اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۷ مهر ۱٣٨۹ -  ۱۹ اکتبر ۲۰۱۰

دکلاراسیون چاره یابی دموکراتیک
در راستای حل مسئله کرد در ایران

امروزه ایران در مرحلهی تاریخی حساسی بهسر میبرد. مرحلهی مذکور، مرحلهایست که طی آن دولت هم در سطح داخلی از جنبههای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و امنیتی در بحران بهسر میبرد و هم در سطح بینالمللی روزانه با انزوای بیشتری رویارو میگردد و به همین دلیل مشروعیت نظام در سطح داخلی و خارجی به بحث گذاشته شده است. اما با توجه به اینکه این مساله با واقعیت تاریخی ایران و میراثی که خلقهای ایران در طول تاریخ چندهزارسالهی منطقه آفریدهاند در تضاد است، وضعیت مذکور نه شایستهی خلقهای ایران است و نه شایستهی ساختار سیاسی این سرزمین.
دلیل اساسی این مسایل از فقدان ذهنیت سیاسی دموکراتیک و نبود قانون اساسی دموکراتیک در ایران نشات میگیرد. مسالهای که در قرن اخیر موضوع اصلی عرصهی سیاسی ـ اجتماعی ایران بوده این است که مسایل در سطحی حاد نگه داشته شدهاند و به دلیل اینکه معیارهای دموکراسی در زمینهی حل مسایل، مدنظر قرار نگرفتهاند، هم توسعهی سیاسی و اقتصادی با بحران مواجه گردیده و هم اینکه بهطور همزمان بستر دخالت مداوم خارجی و بهکارگیری این مسایل از سوی کشورهای خارجی فراهم آمده است.
این در حالیست که ساختار پرتنوع اتنیکی، ملی، آیینی و زبانی درون ایران میتواند عظیمترین امکان را در تمامی عرصههای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بیافریند و به چنان سطحی برساند که با تولید مجموعهای از فرصتهای مثبت، ایران را در سطح خاورمیانه و جهان به کشوری پیشاهنگ مبدل گرداند.
به همین جهت ما بر این باوریم که ایران بر سر دوراهی تاریخی و سرنوشتسازی قرار گرفته است. یا با سرلوحه قرار دادن طبیعت اجتماعی خلقها و حقوقشان راه را بر دموکراسی راستینی خواهد گشود که همهی ساختارها و خلقهای ایران اعم از بلوچ، عرب، آذری، فارس، کرد و تمامی گروههای اتنیکی و مذهبی را دربر میگیرد و با تمرکززدایی از قدرت و شالوده قرار دادن خودمدیریتی دموکراتیک خلقها، کلیهی خلقها را شامل میگردد؛ یا اینکه تکرار تاریخ و نتیجهی حاصله از دیکتاتوری را میپذیرد و بدین ترتیب از روند دموکراتیزاسیون موجود عقب خواهد ماند.
یعنی اینکه سطح مبارزهی خلقهای خاورمیانه روزانه چنان در حال ارتقا و افزایش است که خلقها دیگر در زمینهی حل مسایل خود، منتظر اقدام دولتها نخواهند ماند. همزمان، امروزه در سطح خاورمیانه تلاش و تحرکاتی نوینی بر اساس ابتکار عمل داخلی و مداخلات خارجی مطرح است که اگر ایران تلاش ننماید تا خود را با این رویدادها هماهنگ سازد، در سالهای آتی بهسوی بحران و تنگنای عمیقتری خواهد رفت. لازم است که دولت ایران تلاشهای اخیری که در سطح خاورمیانه صورت میگیرند و سطح ارتقاء یافتگی مساله کرد را بهخوبی مشاهده و درک نموده و از آن روند واپس نماند.
ما بعنوان حزب حیات آزاد کردستان، بر حل مسالمتآمیز مسالهی کرد در چارچوب رهیافتهای سیاسی مصرّیم. اگر دولت در این راستا گامهایی عملی و دموکراتیک بردارد دیگر معنایی برای تنش و درگیری باقی نمیماند. اعلان مرحلهی عدم عملیات نظامی از سوی نیروهای ما در دو سال اخیر بهترین دلیل و مدرک برای اثبات حسن نیت PJAK جهت رسیدن به فضا و شرایطی اینچنینی است. لازم است که جمهوری اسلامی ایران درک نماید که PJAK از هر لحاظ نیرومند بوده و برحل دموکراتیک و صلح آمیز مسئله کرد پافشاری می ناییم.
