تن از زندانیان سیاسی در بند ، فرزاد کمانگر ، علی حیدریان ، فرهاد وکیلی ، شیرین علم هولی، و مهدی اسلامیان را به اتهامات واهی ، ساختگی و دروغین ، در پشت در های بسته و بدون اطلاع خانواده و وکلای آنها ، در یک اقدام جبو نانه و تلافی جویانه به دار آویخت. این جنایت ضد بشری در حالی صورت میگیرد که بر اساس گزارشات منتشره ، زندانیان تحت شدیدترین شکنجه های جسمی و روحی قرار داشتند. فرزاد کمانگر ، معلم کرد ، پس از شش سال شکنجه های روحی وجسمی ، به جرم دفاع از حقوق کارگران و زحمتکشان ، به جرم دفاع از انسان وانسانیت وبقول خودش برای زهر چشم گرفتن از کسانیکه با احزاب برانداز همکاری میکنند به اعدام محکوم شد ، شیرین علی هولی، دیگر زندانی کرد در سال ۷٨ در تهران بازداشت شد وبه اعدام محکوم شد، وی پس از حبس وشکنجه های طاقت فرسا در محلی نامعلوم که بنا بر آخرین نامه اش کابوس شب هایش بوده به زندان اوین منتقل شد و برای مصاحبه تلویزیونی واعتراف گیری بشدت تحت فشار قرار گرفته بود ، مهدی اسلامیان در اردیبهشت ٨٨ بازداشت شد ، شش ماه را درانفرادی گذراند ، علی حیدریان ، بهمراه فرهاد وکیلی از سال ٨۵ در بازداشت به سر میبردند. واقعیت اینستکه رژیم جمهوری اسلامی در سه دهه حاکمیت ننگین خود، از فردای سوار شدنش بر موج انقلاب مردمی در بهمن ۵۷ ، ودر دهه ۶۰ و ۶۷ کشتار جمعی را با دسته دسته سپردن انسانهای آزاده و مبارز و کمونیست به جوخه های اعدام ، آغاز و پرونده ای قطور و سیاه از وحشیگری و جنایت آفرید که هر روزه سنگین تر و فاجعه بارتر میشود.

اعدام مبارزین و آزادیخواهان پس از خیزش یکساله اخیر مردمی هر چه بیشتر نشان داد که این رژیم در هدفش برای بقای ننگینش از هیج جنایت و کشتاری رویگردان نیست . اما اعدام های اخیر در شرایطی صورت میگیرد که پس از وقفه کوتاه در مبارزه ضد استبدای و آزادیخواهانه ، طلیعه های به میدان آمدن طبقه کارگر وجنبش کارگری با صف مستقل خود در اول ماه مه امسال ، و به میدان آمدن معلمان، هر چه روشن تر بچشم میخورد. حضورکارگران وشرکت آنها با هویت ومطالبات خود، ترکیب مطالبات جاری با مطالبات سیاسی، اجتماعی ، و اعلان خواستهای آزادی زندانیان سیاسی ، آزادی کارگران و معلمان زندانی ، لغو اعدام ، آزادی بیان از سوی جنبش کارگری ، بلوغ و رشد آنها و به چالش طلبیدن استبداد و رژیم جمهوری اسلامی را نشان داد ؛ واین همان چیزی است که رعشه مرگ بر پیکر فرتوت و لرزان جمهوری اسلامی افکنده است.

جمهوری اسلامی با اتکا به اعدام، شکنجه و زندان بر سر کار مانده است ، و از این حربه نه تنها برای از بین بردن مبارزان، بلکه بعنوان پیشگیری و جلوگیری از حرکات متشکل و مستقل کارگران ، معلمان ، دانشجویان ، زنان ، و ملیتهای تحت ستم ، ممانعت از پیوستن مردم معترض به صفوف طبقه کارگر و اختلال در همبستگی جنبشها استفاده کرده است. از همین روستکه در شرایطی این اعدامها صورت میگیرد که در نتیجه اجرای طرح هدفمند کردن یارانه ها وتشدید تورم و بحران اقتصادی، فشار طاقت فرسائی بر مزد و حقوق بگیران وارد شده که با امکان بروز خیزشهای مردمی ، خواب آرام را از سردمداران جمهوری اسلامی ربوده است ، از اینرو میخواهد با ایجاد فضای رعب و وحشت و با زهر چشم گرفتن، مردم را ترسانده و به خیال خام خود به خانه های خود برگرداند.

کمیته مرکزی سازمان کارگران ایران ( راه کارگر) ، اعدام پنج زندانی سیاسی را محکوم کرده،   ضمن تسلیت وهمدردی با تمامی خانواده های این جانباختگان از مردم آزادیخواه درایران و خارج از کشور میخواهد که با همدردی با خانواده جانباختگان ، و برای محکوم نمودن این جنایت بربرمنشانه صدای اعتراض خود را هر چه رساتر بلند کرده و به گوش جهانیان برسانند.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران ( راه کارگر )