اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۲ خرداد ۱٣٨۹ -  ۱۲ ژوئن ۲۰۱۰

 بیانیه اتحاد جمهوریخواهان ایران
به مناسبت سالگرد ۲۲ خرداد، زاد روز جنبش سبز

یک سال از برگزاری یکی از مهم ترین انتخابات تاریخ معاصر ایران گذشت؛ سالی سراسر مبارزه و تلاش آزادیخواهانه از یک سو و سرکوب و خشونت و جنایت از سوی دیگر.
سال گذشته در چنین روزهایی ملت ایران با اراده ای مصمم و هدفی مشخص، یعنی تغییر و اصلاح شیرازه نابسامان امور کشور خود پای به میدان مبارزه انتخابات گذاشت تا علیرغم همه نقائص و ایرادات جدی که در قانون انتخابات ایران وجود دارد، و همه محدودیت هایی که روند مبارزه انتخاباتی در ایران از آن آسیب می بیند، مدیریت ناکارامد و ویرانگر دولت احمدی نژاد را برکنار کرده و راهی هر چند تنگ و دشوار به سوی آزادی و دموکراسی و عدالت و توسعه بگشاید.
اتحاد جمهوری خواهان ایران تنها سازمان اپوزیسیون سکولار و دموکرات کشور بود که همه اقشار اجتماعی را به شرکت هرچه گسترده تر در انتخابات دعوت کرد. ما با اتفاق آراء اعلام کردیم:
"اتحاد جمهوریخواهان ایران معتقد است نیروهای دگراندیش و حذف شده جامعه، فعالان جنبش‌های مدنی و سیاسی باید رای «نه به احمدی نژاد» را با رای «آری به تغییر»، به اهرمی برای گشودن فصل جدیدی در تاثیر گذاری فعال بر روندهای سیاسی جاری تبدیل نمایند. نامزدهای مورد پشتیبانی نیروهای اصلاح طلب، نامزد ما نیستند، اما حضور آن‌ها در قدرت، حداقل، تغییر سیاست‌های مخربی است که دولت احمدی نژاد طی چهار سال گذشته در همه عرصه‌ها به کشور و مردم تحمیل کرده است."
شرکت بسیار گسترده و به کلی بیسابقه مردم در انتخابات بارز ترین نشانه صحت موضع گیری اتحاد جمهوری خواهان شد. اما حکومت گران که به دست آوردن رای مردم و جلب اعتماد ملت را غیر ممکن دیدند با سازمان گری یک خیانت بزرگ از پذیرفتن رای مردم روی برتافتند و با توسل به زور تصمیم به ماندن در قدرت گرفتند. امری که بی سابقه ترین موج اعتراض در تمام طول ۳۰ سال حاکمیت جمهوری اسلامی را رقم زد. میلیون ها نفر در سراسر کشور و همراه با آنان ایرانیان مقیم خارج با شعار رای من کجاست" خود انگیخته به خیابان ها آمدند و به سرقت رای مردم اعتراض کردند. با ۲۲ خرداد قدرتمندترین جنبش حقوق مدنی در ایران زاده شد.   
ادامه حاکمیت دولت نهم کشور را در همه عرصه های حیات خود به آستانه انحطاط و سقوط بیشتر کشاند. اوضاع اقتصادی و معیشتی مردم علیرغم بی سابقه ترین درآمدهای نفتی سخت تر و مشقت بار تر شده، فسادمالی، فنای اخلاقی در فرهنگ، هنر و روابط اجتماعی در روزنامه ها و رسانه های خودی و غیر خودی تصویر می شد و موقعیت سیاسی و اقتصادی ایران در صحنه بین المللی زیان بار ترین وضعیت را می گذراند که صدور آخرین قطعنامه ها در شورای امنیت سازمان ملل و شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در همین روزها موید آن است.
همه چیز حاکی از آن بود که همه گروه ها و اقشاری که تا آن روز به هر دلیل و تفسیری از شرکت در انتخابات های غیردموکراتیک و محدود جمهوری اسلامی امتناع کرده اند، قصد مشارکت در این عرصه و تغییر روندهای جاری را دارند و برای حکومت گران همانند مردم، روشن بود که چنین هدفی جز با برکناری دولت نالایق و زیانکار محمود احمدی نژاد ممکن نخواهد شد. همان اتفاقی که مجموعه‍ی دستگاه حاکم و در رأس ان شخص ولی فقیه به هیچ قیمتی آن را بر نمی تابید. در نتیجه با بالا گرفتن شور و اشتیاق جامعه، به خصوص بخش های آگاه جامعه‍ی شهری، عزم اقتدارگرایان بر حفظ احمدی نژاد و تداوم حکومت او برای چهار سال آینده محکم تر شد و نتیجه غیر قابل تصور انتخابات و واکنش های بعدی حکومت در مقابل اعتراضات مدنی مردم نشان داد که آنان در جهت حفظ وضع موجود و جلوگیری از آغاز روند تغییر، هیچ مرز قانونی، اخلاقی و انسانی نمی شناسد.