براین این باوریم که مسالهی حقوق خلقهای ایران با درگیری، خونریزی و ذهنیت امنیتی دولت که گفتمان تجزیهطلبی و ملیگرایی را بر این مساله و تمامی مطالبات دموکراتیک و مشروع خلقهای ایران تحمیل میکند، چارهیابی نمیگردد. به همین دلیل تلاش جهت حل مسالمتآمیز و سیاسی مساله، بهترین رهیافت جهت رسیدن به حل مسایل انباشتهشدهی کنونی درون ایران است. ما بهمثابهی PJAK در راستای بهجایآوری مسولیت و وظیفهی خود در قبال ارزشهای خلقها، لازم میبینیم که در جهت چارهیابی و حل این مسایل در درون مرزهای سیاسی موجود، پیشقدم باشیم.
بنابراین با دستنشان ساختن مفاد زیر در جهت چارهیابی مسالهی کرد، مطالبات خود را از جمهوری اسلامی اعلان میداریم:
۱ـ به رسمیت شناختن مسالهی کرد و حل این مساله بهشیوهی دموکراتیک و از راه دیالوگ.
۲ـ جهت آنکه در یک فضای سیاسی دموکراتیک بهسوی حل این مساله گام برداشته شود، لازم است که زمینهی مذاکره فراهم آید.
٣- جهت آنکه بستر دیالوگ، مذاکره و حل سیاسی فراهم آید لازم است که شرایط مناسب بهدور از تنش و درگیریای ایجاد شود تا سیاست بتواند ایفای نقش کند. بنابراین لازم است که اپراسیونها و عملیاتهای نظامی متوقف گردند.
۴ـ در راستای چارهیابی مسایل خلقها و جهت آنکه حقوق سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و آزادی بیان آنها از لحاظ عملی تامین گردد و ارادهی ذاتی خلقها بهمنصهی ظهور رسد، همهی حقوق مذکور تحت ضمانت درآورده شوند و کلیهی موانع موجودی که بر سر راهند از میان برداشته شوند.
۵ـ به رسمیت شناختن حق خودسازماندهی و فعالیت سیاسی خلقها.
۶ـ خلقی که فاقد زبان گذاشته شود نمیتواند بهمثابهی یک موجودیت خلقی از آن یاد شود. زیرا از جوهرهی فرهنگی، اتنیکی یا ملی خود گسسته میشود. رسمینمودن زبان خلقها بهویژه زبان کردی، همچنین آموزش، پیشبرد و بهکارگیری زبان مادری در تمامی عرصهها و نهادهای دولتی و غیردولتی شرطی اساسی است.
۷ـ در راستای از میان برداشتن فضای رعب و وحشت و فراهم آوردن فضایی دموکراتیک و آزاد جهت مشارکتی آزادانه، آزادسازی زندانیان سیاسی و توقف قانون اعدام امری اجتناب ناپذیر است.
در پایان اعلام میداریم که پس از اعلان این دکلراسیون، برخورد دولت را پیگیری خواهیم نمود و در این خصوص منتظر اقدام جدی دولت میباشیم. مدتی طولانی است که مرحله توقف عملیاتی را اعلام نموده ایم اما علیرغم همه این تلاشهایمان جنگ و خونریزی در شرق کردستان کماکان ادامه دارد. تا کنون نیز زندانیان کُرد محکوم به اعدام می گردند و اعدام می شوند، همزمان زندانیان با شکنجه های روحی و فیزیکی مواجه می شوند. در راستای ایجاد فضایی دموکراتیک و پایان دادن به جنگ و درگیری در کردستان و ایران و به ویژه جهت جلوگیری از رانتگران جنگ، جوابدهی دولت به این دکلاراسیون از اهمیتی تاریخی برخوردار است.
همچنین شایان ذکر است که ما این دکلراسیون را تنها به مسالهی کرد محدود نمیسازیم و بر این باوریم که اقدام در جهت عملیسازی این دکلراسیون پیشزمینهای برای حل مسایل تمامی خلقهای ایران است.

مجلس حزب حیات آزاد کردستان
(PJAK)
۱۹-۱۰-۲۰۱۰