اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲٣ مهر ۱٣٨۹ -  ۱۵ اکتبر ۲۰۱۰

الان مطلبی دیدم از یکی از فعالین چپ که گله کرده که چرا بعضی سایتها مطالبش را منتشر نمی کنند و به این دلیل آنها را به سانسورگری متهم کرده. در حاشیه از سایتهای اخبار روز و ایران امروز هم به عنوان سانسورچی نام برده.

این نوع نگرش در بین ایرانیان بسیار رایج است که فکر می کنند اگر سایتی مطلبی را منتشر نکرد، دست به سانسور زده است. اینها در واقع دو مسئله را با هم قاطی می کنند. مسئله ای که هست، این است که هر نشریه، سایت و ... خط سیاسی خودش را دارد و برای آن تبلیغ می کند و مسلما مطالبی را منتشر می کند که با خط سیاسی اش بخواند. حالا این نشریه یا سایت می تواند راست باشد یا چپ یا هر چی. درستش هم همین است. نمی توان انتظار داشت که یک سایت همه چیز را منتشر کند، بلکه مطالب دست چین می شوند.

هر کسی هر حرفی دارد، مجبور است جایی بزند که حرفش را منتشر می کنند. همانطور که من نوعی حاضر نیستم زحمات و امکاناتم را در اختیار مثلا حزب اللهی ها یا نژادپرستان قرار بدهم، سایت هایی هم که مخالف نظر من نوعی هستند، به من این امکان را نمی دهند. این یک پدیده کاملا عقلانی و منطقی ست و هیچ ربطی به سانسور ندارد. همانطور که سایت های چپ مطالب مثلا مسعود بهنود و ابراهیم نبوی را منتشر نمی کنند، سایت روزآنلاین هم مطالب چپ ها را منتشر نمی کند.

گزینش مطلب به خط سیاسی یک سایت برمی گردد. مثلا با توجه به مطالب سایت روزآنلاین می توان گفت که این سایت دست راستی ست، از جناح هایی در حاکمیت حمایت می کند، خواهان سرنگونی جمهوری اسلامی نیست، خواهان کوتاه کردن دست مذهب از زندگی مردم نیست و غیره. ولی نمی توان این سایت را به سانسورگری متهم کرد فقط به این دلیل که مطالب مخالفین اش را منتشر نمی کند.

نقض آزادی بیان و سانسور آنجا شروع می شود که نیرویی بخواهد صدای مخالفین اش را به طرق دیگر خفه کند و حق و امکانات ابراز عقیده را از آنان بگیرد. کاری که مثلا اسلامیون می کنند و به بهانه های گوناگون از سایت های مخالف شکایت می کنند تا شرکتی که سایت را به مخالفین داده، آن را تعطیل کند. یا مثلا کاری که بلاگفا در ایران می کند و وبلاگهایی را که مخالف موازین سیاسی جمهوری اسلامی ست، تعطیل می کند. یا مثلا فیلتر کردن سایت های مخالفین در کشورهای دیکتاتوری. یا هک کردن سایت های مخالفین. یا حذف نظرات مخالفین در بخش اظهار نظر سایت ها. اینها نمونه های سانسور و نقض آزادی بیان است، ولی اینکه سایتی مطلب من را منتشر نکند چون با خط سیاسی ش نمیخواند، سانسور محسوب نمی شود.