اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱٨ تير ۱٣٨۹ -  ۹ ژوئيه ۲۰۱۰

١۸ تیر ٧۸، ١٦ آذردوران جدید بود. اما وسیع تر، عمیق تر و با خواسته هائی عمومی تر. ١۸ تیر شورش آزادیخواهانه دانشجویان و جوانان در متن حکومت اسلامی با قدرت گیری اصلاح طلبان حکومتی و ریاست جمهوری محمد خاتمی بود.
دانشجویان که دو سال حکومت محمد خاتمی را تجربه کرده بودند، ناکافی بودن اصلاحات نیم بند اسلامی را در مقابل عمق در خواستهای دمکراتیک مردم لمس کردند و بتدریج صف خود را از اصلاح طلبان اسلامی جدا کرده و در تجمعات، اعتصابات و اعتراضات روزانه خود آنرا پیگیری کردند. این اعتراضات مستمسکی شد تا حکومت اسلامی از کانال "اطلاعاتی ها" و سازمان "ناجا" که تحت پوشش لباس شخصیها عمل می کردند، برای جلوگیری از پیشروی آزادیخواهانه جنبش دانشجوئی، یورش جنایتکارانه ای را به خوابگاه دانشجویان در امیرآباد شمالی تهران سازمان دهند. این یورش وحشیانه به کشته و زخمی شدن تعداد زیادی از دانشجویان منجر شد. دانشجویان این تعرض را بی پاسخ نگذاشتند و با تظاهرات اعتراضی وسیعی که با حمایت دهها هزار نفر از زنان و جوانان شهر تهران و پاره ای از شهرها نظیر تبریز همراه بود، بمدت چند روز فضای سیاسی ایران و بویژه تهران را منقلب کردند. این حرکت مستقل آزادیخواهانه که عملاً تمامیت نظام را به چالش گرفته بود، توسط اوباشان رژیم اسلامی و حمایت عملی محمد خاتمی و سایر اصلاح طلبان اسلامی به خون کشیده و سرکوب گردید.
در١۸ تیر که باید از آن بعنوان قیام دانشجوئی یاد کرد سه نیرو در صحنه حاضر بود. اول، لباس شخصی ها که همان نیروهای "ناجا"، "اطلاعات"، "سپاه"، "بسیج" و بخش اصلی روحانیت بودند وخواهان قلع و قمع جنبش مستقل توده ای. دوم، اصلاح طلبان اسلامی که هدفشان حفظ حکومت اسلامی و به روز کردن آن با اصلاحاتی نیم بند بود. سوم، دانشجویان که با ایستادن بر خواسته های آزادیخواهانه خود هویت مستقلی را تجربه می کردند.
١۸ تیر۸٩ اما در قیاس با ١۸ تیر٧۸ سه تغییر بزرگ را بهمراه دارد. اول، لباس شخصیها و سایر نهادهای سرکوب و بخش اصلی روحانیت که اینک همه ارگانهای واقعی و ظاهری قدرت نظیر کابینه و مجلس را نیز تسخیر کرده اند و سرکوب را با استفاده از همه کانالهای قانونی وفراقانونی اعمال می کنند. دوم، اصلاح طلبان اسلامی حکومتی که اینک، نه از موضع رئیس جمهور، رئیس مجلس و کابینه و دولت، بلکه ظاهراً از موضع اپوزیسیون قانونی عمل می کنند. این موضع تفاوت کیفی مهمی است که برخورد آنها را با دوران١۸ تیر٧۸ متفاوت نشان میدهد، اما در واقع این تفاوت در شکل رفتار آنها بوده است واگرنه مضمون پراتیک سیاسی آنها تفاوتی کیفی با قبل ندارد. همانگونه که موضعگیری رسمی آنها در تایید رسمی دولت احمدی نژاد، محکوم کردن جنبش تاسوعا و عاشورا و١٣ آبان از نگاهی ساختار شکنانه آنرا اثبات می کند.
اصلاح طلبان اسلامی، اصلاح طلبان حکومتی هستند. آنها جمهوری اسلامی می خواهند، "نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد". آنها در چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی اصلاحات می خواهند. و اما تغییر سوم، مهمترین تغییر نسبت به ١۸ تیر٧۸ است، یک تغییر کیفی را در سطح جنبش دانشجوئی نشان می دهد زیرا جنبش دانشجوئی به جنبش نوین مردمی ایران متصل شده است. جنبش وسیع و همگانی که در تداوم حرکت خود، سنگرهای جدیدی را فتح کرده و به یک نیروی ساختارشکن تحول یافته است. نیروئی که می رود تا با سنجیده گی و شور آزادیخواهانه و برابری طلبانه اش نه فقط حکومت اسلامی را ساقط کند، بلکه موجبات دگرگونیها و تغییرات بنیانی ای گردد که نتایج و تاثیر آن بی گمان در منطقه خاورمیانه و آسیای میانه قطعی است.
از هیجده تیر ٧۸ تا به امروز قلب تپنده جنبش دانشجوئی نه تنها سرزنده است و همچنان می تپد، که در روند خود-به ویژه در سالی که گذشت-با مطالبات عمومی جنبش مردمان گره خورده است. در این مسیر اما نباید فراموش کرد که استفاده از تاکتیکهای سیاسی می بایست با هوشیاری همراه باشد. بکارگیری تاکتیکها یکسان و مطلق کردن آن بویژه در شرایط کنونی ایران و در شکل اعتراضات متمرکز خیابانی، به نیروهای لباس شخصی و سپاه و بسیج این امکان را خواهد داد تا با برنامه ریزی گسترده نیروهایش، هزینه های جنبش اعتراضی را بالا ببرند. تاکتیکهای غیر متمرکز، در نقاط توده ای و پرجمعیت و اشکال دیگر حرکات اعتراضی،از جمله اعتصابات سراسری، حرکات پراکنده محلی .... و همه ی نمونه های متنوعی که فعالان سیاسی و توده ای در شرایط کنونی بهتربتوانند از آن استفاده نمایند. تجارب حرکتهای دور اخیر این امر را به همه ما گوشزد می کند.
سالروز ١۸ تیر، سالروز تداوم پیکار علیه نظام جمهوری اسلامی، سالروز فاصله گیری روزافزون جنبش دانشجوئی و جنبش عمومی ازاصلاح طلبان اسلامی حکومتی؛و سالروز حرکات مستقل توده ای برای پی ریزی نظامی آزادیخواهانه و برابری طلبانه است. به استقبال این روزبا شورو فداکاری و درعین حال با سنجیدگی بکوشیم. و برای تدارک آن همه‍ی امکانات خود را به خدمت گیریم.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی   
زنده باد آزادی   زنده باد سوسیالیسم

کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)