اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۴ مهر ۱٣٨۹ -  ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۰

در حالی که نزدیک به پنج سال از تشکیل و احیای سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی میگذرد و طی این مدت بخشی از اخراجی های فعالین سندیکایی که بعد از دستیکیرهای متعد دی که داشته و ازاد شده توانسته اند به سر کار خود بازگردند. البته با احکام از مراجع ذیصلاح . اما از طرف کار فرما به عناوین مختلف باز هم تعدادی اخراج شده و تعدادی هم با توجه به رای بازگشت بکاری که دارند هنوز نتوانسته اند به سر کار بروند چون کارفرما از اجرای رای خوداری میکند و این پروسه من بدو اهو بدو همچنان ادامه دارد. ولی خوشبختانه اکثریت اعضای سندیکایی به سر کار خود باز گشته اند .که این البته مستلزم تلاش و پیگیری طاقت فرسا یی بوده که در مورد گروه ۲۵ نفر اخر ۴ سال زمان برده که هر کس که در این کشور زندگی کند میداند چه شرایط سخت و دشواری را این کارگران پشت سر گذاشته اند و چه تلاشهایی برای بدست اوردن حقوق همکاران و رانندگان شرکت واحد انجام داده اند و چه هزینه ها یی پرداخت کرده اند. البته من نمیخواهم راجب به دستاوردها و هزینه ها یی که اعضای هییت مدیره و فعالین سندیکایی داده بگویم که خود کاغذ هفتاد من نیاز است ولی سخنم در مورد احکام دیوان عدات اداری است که شاید در واقع اخرین مرجع رسیدگی به احکام نا عا دلانه ای که در مورد اعضای سندیکایی صورت گرفته بگویم.مثل رای اخراج منصور اسالو رییس سنیکای کارگران شرکت واحد. یادم است که تقریبا دو سال پیش بعد از پی گیریهای متعددی که انجام دادیم .دیوان برای ٣ نفر رای اعتراض را وارد دانست. و الباقی شکایت و اعتراض به رای را قابل قبول ندانست که من هم در لیست مردودی ها بودم که جالب توجه بود که اقای مددی نایب رییس سندیکا یکی از کسانی بود که دیوان به نفع او رای صادر کرده و شکایتش را وارد دانسته بود. که هم اکنون در زندان اوین بخاطر دفاع از حقوق کارگران و تشکیل سندیکا محکوم به۵/٣ سال حبس است که در حال تحمل کیفر است .وقتی این رای های متعارض را دیدیم واقعا شگفت زده شدیم چون مبنای اخراج ما هیچگونه پایه و اساس حقوقی نداشت و حتی اگر کسی اابتدایی ترین مسائل حقوقی را میدانست مسلم میدانست که رای صادر شده باید به سود کارگران صادر میشد . چون در پرونده اقای ابراهیم مددی ایراداتی را که قاضی گرفته بود دقیقا برای همه شوکات صدق میکرد و اگر طبق قانون ماده ای تخلف محسوب میشود برای همه یکسان است همان طور که اجرای قانون برای همه یکسان میباشد و دیگر علم قاضی مطرح نیست. ولی چون پروندها در شعب های متعدد دیوان مطرح شده بود قاضی ها استناد به علم قاضی میکردند.جالب توجه تر این است که بعد از شکایت مجدد ما بخاطر تعارض در ارای دیوان که بگذریم چه ها کشیدیم. تقریبا بعد از هجده ماه رای ورود به شکایت برای ۲٣نفر صادر شد که در شعبات هم عرض حل اختلاف منجر به رای بازگشت بکار شد . که تعدای از این افراد با توجه به رای صادره به دلیل ممانعت کارفرما نتوانسته اند به کار خود باز گردند . هر چند این احکام در هییت عمومی دیوان که تشکیل شده از جمعی از قضات صادر شده و حکم وحدت رویه دارد و خود رای هم که جمعی و کلی است در روزنامه رسمی به چاپ رسیده ولی متاسفانه باز هم تعدادی از این شکات که همه دارای یک نوع پرونده هستیم وبا توجه استنادهایی که قضات در نظر گرفته اند برای همه اعضای سندیکای اخراجی صدق میکند. اما باز هم ۷ نفر را از قلم انداخته و درگیر امروز و فردا میباشند که این بلاتکلیفی تاثیر منفی زیادی در زندگی این کارگران گذاشته که شاید پیامد هایی از قبیل از هم پاشیدگی خانواده هایشان داشته باشد.و شرایط سخت معیشتی برای این ۷نفر بوجود امده که واقعا قابل تحمل نیست و زمان زیادی را باید تلف کنند تا شاید بتوانند رای صادره از دیوان را ببیند. در صورتی که رایی که قضات به سود کارگران صادر کرده اند رای جمعی و اکثریت قضات است.که به استنادهایی چون عدم مدارک کافی کارفرما و رعایت نکردن و مغایرت با ماده ۲۷ قانون کار و .... صادر شده ولی متاسفانه این تعارض ارا معلوم نیست که به چه دلیل است ایا مشکل از رای قاضی است و یا مشکل را باید در جایی دیگر جستجو کرد که این خود بحثی کارشناسی در مسائل حقوقی میطلبد که متاسفانه ندیده ایم که حقوقدانان و وکلا تا بحال در مورد این احکام که برای کارگران صادر میشود اظهار نظری کرده باشند و امیدواریم که حقوقدانان ما را در این مورد تنها نگذارند. در پایان باید بگویم که متاسفم از این که اقای اسالو و ابراهیم مددی و رضا شهابی بخاطر همین دفاع از حقوق کارگران شرکت واحد هنوز در زندان میباشند.به امید روزی که هیچ کس بخاطر دفاع از حقوق دیگر انسانها در زندان نباشد.
پایدار و پیروز باشید

داود رضوی عضو هییت مدیره سندیکای شرکت واحد
٣۱/۶/٨۹