• در این بازی سازمانهای امنیتی ـ اطلاعاتی مهم نیست که چه گروهی اقدام به چنین اعمالی می کند و چه کسانی کشته می شوند، بلکه مهم پیام و یا هشداری است که باید به گوش طرف اصلی درگیر در منازعه برسد و او را از اقدامات مداخله جویانه برحذر دارد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۷ مهر ۱٣٨۹ -  ۹ اکتبر ۲۰۱۰

انگار شرایط مناطق کردنشین ایران بحرانی می شود. انفجار هفته های اخیر در مهاباد و حمله یا درگیری مسلحانه ی سنندج، و درگیری های دیگری که در دیگر شهرهای کردنشین در این اواخر بوقوع پیوستند، و جان دهها نفر را گرفتند، که برخی از آنها مردم عادی بودند. اما آنچه جای بحث دارد، در ابهام قرار گرفتن این اقدامات می باشد. واقعا این اقدامات توسط کدامین گروه طرح ریزی می شوند، و یا مورد حمایت قرار می گیرند؟ عواملی در فرای مرزهای ایران؟ یا عوامل و عناصری در درون مرزهای ایران؟، هدف از این اقدامات چیست؟ عاملین این اقدامات چه هدف و یا اهدافی را دنبال می کنند؟ چرا مناطق کردنشین؟
معمولا احزاب کردی مخالف جمهوری اسلامی انگشت اتهام را بسوی دولت نشانه می گیرند. آنها از دریچه ی توطئه به این مسئله می نگرند. که گویا دولت ایران برای توجیه اقدامات سخت افزارانه، مشروعیت بخشیدن به تشدید فضای امنیتی، و بهانه ای جهت دستگیری و از میان برداشتن فعالین سیاسی کرد به این اقدامات توطئه آمیز متوسل می شود. طرف مقابل هم همین مخالفین را بعنوان عواملین این قبیل اقدامات معرفی می کند. هر دوی این ادعاها به نوبه ی خود برای کسانی که به مسائل کردستان واقف نیستند شاید به اندازه ی کافی توجیه پذیر باشد. اما اگر هر دو را با هم مقایسه کنند، باعث سردرگمی و طرح سوالاتی برای مخاطب خواهد شد.
اما سوالاتی که مطرح شد این اقدامات را در هاله ای از ابهام فرو برده است، و یافتن پرسشی برای آنها قدری دشوار می نمایاند. برای همین تبیین و تحلیل این رخدادها دیگر امری ساده و آسان به نظر نمی رسد.
اما روز جمعه، یعنی چند ساعتی پس از درگیرهای شهر سنندج، مرکز استان کردستان، در رابطه با این درگیری ها از یک شخصیت سیاسی کرد ایرانی پرسیدم در این رابطه چه اطلاعاتی وجود دارد؟ او بحثی را به میان آورد، که حداقل برای من جای تأمل داشت. به گفته ی این شخصیت سیاسی، که بنا به دلایلی از آوردن نام ایشان خودداری می کنم، اقدامات مسلحانه و انفجارات اخیر مناطق کردنشین ایران به نوعی رقابت، تقابل و برخورد میان دستگاه های امنیتی ـ اطلاعاتی ایران و کشورهای دیگر، همچون آمریکا، می باشد. بنابه تحلیل ایشان، که به گفته ی او بر مبنای اطلاعاتی استوار است، این اقدامات در ورای مرزهای ایران مورد حمایت قرار می گیرد. بر طبق این تحلیل و اطلاعات، دولت ایران عوامل تروریست خود را از راه کردستان عراق به مناطق دیگر عراق روانه می کند،و بعد از انجام عملیات یا مأموریت محول شده به آنها، باز از این راه به ایران باز می گردند. البته در کردستان عراق هم عوامل و گروه هایی وجود دارند که به این نقل و انتقالات کمک می کنند، و حکومت منطقه ای کردستان عراق هم از این مسئله آگاهی یافته و احتمال اینکه این ناامنی ها دامنگیر این تنها منطقه ی آرام عراق شود، در پی کنترل وضعیت می باشد. و در همین رابطه شمار زیادی از عوامل وابسته به گروه های اسلامی و تروریستی دخیل در این تحرکات در شهرهای سلیمانیه و رانیه (شهر کوچکی در نزدیکی مرز ایران) دستگیر شده اند.
