• اتحاد جمهوری خواهان ایران با انتشار اعلامیه ای گفته است که زمامداران جمهوری اسلامی کشور را به ورطه تحریم های بین المللی کشانده اند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۷ مهر ۱٣٨۹ -  ۹ اکتبر ۲۰۱۰

سیاست‌های مقابله جویانه، تنش زا و ماجراجویانه‍ی حاکمیت ایران، به ویژه در پهنه‍ی غنی سازی هسته‌ای، موجب شده است که شورای امنیت سازمان ملل متحد، با تصویب قطعنامه ۱۹۲۹ دور نوینی از تحریم ها را علیه ایران آغاز کند. همان طور که انتظار می رفت این اقدام، اهرمی برای کشورهای غربی فراهم کرد تا بتوانند تحریم های گسترده‌تری را به اجرا در آورند.

تحریم های گذشته با وجود این که هدف مستقیم اقتصادی نداشتند، بر اقتصاد کشور لطمات جدی وارد آورده و به تشدید بحران اقتصادی ناشی از ناکارآئی دولت انجامیده اند. امّا این بار تحریم‏های بین‏المللی اقتصاد ایران را نیز نشانه گرفته‏اند. میزان نفت تولیدی ایران در ماه اوت به کم‌ترین رقم‌های تولید نفت در ایران از سال ۲۰۰۳ میلادی تاکنون رسیده است. توسعه تولید گاز که قرار است ۷۵ درصد انرژی کشور را در سال های آینده تامین کند، عملاً غیر ممکن شده است. تحریم های مالی بی اعتمادی به ارزش ریال را افزایش داده و بازار ارز را متشنج کرده است. علاوه بر این، اثرات مخرب سیاست های نادرست اقتصادی دولت در چند سال گذشته بر اقتصاد کشور به تدریج آشکار می شوند. تولیدات ایران امکانات کم تری در رقابت با کالاهای خارجی می یابند. در چنین شرایطی تداوم تحریم‏های بین‏المللی و تشدید آن می‏تواند اقتصاد کشور را فلج کرده و بازارهای تولیدات داخلی را به رقبا واگذار نماید، به اقتصاد مولد لطمه جدی زده و به کاهش رشد اقتصادی، به تشدید رکود، افزایش فقر و بیکاری و رشد تورم بیانجامد و بر زندگی مردم به ویژه طبقات زحمتکش و متوسط تاثیرات ناگوار بگذارد و آن‏ها را هرچه بیشتر به سوی فقر سوق دهد. اثرات مخرب تحریم ها در حدی است که به تدریج برخی از گردانندگان رژیم مجبور شده اند به پیآمدهای آن اشاره کنند.

اختلاف بر سر برنامه اتمی ایران، تنها یک وجه از اختلافات غرب و به خصوص ایالات متحده آمریکا با دولت جمهوری اسلامی ایران است. آن چه که از نظر غرب به برنامه اتمی ایران اهمیت ویژه ای می دهد، سیاست های جمهوری اسلامی در منطقه و در عرصه بین المللی است. متاسفانه سیاست خارجی جمهوری اسلامی همراه با سخنان تحریک آمیز آقای احمدی نژاد، راه را برای اعمال فشارهای بیشتر بر کشور و مردم ایران هموارتر ساخته است. در زمانی که با کوشش دولت اوباما مذاکرات صلح میان نتانیاهو و محمود عباس جریان می یافت، رهبران ایران در روز قدس برای نابودی اسرائیل شعار می دادند. زمامداران ایران با تداوم سیاست تنش با غرب، کشور ما را به سوی زیان‏های سنگین‏تری سوق می‏دهند.

جمهوری اسلامی با تداوم سیاست تنش با غرب، پافشاری بر پروژه غنی سازی اورانیوم، اجتناب از شفاف سازی برنامه هسته ای و عدم اعتماد سازی در سطح بین‌المللی نسبت به آن، کشور ما را در معرض تحریم و تهدید نظامی قرار داده است.

رهبری جمهوری اسلامی آگاهانه با دامن زدن به تنش مداوم با جامعه جهانی، به تشدید سیاست سرکوب و اختنافق خود پرداخته است. ما همواره بر اولویت فشار بین المللی برای رعایت حقوق بشر در ایران، تاکید داشته ایم، ما از اقدام دولت اوباما در تحریم هشت تن از آمران و عاملان سرکوب های بعد از انتخابات ۲۲ خرداد ۸۸ استقبال می کنیم، آن را نقطه عطفی در توجه به نقض حشن حقوق بشر در ایران می دانیم.

رهبری جمهوری اسلامی که تعامل با نظام جهانی را به سود استمرار حاکمیت خود نمی داند، با بسیج مسلمانان جهان، و پیدا کردن متحدان دیگر، در جهت تشدید تقابل با دولت امریکا و دیگر کشورهای پیشرفته گام برمی دارد. چنین سیاستی با توجه به جایگاه و توان جمهوری اسلامی در جهان امروز، صدمات سنگینی به کشور ما وارد کرده و می کند. ترویج این گفتمان که «تعامل با غرب، به ویژه آمریکا لزوماً ناقض استقلال کشور و موجب بازگشت سلطه غرب است» برای جلوگیری از همراه شدن کشور ما با روند تحول و پیشرفت در جهان معاصر است.

آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی که به عنوان شخص اول مملکت در به وجود آمدن شرایط کنونی در کشور مسئولیت اصلی را به عهده دارد، از دور زدن تحریم ها و علی لاریجانی از "مقاومت ملی" صحبت می‏کنند. احمدی نژاد هم به خیال خود با طرح شعارهای ناسیونالیستی می کوشد مردم را برضد فشار خارجی دور خود جمع کند.

فکر دور زدن تحریم‏ها و "مقاومت ملی" در شرایط کنونی که مشروعیتی برای حکومت باقی نمانده است، توهمی بیش نیست. اصرار بر تداوم سیاست های موجود مقابله با جهان، و از دست دادن فرصت های رشد و توسعه اقتصادی به بهای ادامه غنی سازی اورانیوم که کوچک ترین توجیه اقتصادی ندارد، بدون این که سودی برای ملت ایران داشته باشد، می تواند کشور را به ورطه عمیق تری بیاندازد.

ما راه عاجل جلوگیری از گسترش بحران را تغییر جدی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی می دانیم. امری که متاسفانه تا امروز هیچ نشانه ای از پذیرش آن در میان سران حکومت دیده نمی شود. جنبش سبز مردم ایران در مسیر استقرار آزادی، عدالت اجتماعی، حاکمیت قانون، دمکراسی و تعامل مثبت با جهان، چشم انداز نوینی در مقابل کشور و حل و فصل مسائل موجود در مناسبات ایران با ایالات متحده و متحدان آن گشوده است.

هیات سیاسی اجرائی
اتحاد جمهوریخواهان ایران
۱۷ مهرماه ۱۳۸۹ – ۹ اکتبر ۲۰۱۰