اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۶ شهريور ۱٣٨۹ -  ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۰

سی و یک سال حاکمیت جمهوری اسلامی، برای اکثریت مردم ایران، حاصلی جز فقر، استثمار، بی حقوقی، تبعیض و سرکوب نداشته است. اعتراض و مبارزات شجاعانه مردم در پی نمایش انتخاباتی ریاست جمهوی در سال گذشته، یک بار دیگر، واین بار در مقایسی بی سابقه وگسترده نشان داد که مردم از زندگی تحت حاکمیت این رژیم جهل و جنایت وسرکوب ، به جان آمده اند و خواهان تغییر بنیادی این شرایط هستند. رژیم جمهوری اسلامی که در داخل با بحران ژرف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی روبروست و در عرصه بین المللی در تنگنا قرار گرفته، اکنون نیز، مانند همیشه، به سلاحِ اصلیِ خود، یعنی سرکوب و کشتار، اعدام و شکنجه و زندان روی آورده، تا بتواند به عمر ننگین خود ادامه دهد.
از سوی دیگر، اصلاح طلبان، که منافع سیاسی و اقتصادی شان با بقای این نظام گره خورده است، کوشش می کنند تا یک بار دیگر پروژه ی شکست خورده ی اصلاحات را در بسته بندی جدید به مردم بفروشند و ساختار حکومت اسلامی را همچنان پا بر جا نگاه دارند.   اما نتیجه ی انتخاباتِ اخیر ریاست جمهوری، یک بار دیگر نشان داد که این رژیم سرکوب گر و ضد انسانی، به هیج رو اصلاح پذیر نیست و نمی توان آنرا در جهت منافع و خواسته های مردم اصلاح کرد.
رژیم جمهوری اسلامی، نخستین مانع درراه حاکمیت مردم بر سرنوشت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خویش است. این حق مردم است که آنگاه که قدرت سیاسی در برابر خواست و اراده آنان، به سرکوب و کشتار متوسل می شود، علیه قدرت سرکوب گر بر خیزند و آن را به زیر بکشند.
به باور ما بین مبارزات ایرانیان در خارج کشور و مبارزات مردم در ایران علیه رژیم جمهوری اسلامی، نه تنها جدایی وجود ندارد بلکه بین این دو، پیوندی ژرف و رابطه ی متقابل وجود دارد. ما خود را در کنار جنبش های کارگری، دانشجویی، زنان، جوانان و بطور کلی در کنار مردم در ایران می بینیم و از مبارزات و خواسته های آزادی خواهانه و برابری طلبانه ی آنها حمایت می کنیم.

ما برای آماج های زیر، که مطالبات فوری اکثریت مردم ایران است، مبارزه می کنیم. به باور ما دستیابی به این خواست ها در چارچوب جمهوری اسلامی امکان پذیر نیست و سرنگونی این رژیم، پیش شرط تحقق آن هاست.


این خواسته ها، تا کنون، بار ها از سوی بخش هایی از جنبش های اجتماعی در ایران، بویژه جنبش کارگری طرح و مطالبه شده است؛ اما به دلیل سرکوب گسترده و خفقان حاکم بر ایران، هنوز در مبارزات جاری در ایران فراگیر نشده است . در خارج از کشور اما باید هرچه بیشتر بر این خواست ها تاکید کرد . سرپوش نهادن و مخالفت با طرح ومطالبه آن ها با توجیه پیروی کردن از سطح مبارزه و شعار های مردم در ایران، در واقع تاکتیک زیرکانه و ریاکارانه ای از سوی اصلاح طلبان، برای نجات و حفظ رژیم اسلامی است.

شورای همبستگی با جنبش های اجتماعی در ایران، کارزاری در دفاع از آزادی ، حقوق پایه ییِ انسانی و خواست های ترقی خواهانه ی همهی جنبش های اجتماعی در ایران است.   شورا برای تحقق آماج هایی که در زیر می آید، مبارزه می کند و در این راه   به همگامی و همبستگی مبارزات همه ی انسان های  آزاده و آزادی خواه نیاز دارد.

- نفی هر گونه حکومت دینی، موروثی، غیرانتخابی و غیرقابل تغییر به وسیله ی مردم؛
- جدایی کامل دین از دولت و نظام آموزش عمومی، و لغو دین رسمی؛
– حقوق برابر زنان و مردان در همه وجوه زندگی اجتماعی، و آزادی انتخاب پوشش؛
- آزادیِ فوری و بدون قید و شرط همه‍ی زندانیان سیاسی و عقیدتی و لغو زندان سیاسی؛

- محاکمه علنی سران جمهوری اسلامی و آمرین و عاملین شکنجه ، اعدام ها ، و کشتارها ، به اتهام جنایت علیه بشریت؛
- آزادی های بدون قید و شرط سیاسی از جمله آزادی اندیشه، بیان ، تشکل ، تحزب ، تجمع و اعتصاب؛
- برابری کامل حقوق همه مردم در اداره امور جامعه و الغای همه تبعیض های ملی، قومی، ، مذهبی و زبانی، جنسی و گرایشات جنسی
-لغوِ مجازاتِ اعدام و هر گونه شکنجه ی جسمی وروانی،
- تامین حقوق اجتماعی و اساسی همه ی افراد جامعه، از جمله معاش، مسکن، بهداشت، آموزش، کار و بیمه ی بیکاری؛
- حفاظت از محیط زیست، جلوگیری از نابودی مراتع، جنگل ها ، آلودگی هوا و آب.
- مخالفت با هرگونه دخالت نظامی خارجی در ایران و مخالفت با سیاست های جنگ طلبانه و ماجراجویانه جمهوری اسلامی، و کوشش برای برچیدن تسلیحات هسته ای و سلاحهای کشتار جمعی در دنیا.

شورای همبستگی با جنبش های اجتماعی در ایران ( بریتانیا )
دوازدهم سپتامبر ۲۰۱۰