اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۵ تير ۱٣٨۹ -  ۲۶ ژوئن ۲۰۱۰

شهید محمد منتظری ، اندیشمندی غریب و ناشناخته ‏
‏
بسم الله الرحمن الرحیم ‏
‏(الیس الصبح بقریب؟!)‏
‏درخت تنومند تاریخ ریشه در خون به ناحق ریخته انسان های وارسته‏ ‏و آزاده ای دارد که همواره با کژاندیشی ها و ناراستی ها در ستیز بوده اند;‏ ‏گواه صادق این مدعا، عاشورای هفتم تیرماه ۱٣۶۰ است . در آن فاجعه‏ ‏خونبار، به یکباره هفتاد و دو تن از راست قامتان انقلاب به خون‏ ‏درغلطیدند، که در میان این اسطوره های مقاومت و ستارگان تابناک‏ ‏آسمان ایمان و شهادت ، شهید دکتر بهشتی و شهید محمد منتظری را‏ ‏فروغی دیگر است .

‏ ‏شهید محمد منتظری اندیشمندی است که در زمان خویش غریب بود‏ ‏و ناشناخته . او فراتر از دوران خویش می‎اندیشید; و نگاه نافذش ، حقایق‏ ‏نانوشته را در پس پرده های زمان به خوبی می‎خواند; و این جملات از‏ ‏دغدغه های همیشگی فکر و ذهنش بود که :
‏ ‏
"می گویند انقلاب فرزندان خویش را می‎خورد... این انقلاب نیست‏ ‏که فرزندان خود را می‎خورد، بلکه فرصت طلبانی که در گذشته مخالف‏ ‏انقلاب بوده اند، لباس عوض کرده و شعارهای تند و افراطی در ظاهر به‏ ‏نفع انقلاب می‎دهند; اینها هستند که توده ها را فریب داده و فرزندان‏ ‏انقلاب را نابود می‎کنند".

‏ ‏و اینک در بیست و نهمین سالگرد شهادت این عزیز، راستی و صدق‏ ‏کلامش را در می‎یابیم و با همه وجود می‎فهمیم و احساس می‎کنیم .

‏ ‏محمد منتظری زمانی این حقایق را بیان می‎کند که آیت الله منتظری در‏ ‏جایگاه اجتماعی دومین شخصیت انقلاب است . او هنوز اهانت ها و‏ ‏برخوردهای خشن دوران برکناری ایشان از قائم مقامی رهبری را ندیده‏ ‏است .

‏ ‏محمد شاهد تهاجم های مکرر و تخریب های وحشیانه حسینیه شهدا‏ ‏در سال های ۷۱ و ۷۲ و ۷۶ و به تعطیلی کشاندن درس های پدر نبوده‏ ‏است . او حصر خانگی و ناجوانمردانه ۵ ساله پدر مظلوم و بیمار خود را‏ ‏ندید. وی هرگز یورش های شبانه و وحشیانه به بیت و دفتر پدر، همراه و‏ ‏مراد خود را شاهد نبود.

‏ ‏شهید محمد هیچگاه شاهد سیل تهمت ها و افتراها و تبلیغات سوء علیه‏ ‏آیت الله منتظری نبود. او فجایع و مصائب ۲۵ خرداد و ٣۰ خرداد ۱٣٨٨ را‏ ‏ندید. او جنایات کهریزک را مشاهده نکرد. او زندانیان بیگناه و‏ ‏دادگاه های فرمایشی طاغوت مآبانه را ندید.

‏ ‏محمد منتظری مرگ مظلومانه پدر را ندید. او شاهد نبود که در‏ ‏حکومتی که برای استقرارش سالیانی دراز در کنار پدر و دیگر مبارزان‏ ‏راه آزادی محنت کشید و خون دل خورد و شکنجه شد، شاگردان ناسپاس‏ ‏پدر حتی از برگزاری مراسم ختم برای پدرش جلوگیری کرده و در شام‏ ‏غریبانش ، دفتر و منزل او توسط ایادی و مأموران لباس شخصی حکومتی‏ ‏سنگباران می‎شود.

