اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱ مرداد ۱٣٨۹ -  ۲٣ ژوئيه ۲۰۱۰

 اخبار روز: کانون ضد نژادپرستی و عرب ستیزی در ایران توسط شماری از هموطنان عرب اهوازی تشکیل شده است. این کانون اولین اعلامیه ی خود را به قرار زیر انتشار داده است:


آیا منوچهری دامغانی و علامه دهخدا هم "صدامی"اند؟

چند روزی است که شماری از رسانه های ناسیونالیستی همراه با واپس گراترین رسانه های به اصطلاح اصولگرای اسلامی داخلی - که ردای ناسیونالیسم افراطی را بر جامه های پوسیده پیشین خویش افزوده اند - در واکنش به بهره گیری هواپیمایی قطر از واژه تاریخی و عربی – اهوازی "عبادان"، به غوغاگری پرداخته اند.
سایت تابناک که با ملیت های غیرفارس در ایران دشمنی دیرینه دارد، همچون گذشته می کوشد با توهین و دشنام به "عرب" و "عرب ها"، یکپارچگی ایران را نشانه رود. این سایت همچون گذشته آغازگر این کارزار تفرقه افکنانه است. تابناک ناتابناک و دیگر رسانه های فارسی که شووینیسم ضدعربی چشمانشان را کور کرده است گویا فراموش کرده اند که در جنوب غرب این کشور پنج ملیون عرب ایرانی زندگی می کنند که تا هشتاد سال پیش و در چارچوب ممالک محروسه ایران دوره قاجار، از بالاترین حد خودمختاری برخوردار بودند و حاکمشان یعنی شیخ خزعل در ولایت "عربستان" ایران از همان اختیاراتی برخوردار بود که اکنون کردها در عراق از آن برخوردارند.
اینان که گاه به گاه برای تثبیت نام "خلیج فارس" جامه می درند و از پیشینه تاریخی آن سخن به میان می آورند، وقتی نوبت به نام های تاریخی عربی – ایرانی "عربستان"، "عبادان"، "محمره"، "حفاجیه"، "فلاحیه" و ده ها نام جغرافیایی تغییریافته دیگر این استان عرب نشین می رسند خودرا به فراموشی می زنند یا واقعا بی سوادی خود را به نمایش می گذارند. از نگاه اینان، گویی تاریخ جاده یک طرفه ای است که متناسب با اندیشه حذف هویت دیگر ملیت های ایرانی ساخته شده است.
جالب این که این جریان حتا به خود زحمت نمی دهد به دیگر نوشته ها و پژوهش های تاریخی خود نویسندگان فارس ایرانی مراجعه کند. ما اینجا چند نمونه از این آثار را که اذعان به نام تاریخی "عبادان" دارند می آوریم:
مجله دولتی سروش وابسته به سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران در سایت خود در مقاله ای زیر عنوان " آشنایی با شهرستان های استان خوزستان" در باره شهرستان "آبادان" چنین می نویسد:
" این شهرستان به مساحت 2063 کیلومتر مربع در جنوب غربی استان خوزستان واقع شده است این شهر با وجود پالایشگاه نفت، کارخانه پتروشیمی و دسترسی به دریای آزاد نقش مهمی در اقتصاد کشور دارد. آبادان پر آب ترین شهر استان است که دو رود اروند و بهمنشیر در آن جریان دارد. آبادان را در قدیم عبادان می نامیدند. عبادان قلعه کوچکی بود که برای جلوگیری از حملات دزدان دریایی بنا گشته بود و در سال 1314 خورشیدی نام عبادان به آبادان تغییر یافت. ن ک به:
www2.soroush-media.tv
آری به اعتراف این مجله و دیگر نوشته ها و مدارک دوره پهلوی اول، این رضا شاه پهلوی بود که بر اساس سیاست های فاشیستی خود نام این شهرستان را تغییر داد و مساله ربطی به صدام حسین ندارد. در واقع این ذهن بیمار عرب ستیزان است که چنین موهوماتی را در رسانه های فارسی منتشر می کند و به هویت پنج ملیون عرب اهوازی هموطن خویش – که هنوز که هنوز است این شهر را عبادان می نامند – توهین می کنند.
علامه دهخدا در لغتنامه خود در باره عبادان چنین می گوید:
"عبادان عبادان . [ع َب ْ با] (اِخ ) رجوع به آبادان در این لغت نامه و معجم البلدان و ریحانه الادب شود".
دهخدا در باره واژه عبادانی نیز می گوید:
"عبادانی . [ ع َب ْ با ] (ص نسبی ) نسبت است به عبادان (آبادان ) که شهری است بنواحی بصره . رجوع به عبادان شود. (از اللباب)".
وی می افزاید:
"عبادانی . [ ع َب ْ با ] (اِخ ) یا آبادانی . ابوبکر احمدبن سلیمان بن ایوب بن اسحاق بن عبدهبن ربیع العبادانی ساکن بغداد بود و از علی بن حرب طائی روایت کند و حاکم ابوعبداﷲ و ابوعلی بن شاذان از وی روایت دارند. (از اللباب )".
در نزهت القلوب حمدالله مستوفی عبادان مرز آخر ایران در جنوب غرب معرفی می‌شود و در گذشته دور نیز عبادان را آخرین شهر ایران می‌دانستند و ورای آن جایی دیگر در ایران نمی پنداشتند که مصداق آن مصرعی از منوچهری دامغانی شاعر دورهٔ غزنوی است که بصورت مثل در آمده که می گوید :
"برفراز همت او نیست جای / نیست آنسوتر ز عبادان دهی".
می توان ده ها بلکه صدها اثر کهن و معاصر فارسی را معرفی کرد که نام تاریخی عبادان را ذکر کرده است.
نژاد پرستان ضدعرب بدانند که عرب های ایرانی چه در اهواز و چه در عبادان و چه در خفاجیه و حویزه یا در فلاحیه و دورق و معشور همچنان به هویت ملی خویش پایبنداند و همچنان که هشتاد سال است در برابر فرآیند ضدانسانی تفریس و آسیمیلاسیون مقاومت کرده اند و هویت عربی خودرا حفظ کرده اند، امیدوارند در آینده ای نه چندان دور این نام های تاریخی بار دیگر معمول و رایج گردند، همچنان که شهرهای رضاییه به ارومیه و بندر شاه به بندر ترکمن و بندر پهلوی به بندر انزلی تبدیل شدند.

کانون مبارزه با نژاد پرستی و عرب ستیزی در ایران
بیانیه شماره 1/10/07/22