• این "مورخین" ولی اگر دقت می کردند که پس از فروپاشی شوروی، شانسی برای بازگشت رژیم های سلطنتی، تحت حمایت آمریکا، در جهان نمانده است، اینچنین آب در هاون نمی کوبیدند و وقت خود را به جای سعی در جعل تاریخ، صرف کارهای دیگر می کردند. آمریکائی ها، در جهان تک قطبی، با "رسالتی" که برای خود، چون "رهبر جهان" قائلند، جمهوری های دست نشانده را به سلطنت ترجیح می دهند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ٣۱ مرداد ۱٣٨۹ -  ۲۲ اوت ۲۰۱۰

محافل خاصی در جامعه سیاسی ایران، به عبث، سال هاست سعی می کنند تا با تحریف نام "کودتای ۲٨ مرداد" ،و جایگزینی واژه هایی چون "رویداد"، " وقایع"، "حوادث" و حتی تعبیر شرم آور "قیام ملی"، به جای "کودتا"، خود و یا پدرانشان را به مثابه مجریان طرح کودتا، از زیر ضرب خارج کنند. خوشبختانه در سال ۲۰۰۰، وزیر خارجه وقت آمریکا، مادلین آلبرایت با اعتراف به نقش کشور مطبوعش در طراحی کودتا، از مردم ایران عذر خواهی کرد. باورکردنی نیست ولی این "هم وطنان"، به آلبرایت هم انتقاد می کنند که چرا چنین گفته است: "...اکونومیست در ادامه معرفی کتاب «ایران و سی آی ای، بازبینی سقوط مصدق» می نویسد بنابر قضاوت داریوش بایندر(مورخ!) خانم آلبریت نباید چنین کاری می کرد". (رادیو فردا. ۲۵.۰۲.٨۹). صدای آمریکا هم، دیروز، ۲٨ مرداد، از همین جناب داریوش بایندر، دعوت کرده بود تا در برنامه "تفسیر خبر"، یکه به قاضی رود و مدعی شود که سازمان "سیا"، اصلا از آنچه در ۲٨ مرداد گذشت، خبر نداشته است. دلایل خود را هم مبتنی بر "اسناد" و نیز شاهدان، چون اردشیرزاهدی(!) عنوان می کند و نتیجه می گیرد که کودتایی در کار نبوده است و این مردم بودند که علیه مصدق به پا خواستند. (قیام ملی!). مجری برنامه هم که سعی در انعکاس مواضع دولت آمریکا دارد، در پایان تاکید می کند که نظرات ایشان، نظرات صدای آمریکا نمی باشد. (علی الظاهر نظر خانم آلبرایت می باید نظر صدای آمریکا هم باشد. مگراین که هم پالکی های چنین مورخینی، آنجا را هم جولانگاه خود کرده باشند). ظاهر قضیه این است که "خان بخشیده است و نوکرانش نمی بخشند". ولی در واقع این حضرات، ماموریت دارند که زمینه های غیرقانونی بودن حکومت پهلوی را، به امید باز گذاشتن راه برای جانشینش، محو نمایند.
این "مورخین" ولی اگر دقت می کردند که پس از فروپاشی شوروی، شانسی برای بازگشت رژیم های سلطنتی، تحت حمایت آمریکا، در جهان نمانده است، اینچنین آب در هاون نمی کوبیدند و وقت خود را به جای سعی در جعل تاریخ، صرف کارهای دیگر می کردند. آمریکائی ها، در جهان تک قطبی، با "رسالتی" که برای خود، چون "رهبر جهان" قائلند، جمهوری های دست نشانده را به سلطنت ترجیح می دهند. زیرا رئیس جمهور را در صورت نافرمانی، می توان به صورت "دمکراتیک" (از نوع آمریکائیش)، عوض کرد، ولی شاه را نمی توان. ناکامی ظاهرشاه هم درجلوس مجدد بر اریکه قدرت در افغانستان، شاهد مدعاست. آلبرایت هم اگر ذره ای شانس برای بازگشت سلطنت به ایران می دید، چنین کار این جماعت مشکل نمی کرد. با این حال، شما اگر به عنوان مثال، نظر رضا پهلوی و داریوش همایون را درباره "کودتای ۲٨ مرداد"، جویا شوید، قابل فهم است که آن ها نمی توانند با اقرار به اصل ماجرا، زیر سند محکومیت خود واسلافشان را به عنوان عامل مستقیم و غیرمستقیم طرح بیگانگان برای سرنگونی دولت ملی دکتر مصدق، امضا گذارند. ازاین رو کسانی باید دست بکار شوند تا با جعلیات، چنین افراد با مدعایی را از مخمصه نجات دهند. رسانه ای هم، مثل "رادیو فردا" لازم است که این "آش شور" را سرو نماید. ولی یک رسانه، علی رغم روابط عاطفی و عقیدتی که مسئولینش می توانند با "کودتاچیان" داشته باشند، مسلما به این راحتی قادر به فرو بلعیدن حقایق مربوطه نیست. پس سعی می کند که حتی الامکان در بحث در این باره، از یک طرف، از واژه های جایگزین برای "کودتا" استفاده کند و از سوی دیگر "با قرار دادن نظریات افراد ذی صلاح در کنارداستانسرایی های وابستگان رژیم پهلوی و "قیام مردمی" نامیدن "کودتای ۲٨ مرداد"، در بین نسل جوان، این توهم را رشد دهد که گویا در مورد ماهیت موضوع بین صاحبنظران اختلاف عقیده وجود دارد، تا شاید به تدریج بتواند جعلیات را، به عنوان "تاریخ"غالب کند. این که چه خاکی می خواهند بر سراعترافات آلبرایت با آن نیشخند گزنده اش بریزند، خود محتاج شعبده بازی جداگانه ای است که احتمالا به زودی آن را هم به روی اکران می آورند.
به ستون مخصوص "سالگرد کودتای ۲٨ مرداد"، رادیو فردا، یا آن گونه که خود نوشته است: "۵۷ سال پس از ۲٨ مرداد"، مراجعه و تقلای طفره رفتن مسئول رادیو و کارمندانش، از بکاربردن واژه"کودتا"، را نظاره کنید.
اینک، دیرگاهی است که خود نام "کودتای ۲٨ مرداد"، به کلید واژه شناسایی عوامفریبان و دامن آلودگان تبدیل شده است.

خسروصدری
۲۹ مرداد٨۹
khosro-sadri.blogspot.com