• حتی وقتی به اتاق خوابم می روم
تا بمیرم
یادم نمی رود که سال هاست مسافرم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۵ تير ۱٣٨۹ -  ۲۶ ژوئن ۲۰۱۰

 
 
از ضعف به هر جا که نشستیم وطن شد
وز گریه به هر سو که گذشتیم چمن شد
طالب آملی


با تو با من
با تن با وطن
با , با
بودن بودن نمی شود
یا تو یا من
یا وطن
یا تن

حتی وقتی به اتاق خوابم می روم
تا بمیرم
یادم نمی رود که سال هاست مسافرم
با جامه دانی که خالی است
از تو
از تن
از من
از وطن


پنجره را باز کن
با پر وبال باد بپر
دلواپس جامه دانت هم نباش
که از شعرهای ناگفته و نانوشته
پر خواهد شد
با تو یا من
از وطن یا بیرون از تن