نجوا و دو سروده ی دیگر
شکوفه تقی
•
و دوست نامی است
که هر روز
میبوسم
مثل کتابی مقدس
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
چهارشنبه
۲۶ آبان ۱٣٨۹ -
۱۷ نوامبر ۲۰۱۰
نجوا
و دوست نامی است
که هر روز
میبوسم
مثل کتابی مقدس
میگشایم
مثل آیههای لطیف عشق
میخوانم
مثل شعری که در خود سروده میشود
خواب
باز هم من و تنهایی،
در آغوش یکدیگریم تنگاتنگ.
اگر خاطرهی تو نباشد میانمان
اسم روز،
یا این لحظه از شب،
اشک میشود،
تا شاخهی ترد خواب را،
در تری چشم بیدارم بشکند.
هوا
دلم امروز بهبوی تو
سپیدهتر از بامداد میتپد
مگر آغوش یاس،
به سینه کشیده ترا،
که در رگ شعرم،
نقشات
چنین معطر میزند
شکوفه تقی
|