• رئیس سابق هیئت‌تحریریه مجله‌ی پلی‌بوی (Playboy) در اندونزوی به دلیل «نقض اخلاق عمومی» به دو سال زندان محکوم شد. این در حالی است که اندونزی از زمان سقوط دیکتاتوری سوهارتو آزادترین مطبوعات را در آسیا داشته است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲۹ مهر ۱٣٨۹ -  ۲۱ اکتبر ۲۰۱۰

رئیس سابق هیئت‌تحریریه مجله‌ی پلی‌بوی (Playboy) در اندونزوی به دلیل «نقض اخلاق عمومی» به دو سال زندان محکوم شد. این در حالی است که اندونزی از زمان سقوط دیکتاتوری سوهارتو آزادترین مطبوعات را در آسیا داشته است.
هنگامی که در سال 2006 اولین شماره‌ی پلی‌بوی در اندونزی منتشر شد، این خبر به سرتیتر همه‌ی روزنامه‌های جهان تبدیل شد. انتشار پلی‌بوی در اندونزی یک نوع سنجش مدارا و تساهل برای بزرگترین کشور اسلامی جهان بود (1). البته از دید مفسران بین‌المللی چگونگی عرضه‌ی این مجله بسیار مأیوسانه بود، زیرا این مجله فاقد عکس‌های برهنه بود و از این نظر به اندازه‌ی کافی تحریک‌کننده نبود.
ولی همین پلی‌بوی بی‌خطر هم برای محافظه‌کاران اسلامی زیاده از حد بود. از شنبه‌ی گذشته‌ (16 اکتبر 2010) اروین آرنادا، رئیس سابق مجله‌ی پلی‌بوی در زندان است. دادگاه عالی در جاکارتا او را برای فعالیت‌های مطبوعاتی‌اش به دلیل «نقض اخلاق عمومی» به دو سال زندان محکوم کرد.
شکایت علیه این روزنامه‌نگار توسط «جبهه‌ی دفاع از اسلام» که یک جریان رادیکال اسلامی است صورت گرفت. این جبهه قبلاً از طریق برخوردها خشونت‌آمیز خود، سر و صداهای زیادی راه انداخته بود. درست پس از انتشار این مجله، «جبهه‌ی دفاع از اسلام» آن چنان هیئت‌تحریریه‌ را تهدید کرد که آنها مجبور شدند از جاکارتا به جزیره‌ی بالی که اکثراً هندو هستند نقل و مکان کنند. البته در این اثنا مجله تعطیل شده است.
از نظر آقای تودونگ، وکیل مدافع آرنادا، این حکم دادگاه دست‌درازی به آزادی مطبوعات در اندونزی است. او در مصاحبه با قنطره گفت: «دیر یا زود بقیه‌ی روزنامه‌ها و مجلات به همین دلایل مبهم محکوم خواهند شد. این حکم باعث ایجاد فضای ترس و خودسانسوری خواهد شد.»
این وکیل مدافع که تقاضای دادگاه تجدید‌نظر داده است، معتقد است که قاضی‌ها در مورد آرنادا به جای اتکاء کردن به قوانین مطبوعات، به قوانین جزایی متوسل شده‌اند و بدین ترتیب جریان را جنایی کرده‌اند.