‏ ‏او سه ماه و اندی پس از مرگ پدر، مرگ مادر رنجور و فداکار خویش‏ ‏را مشاهده نکرد. او ندید که برای مادر سالخورده و رنج کشیده اش اجازه‏ ‏تشییع داده نمی شود; و متأسفانه عده ای از دوستان و عزیزان تنها به جرم‏ ‏حضور بر سر خاک آن مرحومه مظلومه دستگیر و روانه زندان می‎شوند.

‏ ‏شهید محمد منتظری شاهد نبود که فقط شش ماه پس از فاجعه مرگ‏ ‏پدر، یعنی شخصیتی که مبارزات و مجاهداتش در شکل گیری و پاگرفتن‏ ‏این نظام نقشی بس موثر و کارساز داشت ، در یک یورش وحشیانه شبانه‏ ‏و در حضور مسئولان حکومتی ، توسط افراد شناخته شده و معلوم الحال ،‏ ‏دفترش تخریب ، غارت و در نهایت پلمب می‎شود.

‏ ‏او ناباورانه شاهد این نبود که محل سکونت خانواده اش توسط افراد‏ ‏مهاجم و با شعار حمایت از رهبری ، به وسیله سنگ و چوب و لگد مورد‏ ‏حمله قرار می‎گیرد.

‏ ‏او ندید که با سر دادن شعارهای موهن و با شعارنویسی هایی بر در و‏ ‏دیوار، پدرش را و خانواده اش را منافق خواندند.

‏ ‏جای بسی تأسف است که در حکومت و نظامی که ادعای جمهوریت و‏ ‏اسلامیت را دارد، چنین اعمال مغایر با اصول اولیه شرع و انسانیت انجام‏ ‏می‎شود; و متأسفانه همه این زشتی ها و کجروی ها سکوت تأیید آمیز‏ ‏مقامات حکومتی و حوزوی را به دنبال داشته است ; و وا اسفا، حوزه ای که‏ ‏در سالیانی دراز، با حفظ استقلال خود به عنوان سردمدار حرکتهای‏ ‏سیاسی و اجتماعی ، ملجأ و پناهگاهی برای توده های رنج کشیده و‏ ‏مستضعف به حساب می‎آمد اکنون در کمال ناباوری فقط نظاره گر است .

‏ ‏آری ، شهید محمد منتظری این بی مهری ها، اهانت ها، تجاوزات و‏ ‏انحرافات را شاهد نبود و آنگونه سخن می‎گفت ; گویی که از پس پرده ‏پر ابهام زمان ، چنین روزگار غریبی را می‎بیند.

‏ ‏و امروز با وجود جو حاکمی که جز خشونت و ارعاب را نمی فهمد و‏ ‏نمی داند، و ملتی را سوگوار عزیزان از دست رفته و آمال تباه شده آنان‏ ‏کرده است ، چگونه می‎توان مراسم و یادبودی داشت و در مراسم عزای آن‏ ‏عزیز به سوگ نشست ؟! که ما خود سالیانی است بغض خویش‏ ‏فرو خورده ایم و داغ عزاداری آن عزیز را بر دل داریم و تکرار چندین باره‏ ‏تاریخ را شاهدیم . ما غم سنگین حضرت علی (ع) و بغض فروخورده‏ ‏حضرت زینب (س) و وحشت و هراس فرزندان امام حسین (ع) را‏ ‏می‎شناسیم ; و امسال نیز همچون چند سال گذشته به منظور جلوگیری از‏ ‏آزار و اذیت افراد شرکت کننده که موجب شرمساری خانواده می‎گردد، از‏ ‏برگزاری مراسم خودداری نموده و در کنار مردم آزاده ایران ، مانند گذشته‏ ‏و همچون پدر و فقیه و مرجع صبور و مظلوممان ، شکایت خویش به درگاه‏ ‏احدیت می‎بریم و برای ظهور ناجی مستضعفان دست به دعا‏ ‏برمی داریم.
‏ ‏
« ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا ».
‏
‏پنجم تیرماه ۱٣٨۹‏
‏خانواده شهید محمد منتظری ‏