باندهای سیاه مورد حمایت حکومتگران که در تمامی دوران حاکمیت جمهوری اسلامی تحت عنوان « لباس شخصی ها» وظیفه سرکوب هر ندای آزادی خواهی را بر عهده داشته و هرگز هم شناسایی نشده اند، به روال همیشه به بهانه حفظ انقلاب بار دیگر به خیابان ها آمدند و در حمله به مردم بی دفاع با چوب و چماق و باتوم تا گلوله و گرفتن زیر چرخ ماشین های دولتی با نیروهای مسلح همراه شدند و جوانان و آزادیخواهانی که به چنگ آنان افتادند، در زندان های قرون وسطایی کهریزک و بازداشتگاه های مخفی سپاه و بندهای ویژه اوین شاهدانی شدند بر جنایت علیه آزادی و مدنیت.
آن چه در این یک ساله بر مردم ایران رفته است، این بار بر خلاف سرکوب های سال های خونین دهه شصت، به مدد شبکه عظیم خبر رسانی مردمی و تغییر مناسبات اطلاع رسانی جهانی در مقابل چشم جهانیان قرار داشت. ایرانیان در هر کجای دنیا و مردم سراسر جهان هم زمان بر صفحه تلویزیون ها جان دادن جوانان ایرانی بر کف خیابان ها و خرد شدن استخوان های شان ر ا زیر ضربات وحشیانه مأموران رسمی و غیر رسمی حکومت دیدند. فاجعه‍ی کشتار زیر شکنجه و تجاوز به جوانان شریف ایرانی در کهریزک و بازداشتگاه های دیگر خبرهای معمول یک ساله اخیر در سطح جهان بود و گسترده ترین توجه و همدردی و احترام را پس از سی سال که از انقلاب بهمن می گذشت، نسبت به مردم ایران برانگیخت.
افکار عمومی جهانی به کمک ایرانیان دور از میهن در تمامی کشورهای جهان آمدند و جنبش سبز مدنی و باشکوه مردم ایران مضمون خلق آثار فراوانی در عرصه هنر و ادبیات در سطح جهان شد. ترانه و سرود و شعر و نقاشی تا فیلم و نمایش به کمک مقاومت و مبارزه با شکوه مردم ایران آمد و آن را به زیباترین شیوه ها به ثبت تاریخ رساند.
در یک سال گذشته کم تر مناسبتی در صحنه های بین المللی از نشست های سیاسی و حقوق بشری تا مناسبت های گوناگون هنری و ورزشی بدون نام بردن از جنبش سبز مردم ایران و فداکاری های پیگیر زنان و مردان و جوانان مبارزان ایرانی برگزار شده است.
این چنین است که پس از گذشت یک سال و در حالی که ده ها نفر نفر از آزادیخواهان در اشکال مختلف به قتل رسیده اند، هزاران ایرانی با لطمات شدید روحی و روانی که حاصل تحمل انواع توهین ها و تحقیرها و رفتار جنایتکارانه‍ی مأموران حکومتی است، در گوشه و کنار ایران و جهان دست و پنجه نرم می کنند، جنبش سبز مدنی ایران از آن چنان قدرت و عمقی برخوردار است که مجموعه‍ی دستگاه حکومتی را برای مقابله با احتمال حضور مسالمت آمیز و با شکوه مردم در خیابان ها به حالت آماده باش درآورده است.
حکومتگران گمان می کنند با اجرای اعدام های غیرمنتظره،، صدور بی سابقه احکام طولانی حبس برای دانشجویان و روزنامه نگاران و زنان و فعالان سیاسی همراه با نمایش قدرت نیروی انتظامی در خیابان ها و نیز دستگیری ها و احضارهای تازه، قادر به ارعاب مردم و حذف آنان از صحنه‍ی سیاسی کشور خواهند بود؛ غافل از این که همه این ها یعنی برگزاری سالگرد بیست و دوم خرداد به آشکار ترین شکل ممکن.
اتحاد جمهوریخواهان ایران که از اولین تکاپوهای انتخاباتی در کنار مردم ایران قرار داشته و در جهت یاری رساندن و معرفی و انتشار مطالبات و اهداف آزادیخواهانه و دموکراتیک و مطالبات اجتماعی آنان از آن چه در توان داشته و دارد، فروگذار نکرده است، بار دیگر و در آستانه‍ی دومین سال آغاز آن حرکت تاریخی، بر حمایت پیگیر خود از خواسته های به حق مردم ایران تأکید کرده و اعلام می کند که با تمام توان برای برگزاری شایسته و مناسب این سالگرد تاریخی، در سراسر جهان تلاش خواهد کرد.

هیات سیاسی اجرائی
اتحاد جمهوریخواهان ایران
۲۲ خرداد ۱۳۸۹
۱۲ ژوئن ۲۰۰۹