اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲٨ شهريور ۱٣٨۹ -  ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۰

ماه مهر فرصت بی بازگشت رویش است
تو نیز از خاک سر برآور و یکباره قد بکش
میهن به سمت آرزوی زیبا شتابان است…..

امسال در شرایطی سال تحصیلی جدید را شروع میکنیم که به نسبت سال قبل ، فشار و تمهیدات مختلف از جانب دولت کودتا بر روی جوانان این مرز و بوم، چه دانشجو و چه دانش آموز افزایش یافته است.اقدامات سرکوبگرانه ای مانند: دیوار جنسیتی، اجبار به نوع حجاب ، گشتن کیفها و وسایل دانشجویان و دانش آموزان، قرار دادن دوربین حتی در خوابگاه دانشجویان دختر، اخراج و تعلیق دانشجویان ، تهدید دانش آموزان به سکوت در برابر فشارها و نابرابری های حاکم در مدارس ، اخراج اساتید و آموزگاران متعهد و آزادیخواه و هزار و یک تهدید و شیوه های سرکوبگرانه دیگر ، راستی چرا نظام ولایت چنین میکند؟ آیا نمیداند که جو جامعه را علیه خویش بیشتر از قبل بر می انگیزد؟ از قضا دقیقا این واقعیت را میداند و از عکس العملهای جامعه ، بخصوص جوانان این مرز و بوم ، بخوبی آنرا دریافته است. ولی اوضاع نظام به لحاظ شرایطی که در آن محصور شده ، به لحاظ جنگ و جدالهای درونی در حاکمیت یا فشارهای تحریم و اخطارهای جامعه بین المللی برای دست برداشتن از ساخت تسلیحات اتمی و نقض حقوق بشر و هم به لحاظ نارضایتی جامعه ایران از دولت کودتا و ولایت فقیه ، چاره ای جز فشار بیشتر روی جوانان ایرانی را ندارد و بین بدتر و بدترین ، بدتر را انتخاب کرده تا شاید چند صباحی بیشتر بر کرسی قدرت تکیه دهد و با این شیوه های سرکوبگرانه مهار جامعه را در دست گیرد، ولی سئوال اصلی این است که تا به کی میتواند با سرکوب مطلق ، سلطنت ولایت فقیه را ادامه دهد؟!
کیست که نداند ، این همه سرکوب دقیقا بدین معنی است که بوی الرحمان نظام به قدری بلند شده که چاره ای جز دست زدن به این شیوه ها ندارد.
حال باید دید که چه باید کرد؟ آیا باید نشست و به این شرایط تن داد ؟ و نظام مرو به اضمحلال را خوشحال کرد و به او فهماند که راه حل درستی را در سرکوب جوانان پیش گرفته است ؟ یا علیه فضای رعب و وحشت شورید و فریاد اعتراض را به هر شیوه ای رساتر کنیم و باز هم سئوال اصلی این است : چه کسی باید دیوار شب را بشکند و در آن سوی پرده های سیاهِ شب که خفاشان حاکم بر میهنِ ِ کشیده اند ، نور و روشنایی را بشارت دهد؟
برای شکستن شب ِ تیره و تار میهن ، بهترین امکان برای ما دانشجویان و دانش آموزان فراهم شده است. با شروع سال تحصیلی باید زنگهای سرنگونی نظام ولایت را به صدا در بیاوریم و به دشمنان کشورمان با صدایی رسا بگوییم که دژخیم بدان که ما ایستاده ایم و مقاومت خواهیم کرد. برای چرخاندن فضا به سمت مقاومت و برای قدرت گرفتن جنبش این ما هستیم که باید قد راست کنیم ، آری ما جوانان دانشجو و دانش آموز حاضر نیستیم که روی زانوانمان زندگی کنیم و ما بچه های جنگ، به مردی قد علم خواهیم کرد.