به گفته ی این منبع اقداماتی که در مناطق کردنشین ایران رخ داده اند به واسطه ی گروهی با نام "کتیبه ی اسلامی دولت عراق" و توسط همپیمانان بنیادگرای این گروه در شهرهای کردنشین ایران انجام گرفته است. این شخصیت سیاسی می گوید گروهای بنیادگرای اسلامی در کردستان ایران به نوعی مورد حمایت و تحت سیطره ی دولت ایران قرار داشتند اما حالا این رابطه بین آنها به بن بست رسیده و هماهنگی فی مابین دو طرف به هم خورده است. و دستگاه اطلاعاتی آمریکا با استفاده از فرصت بوجود آمده و از راه دلالانی که در این میان فعال می باشند می خواهد دولت ایران مورد تهدید قرار دهد. بنا به تحلیل این شخصیت سیاسی از این راه آمریکا می خواهد به ایران گوشزد کند، که این کشور هم نقاط ضعف دارد و اگر از دخالتهایش در امور عراق دست برندارد، ایالات متحده نیز اقدام به بکارگیری این کارت، و برهم زدن آرامش و امنیت ایران خواهد کرد. این منبع بدون ذکر نام به گروه های دیگری اشاره کرد که در این بازی نقش ایفا می کنند. البته نه همکاری با گروه های بنیادگرا، بلکه با سازمان های اطلاعاتی آمریکائی و به واسطه ی باز هم دلالانی که در این میان فعال هستند. شاید منظور او از این گروه ها کومله ی زحمتکشان کردستان و حزب حیات آزاد کردستان "پژاک" بود. پژاک که فعالیت های خود را در مناطق کردنشین ایران متمرکز کرده و کومله هم گاه گداری نیروهایش را به داخل مرزهای ایران اعزام می کند که به درگیری هائی منجر شده است، همچنان که در این اواخر در شهر سقز رخ داد.
به گفته ی این شخصیت سیاسی، در این بازی سازمانهای امنیتی ـ اطلاعاتی مهم نیست که چه گروهی اقدام به چنین اعمالی می کند و چه کسانی کشته می شوند، بلکه مهم پیام و یا هشداری است که باید به گوش طرف اصلی درگیر در منازعه برسد و او را از اقدامات مداخله جویانه برحذر دارد.
برپایه ی این تحلیل اقدامات سرکشانه و مداخله جویانه ی دولت ایران در ورای مرزهای کشور، نه تنها موجب انزوای شدید ایران در سطح جهانی شده، بلکه امنیت و آسایش مردم ایران را نیز مورد تهدید قرار داده است. اگر جمهوری اسلامی با استفاده از گروه هائی امنیت عراق را برهم می زند، و حتی به اذعان برخی از سیاسیون عراقی بر سر راه تشکیل دولت جدید در این کشور ممانعت ایجاد می کند، آمریکائی ها نیز هشدار می دهند که آنها هم می توانند مخل نظم و امنیت در ایران باشند، مخصوصا که زمینه ایجاد ناامنی در مناطق کردنشین فراهم می باشد. البته این مسئله می تواند تنها به آمریکا محدود نشود، بلکه کشورهای دیگری هم وجود دارند که دوست دارند از این آب گل آلود ماهی بگیرند.
و در این میان مسئله ی دیگری هم باز مثل همیشه قد علم می کند، و آن اینکه دولت ایران برای توجیه فشارها و سرکوب های شهروندان خود دنبال بهانه می گردد، و چه بهانه ای بهتر از جاسوسی برای بیگانگان، برهم زدن نظم، ایجاد رعب و وحشت، حمله ی مسلحانه و انفجار با حمایت سرویس های جاسوسی منطقه ای و فرامنطقه ای.