اطلاعیه ی کانون زندانیان سیاسی ایران (در تبعید) به مناسبت ۱۸ تیر
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
۱٨ تير ۱٣٨۹ -
۹ ژوئيه ۲۰۱۰
یازده سال پیش، به دنبال یورش ماموران امنیتی رژیم به خوابگاه دانش جویان دانش گاه تهران، دانش جویان دانش گاه های کشور به اقدامات اعتراضی وسیع و سراسری دست زدند. خیزش دانش جویان با استقبال بی نظیر توده های مردم مواجه شد و پایه های حاکمیت را به مدت شش روز به لرزه در آورد. این خیزش در پی توافق رهبران رژیم، به ویژه توافق خاتمی و خامنه ای، مورد یورش همه جانبه و سراسری نیروهای سرکوبگر قرار گرفت و هزاران دانش جو و جوان معترض در کمتر از دو هفته دستگیر شدند.
با رشد نارضایتی های اجتماعی، جنبش های اجتماعی یکی پس از دیگری از درون جامعه سر برآورد. دانشگاه ها به دلیل نقشی که همواره در تاریخ مبارزات مردم ایران داشته اند، شاهد وسیع ترین جنبش های اعتراضی علیه حکومت های خودکامه و استبدادی در ایران بوده اند. رژیم جمهوری اسلامی با آگاهی به نقش و جایگاه جنبش دانش جوئی در مبارزات مردم، دانش گاه ها و دفاتر دانش جوئی وابسته به سازمان های سیاسی در دانش گاه ها را در سال ۵۹ مورد یورش قرار داد، صدها تن را دستگیر و دانش گاه ها را به مدت دو سال تعطیل کرد. تلاش رژیم براین بود، دانش گاه را از نقش ترقی خواهانه و ضداستبدادی تهی و به مرکزی برای تحکیم پایه های حکومت و ایدئولوژی ارتجاعی آن تبدیل کند. از این رو، با کمک عوامل و ایادی حزب الهی و دانش جویان سهمیه نهادهای حکومتی، انجمن های اسلامی دانشجوئی وابسته به حکومت را در دانش گاه ها تاسیس کرد. انجمن های اسلامی و دفتر تحکیم وحدت نزدیک به دو دهه فضای دانش گاه و فعالیت های دانش جوئی را به دست گرفتند. با رشد نارضایتی و مبارزات اجتماعی، دانش گاه ها دستخوش تحول شدند و نسل جدیدی از دانش جویان معترض و مبارز، به ویژه با گرایش چپ و ضدسرمایه داری پس از سرکوب های خونین دهه شصت در دانشگاه ها سربرآورد. جنبش دانش جوئی دشتخوش تغییر و تحول شد و به تدریج به جایگاهی تاریخی، انتقادی و اعتراضی خود رجعت کرد، موازنه قوا را علیه رژیم در دانش گاه ها تغییر داد و اگر چه هنوز طیف وسیعی از دانش جویان آگاه و معترض تحت تاثیر انجمن های اسلامی و دفتر تحلکم وحدت هستند و از جناح اصلاح طلب و رانده شده از حکومت حمایت می کنند، اما روند مبارزات اجتماعی در ایران، گسست کامل جنبش دانش جوئی از دستگاه حکومت و ایدئولوژی حاکم را در چشم انداز نزدیک قرار داده است.
رژیم با آگاهی به نقش و تاثیر نسل جدید فعالان دانش جوئی با گرایشات مارکسیتسی بر کل روند جنبش دانشجوئی در ایران که به نوبه خود تحت تاثیر گرایش عمومی جامعه به جدائی دین از سیاست و سکولاریسم قرار دارد، سرکوب جریان چپ دانش جوئی را در دستور کار خود قرار داد. دستگاه امنیتی و اطلاعاتی رژیم روز سیزده آذر ٢٠٠٨ وحشیانه به صف مستقل دانش جویان چپ در دانشگاه ها یورش بردند و تقریبا تمامی فعالان دانشجوئی چپ را دستگیر و تحت تعقیب قرار دادند.
حکومت گران و جانیان دین و سرمایه در ایران، به عبث فکر می کردند با کشتار هزاران تن از مخالفان در دهه ١٣٦٠ جامعه مورد نظر و مطیع خود را بیمه کرده اند و هیج صدائی جز صدای پای چکمه و سرکوب به گوش نخواهد رسید. از دل سرکوب و کشتارهای دهه ٦٠ نسلی به پهنای ایران تولد یافت که پرچم سرخ مبارزه را دوباره در کارخانه ها، دانشگاه ها و خیابان ها بر افراشت.
کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید)،ضمن گرامی داشت یازدهمین سال گرد خیزش دانش جوئی- مردمی هیجده تیر، یک بار دیگر خواهان آزادی کلیه زندانیان سیاسی و برچیدن زندان های سیاسی، توقف شکنجه، لغو مجازات مرگ و هر نوع اعمال ضدبشری است که جانیان و قاتلان حاکم بر ایران علیه بشریت ایرانی به اجراء در می آورند.
کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید)
|