• در حکومت الله (اسلامی) هیچ کس مسئول اعدام ها نیست. معلوم نیست جرم و گناه معدومین چگونه به ثبت رسیده است و متهمین در کدام دادگاه محاکمه و محکوم گردیده اند. چرا که پاسدار و بازرس و بازجو و قاضی همه خود را در برابر الله است که مسئول میدانند. آنها وقتی محارب را به دار میآویزند از حق و حقوق الله دفاع میکنند، نه از حق و حقوق ملت. آنها در واقع به ملت خیانت میکنند تا در خدمت الله در آیند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۵ ارديبهشت ۱٣٨۹ -  ۱۵ می ۲۰۱۰

در روز یکشنبه، ۱۹ اردیبهشت (٨۹) ۵ نفر از بهترین فرزندان این آب و خاک به جرم «محاربه» به دست الله به دار مجازات آویخته شدند. هر کس این واقعیت را انکار کند یا از حقیقت گریزان است و یا خود را به نادانی و نابینایی میزند. چرا که آئین الله، آئین قدرت است و خشم و خشونت، انتقام است و کین خواهی. اعدام هایی که در رژیم ولایت بوقوع می پیوندد، بیانگر این واقعیت است. آیا میتوان سندی بهتر از این اعدام ها در اثبات ذات خشونت بار، انتقامجو و کین خواه الله، ارائه داد؟

در حکومت الله (اسلامی) هیچ کس مسئول اعدام ها نیست. معلوم نیست جرم و گناه معدومین چگونه به ثبت رسیده است و متهمین در کدام داده گاه محاکمه و محکوم گردیده اند. چرا که پاسدار و بازرس و بازجو و قاضی همه خود را در برابر الله است که مسئول میدانند. آنها وقتی محارب را به دار میآویزند از حق و حقوق الله دفاع میکنند، نه از حق و حقوق ملت. آنها در واقع به ملت خیانت میکنند تا در خدمت الله در آیند. بنابراین، طنابی که به گردن محکوم حلقه میشود و جان او را میگیرد، از جنس دین و احکام شریعت ساخته شده است. یعنی که از زمانی که متهم در چنگال پاسداران دین گرفتار آمده و برگهای پرونده روی هم تلنبار و متهم در سکوی شکنجه و زیر ضربات مشت و لگد و شلاق مورد بازجویی قرار میگیرد، شریعت حضور دارد. بازجو مگر میتواند بدون ایراد «بنام خدایی که مهربان و بخشنده است (بسم الله الرحمان و الرحیم) تازیانه خود را بر تن محارب فرود آورد. بازجو احساس میکند که با هر ضربه شلاقی که بر جسم محارب وارد میآورد، گامی به دروازه بهشت نزدیک تر میشود. به این دلیل است که سخت و بیرحمانه میزند، میکوبد و تجاوز میکند. اگر رسول الله سر بیش از ۷۰۰ یهودی را بجرم محاربه بر زمین می افکند. چه ایرادی بر شکنجه و اعدام خواهد بود.

تحلیل گران و ناظران شرایط ایران، اعدام ۵ نفر از فرزندان کرد را در ۱۹ اردیبهشت، بدرستی اعدام های سیاسی خوانده اند. چرا که در سوی اهدافی همچون حفظ و تداوم قدرت از طریق ایجاد رعب و وحشت، نمایش اقتدار و بی اعتنایی به حق و حقوق بشر، و یا حتی مخابره پیامی به مردم در آستانه سال گرد جوشش و خروش ملت و افول حکومت دین، به اجرا درآمده اند. که ترس و هراس در دل مردم افکنند و آنها را چون سی سال گذشته خاموش و ساکت، نگاه دارند. حقیقت اما آن است که اگر در زمان شاه خون سرکشان و دیگر اندیشان و مخالفان به پای تخت شاهی ریخته میشد، امروز باید به پای منبر ولایت ریخته شود.

بنابراین نباید از بیان این واقعیت که مسئول این همه خشونت و بیرحمی الله است، و اعدام ها اساسا اعدام های دینی و در دفاع از حکومت الله بوقوع پیوسته است، رویگردان باشیم. محاربه یک مقوله الهی ست. حکومت ولایت خود را مستلزم به قوانین و احکامی میکند که ریشه در شریعت و کتاب آسمانی و مقدس قرآن دارد. این است که در حکومت اسلامی قانون و احکام قضایی و گذراندن مراحل قانونی، تشکیل پرونده و بازجویی و اثبات جرم در دادگاه در حضور هیئت منصفه، همه یک تشریفات زائد و بی معنایی بشمار میآیند.

این اعدام ها بدست شاهان فاسد و سست عنصر و آلوده به آفت قدرت صورت نمیگیرد بلکه بدست کسانی اجرا میشود که خود جلوه ی خدا و پیغمبر و امامان معصوم اند. پاک و مطهرند و مظهر زهد و تقدس و تقوا. حکم اعدام بدست قضات خود فروخته و بمنظور خشنودی شاه، صادر نمیشود. بلکه بدست مردان خدا، مردانی که خود را به تمامی، وقف ستایش و حمد الله نموده اند. از این مردان هرگز عملی بر نخیزد که مورد تایید و تصدیق الله نباشد، چه مجتهد باشند و چه مقلد.
در اعدام های سیاسی، خدا در مجازات و تنبیه، بویژه اعدام بشر بدست بشر دیگری، دخالتی ندارد. در حالیکه در اعدام های دینی، الله نقش اساسی را بازی میکند. به احکامی که الله در قرآن صادر فرموده است رجوع میکنند و آنها را مبدا تصمیمات و سیاست ها و برنامه های خود از جمله اعدام قرار میدهند. مهم نیست که در قانون بشری چه چیزی مقرر گشته است.

به همین دلیل، یعنی بدلیل حکم الله مبنی بر «محاربه الله والرسول و الافساد فی الالرض.» بدرستی معلوم نیست که کیست مسئول اعدام فرزندان ملت. نه هویت بازجو معلوم است و نه هویت قاضی. چرا که الله حق و حقوقی برای متهم به «محارب» قائل نیست. او را از ابتدایی ترین حقوق انسانی ش محروم میکند. حق دفاع را از او سلب مینماید. قبل از آنکه محارب را بدار بیآویزند به تقلید و تبعیت از الله، محارب را هزاران بار می شکنند و خرد و خمیر میکنند. تن هایی که پاسداران دین بر سر دار میآویزند، تن هایی هستند که روح و جان شان را زیر آزار و شکنجه، از آنها خارج نموده اند. اعدام محارب یک وظیفه الهی است. مهم نیست که چه کسی حکم اعدام را تعیین و یا اجرا میکند. کین خواهی از محارب، امر و فرمان الله ست. این است که هیچ یک از آنانی که در بدار آویختن قهرمانان ملت، شرکت داشته اند، مسئول شناخته نمیشوند. آنها در برابر جامعه ای که محکومین از آن برخاسته اند خود را مسئول نمیدانند. آنها خود را در برابر الله مسئول میدانند. آنها حاکمین شرع هستند و در راس آنها ولی فقیه قرار گرفته است که حاکم کل است. و او نیز هرگز به بنده ای بجز الله پاسخ نگوید. آئین الله برای حاکمیت شرع مسئولیتی قائل نیست.

برادر آقای فرزاد کمانگر در مصاحبه با رادیو فردا میگوید که مقام های قضایی قول آزادی فرزاد را داده بودند. از آزادی فرزاد با وکیل وی، آقای خلیل بهرامیان نیز سخن گفته اند. آقای مهرداد کمانگر میگوید که خبر اعدام برادر خود را از طریق دوستانی که از رسانه های اینترنتی خبر گرفته بودند مطلع شده است. این موضوع را هم در باره شیرین الم هولی نیز گفته اند که او نیز بزودی از زندان آزاد خواهد شد. مسلم است که بستگان این زندانیان را امیدوار و چشم انتظار نگاه داشته و از گفتن حقیقت به آنها خود داری کرده اند. اما چرا خدعه و نیرنگ؟ در ادبیات الهی خدعه و نیرنگ چیزی غریب و بیگانه نیست. الله خود آموزگار مکر است و حیله. در قرآن آمده است:

«آیا ایمن شدند از ناگهانی گرفتن خداوند و قهر پنهان و مجازات دادن او اعمال شان را بر وجهی که ندانند؛ پس از مکر خدا ایمن نمیشود مگر گروهی که زیان کارند (سوره ۷، آیه ۹٨).»

روشن است که آنجا که الله حاکم است، هیچکس مسئول نیست. برادر آقای کمانگر اظهار میدارد که:

«اصلاً کسی جوابگوی ما نیست. من با مسئول پرونده ایشان در تهران در تماس بودم. مکرراً ارتباط داشتم. از امروز به بعد ایشان به تلفن‌های من جواب نمی‌دهد (رادیو فردا، ۱۹/۲۰/٨۹).»

همچنانکه کمی زودتر اشاره شد، الله است که آموزگار انتقام جویی است و کین خواهی و کیفر دهی. درست است که الله کلام خود را با رحیم و رحمان آغاز میکند. این اما تنها شامل حال رعیت های فرمانبر و مطیع و سر بزیر، میشود. الله هرگز محارب را نمی بخشد. چرا که الله خوب میداند که محارب، سرکش و نافرمان هم هست. نه میگوید و سرپیچی میکند. بدین لحاظ فرمان نابودی ش را هم در این جهان به پیامبر خود ابلاغ نموده است و هم در آخرت، خود محارب را به کیفر اعمالش میرساند. در آتش دوزخ می سوزاند، نه یکبار بلکه تا ابد الله زندگی دهد و آنرا بار دیگر به آتش میکشد تا درد و رنج محارب را ابدی نماید. الله آموزگار خشم و خشونت و بیرحمی ست. الله هرگز دین گریزان و دیگر اندیشان را، بویژه آنانی که نسبت به یکتایی و یگانگی وی شک و تردید بخود راه داده اند، نه تنها مورد رحمت خود قرار نمیدهد بلکه آنها را به محاربه محکوم نموده از آنان انتقام میکشد. آنها را باشد مجازات محکوم میکند. ۵ نفری که در یکشنبه گذشته به دست الله بر دار مجازات آویخته شده اند به جرگه قهرمانان ملت پیوسته اند. آنها ستارگانی هستند که تا ابد در تاریخ ایران میدرخشند. اما حکومت ولایت باید آگاه باشد که از دل آئین الله است که محارب زاده میشود و باید انتظار لحظه ای باشد که مردم ایران در تایید و تصدیق راه قهرمانان ملت فریاد بر آورند که ما هم محاربیم.

فیروز نجومی
fmonjem@gmail.com