اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۹ شهريور ۱٣٨۹ -  ٣۱ اوت ۲۰۱۰

چند تصویر

مادر لباسها را گرفت و گفت:
"هفت سال مرا از کرج به اوین کشاندید و هر بار که پرسیدم، دخترم کی آزاد می شود؟ گفتید: به زودی۔ حالا بی آنکه نشانی گورش را بدهید، تنها لباسهایش را تحویلم می دهید؟
لباسهای او را بر آستانه ی در خانه مان آویزان می کنم تا یادمان نرود شما با ما چه کردید!"

***

صبح با ما صبحانه خورد۔ ظهر سرناهار صدایش زدند۔ شب هنگام جای خالی اش در گوشه ی سلول خواب از چشم ما ربود۔ می خواستی بخوابی پلکهایت را می بستی، شاید خواب به سراغت بیاید و لختی آرام شوی۔ اما کدام خواب؟ وقتی به هر گوشه ی سلول چشم می دوختی آن دو نگاه صمیمی را از پشت عینک می دیدی که با لبخندی تلخ بر چهره ی مغرورش از آستانه ی در خارج می شود!

***

پایان شهریور ۶۷ است۔ اینک سرهای پرشور بسیاری که تا دو ماه پیش پس از سالها اسارت، امید داشتند روزی آزاد شوند، آرام غنوده اند۔ جلادان اسلامی، دل و دست آلوده، نفس زنان و خسته از بار سنگین ننگی که بر دوش گرفته اند از چال کردن آخرین فرزندان دریا دل مردم بازگشته اند۔ عده ای از آنها با عجله به برچیدن دارها مشغولند با این تصور که از این پس می توانند بی هیچ صدای معترضی به سرکوب مردم ادامه دهند۔
اما حضور هزاران انسان معترض، بویژه جوانان در کوچه و خیابانهای تهران و شهرستانها در تظاهرات اعتراضی امسال و سالهای قبل، گویای این واقعیت است که:
"این بذرها به خاک نمی ماند
از قلب خاک می شکفد چون برق
روی فلات می گذرد چون رعد
خون است و ماندگار است"
                        "سعید سلطانپور"                        

بیایید امسال بیست و دومین یادمان کشتار زندانیان سیاسی ایران در تابستان ۶۷ را به کمپین دفاع از زندانیان سیاسی در آستانه ی اعدام تبدیل کنیم۔

زمان: شنبه ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۰ ساعت ۲ تا ۶ عصر
مکان: ۵۱۰۰ یانگ سالن اجتماعت شهرداری نورت یورک
ورودیه: یک شاخه گل (در صورت امکان)


حقوق بشر و دموکراسی برای ایران ۔ تورنتو
کارزار جهانی برای رسیدگی به جنایات جمهوری اسلامی ایران در دهه شصت
کانون خاوران
کمیته ی همبستگی با مادران جان باختگان در ایران (تورنتو۔ کانادا)
ندای صلح و آزادی
حمایت شده از طرف: هفته نامه ی شهروند

۲۱ آگوست ۲۰۱۰