جهت این منظور اقدامات زیر قابل اجراست که باید در دانشگاه‌ها و مدارس و یا حتی بیرون از فضای دانشگاه و مدارس انجام دهیم:
۱. دادن آگاهی به کلیه نفرات داخل و بیرون دانشگاه و مدارس، به وسیله شعار نویسی روی دیوار و چسباندن تراکتها به دیوارهای اماکن آموزشی و بیرون از آن.
۲. گرفتن فیلم از صحنه های شعار نویسی و نصب تراکت و پخش آن بصورت گسترده چه روی اینترنت و چه بصورت سی ‌دی در محله هایی که میدانیم امکان دسترسی به اینترنت را ندارند. تا بدین وسیله روح اعتراض و آزادیخواهی را در همه جا جاری کنیم و فقط شعار و تراکت ما روی دیوار یک محل محدود نشود و نه تنها در سراسر ایران، بلکه همه خبرگزاری های جهان و مقامات حقوق بشری نیز آن را ببینند.
٣. هر موضوع و مناسبتی را در دانشگاه و مدارس تبدیل به تجمع اعتراضی کنیم، و بدین ترتیب روح قیام را همه جا گسترش دهیم و حاکمیت را مستأصل کنیم.
۴. در هر مدرسه و یا دانشگاه اگر به هر دلیل امکان چنین تجمعاتی نیست، خود را محدود به مدرسه و یا دانشکده ای که در آن تحصیل میکنیم، نکرده و با تعدادی محدود از دوستان و حتی تیم های ٣ نفره ، میتوانیم در نقاط خلوت شهر و کوچه ها، تجمعات چند دقیقه ای راه بیندازیم و با آتش زدن یک لاستیک و یا هر چیز قابل اشتعال مانند سطل های زباله و…. دادن چند شعار اعتراضی با گذاشتن ماسک و کلاه، برای اینکه شناسایی نشویم، و گرفتن فیلم آن و پخش آن در سراسر ایران و جهان، لگد محکمی به حاکمیت متزلزل و رو به سقوط زده و این را بدانید که نظام پا بگور از این نوع تجمعات مخصوصا وقتی که فیلم آن به دست سایر شهرهای ایران و همچنین مقامات بین المللی و خبرگزاری های جهان برسد بشدت وحشت دارد ، طوری که سرکرده سپاه در مجلس حاضر شده و گفته بود: امسال به لحاظ حساسیت امنیتی دچار شرایطی شده ایم که حتی آتش زدن یک سطل آشغال در خیابان برایمان بسیار خطرناکتر از آتش زدن یک شهر در سالهای قبل است!
معنی این حرف دشمن این است که ارزش چنین کاری امسال یعنی در سال ٨۹، مساوی و حتی بالاتر از یک تجمع بسیار بزرگ در سالهای قبل است . به این دلیل که ضعف و تزلزل نظام از هر بعدی که فکرش را بکنیم بیشتر شده و حاکمیت سقوط محتومش را لمس کرده است.
پس باید شرایط را در یابیم و تلاشمان را بالا ببریم. حتی یک شعار و تراکت اعتراضی روی دیوار و گرفتن فیلم آن، حتی یک تجمع کوچک چند دقیقه ای و انتشار فیلم آن در سراسر ایران و جهان به معنای یک گام استوار در جهت شکننده تر شدنِ نظامِ ظلم و جنایت ولایت فقیه است . پس این ما هستیم که سرنوشت خود را رقم میزنیم، و باید با تمام توان به حرکتهای اعتراضی با هر شیوه ای تهاجم را آغاز کنیم.
این را بدانید که دست خدا برای نابودی دین فروشان یزیدی از آستین جوانان این مرز و بوم بیرون می آید و شروع ماه مهر ، برای جانیان حاکم بر میهن، ناقوس مرگ آنان را نوید میدهد.

آنان که جان به کوره خیزش گداختند
پیکان رزم در تف ادراک آختند

جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران