اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ٣۰ ارديبهشت ۱٣٨۹ -  ۲۰ می ۲۰۱۰

بیش از شش میلیون کارگر مهاجر, که بخش اعظم آنها کارگران مهاجر از کشور افغانستان هستند, در ایران مشغول کارند. این کارگران نه تنها از ابتدایی ترین حقوق کارمحرومند بلکه بطور روزمره و به غیر انسانی ترین شکل در معرض هجوم نژاد پرستی آشکار و سیستماتیک ازجمله از طرف کارفرمایان, دولت و نهادهای دولت ساخته کارگری هستند. بخش بزرگی از فرزندان آنان از تحصیل محروم بوده و از بدترین شرایط مسکونی و بهداشتی برخوردارند. تعداد زیادی از مهاجرین افغانی در بدترین شرایط زندانی اند و بخش قابل ملاحظه ای از اعدامهایی که در ایران انجام میگیرد شامل شهروندان افغانی است.
آخرین نمونه تعرض نژاد پرستانه علیه کارگران مهاجر گزارشی است که خبرگزاری مهر, در تاریخ ۱٨ مه (۲٨ اردیبهشت) با تیتر "اتباع بیگانه سم مهلک جامعه کارگری و اشتغال جوانان ایرانی" منتشر کرده است. در این گزارش سید علی حسینیان دبیر کانون صنفی کوره پزخانه های استان تهران گفته اند که اتباع خارجی ضربه بزرگی به جامعه کارگری و اقتصاد ایران میزنند. ایشان که ظاهرا نماینده کارگران استان تهران در مراجع حل اختلافات کارگری نیز هستند اضافه کرده اند که تا زمانی که کارگران خارجی در ایران هستند هیچ کارفرمایی کارگر ایرانی استخدام نمی کند. با این بیان ایشان حکم اخراج کارگران مهاجر را صادر کرده است.
پاسخ کارگران و تشکلهای مستقل کارگری به ایشان روشن و صریح است. این تشکلها در قطعنامه اول ماه مه ۲۰۱۰ در بند ۱٣ عنوان کرده اند که "ما بخشی از طبقه کارگر جهانی هستیم و اخراج و تحمیل بی حقوقی مضاعف بر کارگران مهاجر افغانی و سایر ملیت ها را به هر بهانه ای محکوم می کنیم". همچنین به عنوان راه حل در بند ۹ این قطعنامه به صراحت عنوان کرده اند که "از آنجا که کارگران فصلی و ساختمان به طور کامل از هر گونه قوانین تامین اجتماعی محروم هستند, ما از اعتراضات این بخش از طبقه کارگر برای رسیدن به حقوق انسانی آنها دفاع می کنیم". تشکلهای کارگری میدانند که هر تهاجم به کارگر مهاجر نه تنها به کاهش بیکاری منجر نمی شود بلکه با تضعیف موقعیت کارگر مهاجر دست کارفرمایان را در تحمیل بی حقوقی بیشتر به آنان بازتر میکند. راه حل کارگری مبتنی بر حقوق برابر مستقل از پیشینه هویت ملی است.
مردم افغانستان بخوبی آگاهند که بخش پیشرو جامعه ایران از جمله تشکلهای مستقل کارگری در مقابل نژاد پرستان ایرانی از حقوق انسانی و برابر کارگر مهاجر و افغانی دفاع میکنند. تظاهرات اعتراضی علیه اعدامهای اخیر در ایران فقط یک نمونه از این آگاهی است.
نشانه گرفتن کارگر مهاجر به عنوان عامل بیکاری و مشکلات اقتصادی یک کشور سنت نژادپرستانه آشنا و دیرینه ضد کارگری است که در بسیاری از کشورها علیه کل طبقه کارگر بکار میرود. در این سنت نژادپرستانه بجای مبارزه علیه سرمایه و رژیم حافظ آن به عنوان عامل اصلی بیکاری کارگر مهاجرمورد تهاجم قرار میگیرد. کارگری که تولید بخشی از ثروت و تولید در جامعه بر دوش اوست. دامن زدن به آتش نژادپرستانه در ایران که با بحران اقتصادی و بیکاری گسترده روبرو است نیز با این هدف انجام میگیرد. آقای حسینیان که یکی از عاملان نژادپرست دولت اسلامی در جامعه کارگری است میخواهد مبارزه میلیونها جوان بیکار ایرانی علیه سرمایه و دولت اسلامی آن را به تهاجم به کارگر مهاجر و افغانی سوق دهد. در مقابله با این سنت, سنت کارگری بر حقوق برابر کارگر مهاجر با دیگر کارگران تاکید دارد. به یمن مبارزات کارگری در بسیاری از کشورها هر گونه تبعیض علیه کارگران جرم محسوب میشود. بخشی از وظایف تشکلهای کارگری نه تنها مقابله با نژادپرستی در محل کار و کل جامعه بلکه پیگیری مواردی است که کارگر مهاجر از حقوق خود محروم می شود. در بسیاری از کشورها اظهارات نژادپرستانه از نوع بیانات حسینیان جرم محسوب شده و این بیانات مجازات دارد.
اتحاد بین المللی ضمن حمایت همه جانبه از حقوق برابر کارگران مهاجر در ایران, از جمله کارگران افغانی, هر گونه اظهار نظرو اقدام نژاد پرستانه علیه کارگران مهاجر و افغانی را محکوم کرده و از همه کارگران و تشکلهای کارگری در ایران میخواهد که دفاع از حقوق برابر کارگران مهاجر را به بخشی از مبارزات خویش در محل کار و کل جامعه تبدیل کنند. جامعه کارگری ایران در مقابل نژاد پرستی سیتماتیک علیه کارگران مهاجر, بوِیژه مهاجرین افغانی, به یک مبارزه سیتماتیک و همه جانبه نیازمند است.

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
۱۹ مه ۲۰۱۰