اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۷ خرداد ۱٣٨۹ -  ۲٨ می ۲۰۱۰

از ظلم و جنایت نسبت به فرزندان این آب و خاک جلوگیری کنید .

چگونه است که در نظام جمهوری اسلامی فریادرسی یافت نمی شود که مظلومان و ستمدیدگان از او یاری گیرند؟! پس به ناچار شما مسئولینی را که در حال حاضر بر مسندی از قدرت تکیه زده اید می خوانیم و از شما می خواهیم از این همه جور و ستم که بر فرزندان این آب و خاک می رود جلوگیری کنید. ای کسانیکه بر مسند فقاهت، قضاوت، قانون گذاری، اجرای قانون و... نشسته اید! امروز اقشار وسیعی از این ملت از این همه قانون شکنی و تعدی به حقوق مشروع مردمان و بویژه بازداشت های غیرموجه و غیرقانونی و اعدام های بلاوجه و ظالمانه به تنگ آمده و لب به فریاد گشوده اند و دادخواهی می کنند. اما وااسفا که دادرسی نیست. فرزندان ما در پشت دیوارهای بلند زندانها و بازداشتگاهها رنج می برند و کشته می شوند و دست ما از نجات آنان کوتاه است. جنایتکاران آزادند و مصون از هر مواخذه و مجازاتی و آزادی خواهان اسیرند و با اتهاماتی غیرموجه و محاکماتی غیرعادلانه یا محکوم به تحمل حبسند و یا در انتظار مرگ. کدام دین و مذهب توجیه گر این رفتارهاست؟! به نظر می رسد عده ای راهزن عقل و دین و مدنیت و انسانیت در این آب و خاک می تازند و مسندنشینان بسیاری به اقتضای منافع کوچک و کوتاه مدت خویش، یا طریق همراهی با ترک تازان را بر گزیده اند و یا لب فرو بسته اند و به این ترتیب مصالح بزرگ ملی را قربانی کرده اند. همه دل سوزان این آب و خاک امروز بر این عقیده اند که تدبیر امور کشور اگر چنین ادامه یابد جز تباهی در انتظار ما نیست. اینان کیستند که خواستار تباهی ایران زمینند و شما که با آنان همراهی کرده و نصایح عاقلانه و دلسوزانه و فریادهای روشن گرانه اقشار وسیع ملت را نشنیده گرفته جور و ستم را هرگونه که مقتضی مصلحت قدرت است توجیه می کنید، بر چه کیش و مذهبید؟ برای آینده فرزندان خود کدام سرنوشت را رقم می زنید؟
امروز بی محابا قوانین زیر پا گذاشته می شود، حقوق ملت نادیده گرفته می شود و فرزندانی از این ملت با اتهاماتی که صدق آن برای ملت شفاف و روشن نگشته مجازات می شوند و حتی به مرگ محکوم می گردند در حالی که جزای مرگ جز برای کسی که به ستم مرتکب قتل شده سزاوار نیست و حتی در این مورد نیز صاحب حق مخیّر میان قصاص و دیه و عفو بوده، بلکه قرآن کریم عفو را بهتر دانسته است. امروز دستاوردهای عظیم بشری که در طول تاریخ برای دست یافتن به آنها هزینه ها پرداخت شده است به راحتی به زباله دان افکنده می شود. تفکیک قوا و بویژه استقلال قوه قضایه و مقننه از آن جمله است که پایمال کردن آن پیکر عدل را نزار، ستم را فربه و حال مردمان را زار ساخته است. یاری کردن ستم و همراهی نمودن ستمگران هیچ توجیهی در مذهب عقل و مکتب اسلام ندارد. آنان که با توجیه حفظ نظام و به تعبیر دیگر حفظ قدرت و حکومت، ستم و ستمگران را یاری می کنند بدانند که راهی بی سرانجام را برگزیده اند. چه، ستم گری هیچگاه موجب بقای هیچ نظام و حکومتی نمی شود. زیرا لوازم فنا و نابودی در ظلم نهفته است. و اگر لوازم بقا را جستجو می کنید بدانید که آن در اجرای عدالت و قسط است و اما عدالت آن نیست که حاکمان آن را عدالت بخوانند. بلکه عدالت آن است که عقل جمعی مردمان آن را عدالت بدانند. راه نجات کشور در کوتاه کردن دست چابلوسان ظالم و عدم اعتماد نسبت به آنها است. راه نجات کشور در مجازات نمودن کسانی است که فرزندان ما را در خیابان ها و بازداشتگاه ها به ستم کشتند. راه نجات کشور در احترام به حقوق انسانی ملت و آزادی های قانونی مردم است. راه نجات کشور در حفظ امنیت مردم یعنی حفظ جان و مال و آبروی آنان و سخت گیری نسبت به غارتگران و تجاوزکاران است. راه نجات کشور در سخت گیری به فرزندان بی گناه و معصوم ملت و تعیین نوع پوشش دانشجویان و اموری پیش پا افتاده از این دست نیست که تمسک به این گونه رفتارهای مزّورانه در شرایط کنونی جز فرافکنی و تلاش برای منحرف ساختن واقعیات و فریب دادن ساده لوحان نیست. خواسته های آزادی خواهان بزرگتر و مهم تر از آن است که با تزویر و دغل بازی تحریف شود ما از شما مسند نشینان در هر موضعی از قدرت که هستید می خواهیم که برای نجات کشور عاقلانه بیندیشید و عاقلانه رفتار کنید. عاقلانه آن نیست که فقط به عقل خود و همفکران خود رجوع کنید، عاقلانه آن است که به عقل همگان رجوع کنید. ما دلسوزانه می گوییم که اگر در این کار شتاب نکنید دیر خواهد شد. وضعیت نا به سامان امروز نتیجه اغماض، سکوت و تغافل سالیان گذشته نسبت به ظلم و ستم است. اگر سکوت و تغافل و اغماض ادامه یابد، به زودی چنان دامنه ظلم گسترش خواهد یافت که خود نیز در چنبره آن گرفتار خواهید آمد. گویا هم اکنون هنگام قیام در محضر عدل الهی است. ما از شما می خواهیم که پیش از هر چیزی و بیش از هر چیز حافظ جان انسان ها باشید و نگذارید که دستان ستم، فرزندان این ملت را پرپر کند. بدانید که هیچ کس نمی تواند با هیچ توجیه و بهانه ای از خود سلب مسئولیت نماید.

اعظم طالقانی - صدیقه وسمقی
۴/خرداد/٨۹