سایه‌ ی گذشته
«جاکارتا پست» در مورد این حکم دادگاه نوشت: «این زنگ‌خطری است برای همه‌ی کسانی که نگران آزادی و دموکراسی در اندونزی هستند. این نشان می‌دهد که در این اثنا تا چه اندازه محافظه‌کاران نفوذ خود را در دادگستری کشور بسط و توسعه داده‌اند.» و سکولارترین روزنامه‌ی انگلیسی‌زبان اندونزی نوشته است: «دادگاه عالی در حال حاضر زیر کنترل شدید محافظه‌کاران اسلامی است.»
مطبوعات اندونزی از زمان سقوط سوهارتو و روند دموکراسی‌سازی در اندونزی جزو آزادترین مطبوعات آسیا محسوب می‌شود. ولی همواره از یک سو سایه‌ی گذشته خطری برای وضعیت کنونی بوده و از سوی دیگر تهدیدات جدید از سوی اسلامیست‌ها فضای آزاد ژورنالیستی را آلوده کرده است.
در کنار حاکمیت مواد و تبصره‌های قانونی کهنه و شدید جزایی که در دادگاه‌ها علیه رسانه‌ها به اجرا در می‌آید، خبرنگاران به طور گسترده‌ای در معرض خشونت‌های فیزیکی قرار می‌گیرند.
سه خبرنگار امسال در طی انجام کار یا به دلیل خبرنگار بودن کشته شدند. جمعیت خبرنگاران مستقل (AJI) تا ماه آگوست 40 حمله‌ی خشونت‌آمیز به خبرنگاران اندونزی را ثبت کرده است، در صورتی که کل حملات خشونت‌آمیز به خبرنگاران در سال 2009، 38 مورد بوده است. در جدول رده‌بندی آزادی مطبوعات که امسال از سوی گزارشگران بدون مرز بیرون داده شد، اندونزی از میان 175 کشور به مقام 101 نزول کرده است که طبیعتاً این کشور با این ترازنامه اخیرش بهتر از این هم نمی‌شد.

روزنه‌های امید در دادگاه قانون‌اساسی
با این حال، این هفته یک روزنه‌ی امید بوجود آمده است. در روز چهارشنبه دادگاه قانون‌اساسی حکم داد که قوانین تصویب‌شده در دهه‌ی 1960 که به موجب آن دادستانی کل کشور می‌توانست کتابهای ناخوشایند را ممنوع اعلام کند، منطبق با قانون اساسی نیست. مورخین، نویسندگان و فعالین حقوق بشر از شنیدن این خبر بسیار خوشحال شدند.
ولی این توهم محض است اگر فکر کنیم که دادگاه قانون اساسی زیر نفوذ اسلامیست‌های محافظه‌کار نیست. زیرا در رابطه با مسایل دینی، واقعیت چیز دیگری است و همین دادگاه به گونه‌ای دیگر عمل می‌کند.
درست همین چند وقت پیش نگهبانان قانون اساسی – پس از تهدیدات شدید هواداران سازمانهای رادیکال اسلامی- یک «قانون کفر» (Blasphemiegesetz) به تصویب رساندند. طبق این قانون اگر کسی از تفسیر حاکم و شناخته‌شده یکی از 6 دین به رسمیت‌شناخته‌شده در اندونزی تخطی کند یا به عبارت دیگر اگر کسی از آن تفسیر دینی که اکثریت به آن باور دارند، منحرف شود، طبق این قانون کافر شناخته شده و مورد مجازات قرار می‌گیرد.

1- جمعیت مسلمانان جهان یک میلیارد و پانصد و هفتاد میلیون نفر است که 23 درصد جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند. 10 درصد مسلمانان یعنی تقریباً 150 میلیون نفر شیعه و بقیه سنی مذهب هستند. اندونزی 202 میلیون و نهصد هزار، پاکستان 174 میلیون، هند 160 میلیون به ترتیب مقام اول تا سوم را دارند. حدود 317 میلیون مسلمان، معادل تقریباً یک پنجم کل جمعیت مسلمانان جهان در کشورهای غیراسلامی زندگی می‌کنند: هند 160 میلیون، اتیوپی 28 میلیون، چین 22 میلیون، روسیه 16 میلیون و تانزانیا 13 میلیون. اروپا 38 میلیون یعنی 5 درصد کل جمعیت‌اش مسلمان است. برای اطلاعات بیشتر به www.biniaz.net رجوع کنید. (توضیحات مترجم)

نویسنده: Anett Keller
منبع: (سایت قنطره) de.qantara.de

www.biniaz.net