اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۶ آبان ۱٣٨۹ -  ۱۷ نوامبر ۲۰۱۰

 
گزارش خبری
کانون همبستگی با کارگران ایران- گوتنبرگ (سوئد)
شب همبستگی برای آزادی همه زندانیان سیاسی و فعالان کارگر زندانی در شهر گوتنبرگ – سوئد

برنامه شب همبستگی با کارگران زندانی و همه زندانیان سیاسی، توسط فعالین "کانون همبستگی با کارگران ایران "گوتنبرگ" سوئد" در جمعه ۱۲ نوامبر برابر ۲۱ ابان در این شهر برگزار شد. سالن انباشته از عکس های مبارزات کارگران و همه فعالان جنبش های اجتماعی ایران اعم از زنان، مادران پارک لاله – دانشجویان – پرستاران – معلمان – تجمعات خانواده های زندانیان سیاسی و مبارزات کارگران ایران بود.
برنامه توسط یکی ازسخنگویان کانون گشایش یافت و در آغاز با یاد همه جان باختگان راه آزادی و دمکراسی و برابری در ایران که طی بیش از سی سال حاکمیت نظام سرمایه داری ایران، جان خود را از دست داده اند، یک دقیقه سکوت اعلام شد.
برنامه های شب همبستگی معرفی شد که از جمله آنان دریافت پیام هایی از فعالان کارگری رفقا مریم محسنی از چهره های شناخته شده فعال کارگری و زنان و از دستگیر شدگان پارک لاله تهران و نویسنده ده ها مقاله در رابطه با زنان - معلمان و مشکلات کارگران درون کشور، بهروز خباز از فعالان کارگری داخل ایران و سخنگوی پیشین "کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری" و پیام تلفنی محمود صالحی به مراسم شب همبستگی – گوتنبرگ و همچنین گفتگوی امیر جواهری یکی ازسخنگویان کانون همبستگی... معرفی گردید.
شعرخوانی رفیق فرخ قهرمانی از زندانیان سابق رژیم جمهوری اسلامی و فعالین کانون همبستگی، معرفی لیست زندانیان سیاسی که از ایران دریافت گردیده. فیلم فراهم آمده توسط رفیق داوود رحیمی، در فرصتی مناسب در سایت کانون جا خواهد گرفت.
در بخش دوم برنامه ابتداء پیام مریم محسنی توسط فرخ قهرمانی قرائت شد که با استقبال حاضرین روبرو شد و آنگاه رفیق عسکر شیرین بلاغی پیام دریافتی رفیق بهروز خباز را قرائت کرد.
آنگاه پیام تلفنی محمود صالحی چهره شناخته شده جنبش کارگری داخل کشور، پخش شد. محمود صالحی در این پیام کوتاه بیش از هر چیزی بر مضمون "زندانی سیاسی" تاکید داشت. محمود صالحی یادآور شد:" از نظر من زندانی سیاسی در کشور ما تعریف نشده است. گفت: در قبال عدم پذیرفته شدن مفهوم زندانی سیاسی در ایران و در نزد زندانبانان رژیم، درد هه ۶۰ واژه "ضد انقلاب" را بکار می گرفتند و امروز به آنان "امنیتی" می گویند. درحالی که اینها زندانی سیاسی اند. محمود صالحی دراین پیام یادآور شد: "زندانی سیاسی، کسی است که به حاکمیتی که امروز دارد حکم صادر می کند، می گوید؛ من معترضم. می گوید؛ من به معضلات و به مشکلاتی که در سطح جامعه است، به آن معترضم. زندانی سیاسی دردل همین جامعه پیدا شده است و دردل همین جامعه فکر می کند و به این وضعیت معترض است. بچه هایی که امروز آنجا (مراسم شب همبستگی با زندانیان سیاسی) نشستند و دارند در رابطه با زندانیان سیاسی صحبت می کنند، باید اینرا درنظر داشته باشند که این فرهنگ را برجسته کنیم که زندانیان سیاسی به این اشخاص معترض اطلاق می گردد" حاضرین با دریافت این پیام کوتاه، با شعور و شعف دست زدند.
در بخش پایانی مراسم، امیر جواهری یکی از سخنگویان کانون همبستگی با کارگران ایران - گوتنبرگ، گفتاری را با عنوان: "چرا شب همبستگی با کارگران زندانی به همراه دیگر زندانیان سیاسی را برپا می داریم؟" با حاضرین به بحث گذاشت.
در بخشی از این گفتار آمده است:
از آن تاریخ که ایده برپایی شب همبستگی با زندانیان سیاسی و زندانیان کارگر را در نشست های کانون ما به میان کشیدیم، همه فعالان کانون، خود را با این ایده همراه دیدند. از آن تاریخ تا به امروز بیش از یکماهی می گذرد. انجام ده ها برنامه مختلف سیاسی – فرهنگی – اجتماعی درشهر که توسط گروهبندی های گوناگون برگزار شد. مانع از برپایی زودتر این برنامه گردید. با این همه خوشحالیم ازاین که امشب گرد هم می آییم تا گپی با هم داشته باشیم.
پیام های دریافتی و بویژه تاکید رفیق محمود صالحی بر مضمون زندانی سیاسی و تفکیک جوهری آن از زندانی عادی با هرنوع جرم تراشیده شده برای آنان – که خود بیش از هر چیزی قربانیان همین نظام در جامعه ما هستند- مسئولیت ما را بیشتر می گرداند. برشماری عناصر بحث رفیق مریم محسنی بویژه آنجا که تاکید می دارد؛ "...صفوف خود را به هم فشرده تر کنیم، بر پراکندگی میان خود غلبه کنیم و از هرنوع اقدامی که در میان ما شکاف ایجاد می کند بپرهیزیم، جنبش کارگری جنبش تک ستاره ها نیست، جنبش کارگری، جنبش و رزم پرشکوه میلیون ها انسان برای محو نظامی است که درآن قرار است "هیچ بودگان هر چیز گردند..." و آنجا که رفیق بهروز خباز می گوید: "من به رفقای "کانون همبستگی با کارگران ایران- گوتنبرگ" برای تدارک و برگزاری این مراسم خسته نباشید می گویم و به تک تک فعالینی که بی دریغ از مبارزات کارگران و پیشگامان کارگری حمایت کرده و تشکل های کارگری دیگر کشورها را به حمایت از جنبش مستقل کارگری ایران فرا می خوانند صمیمانه درود می فرستم و دست شان را به گرمی می فشارم." برای ما فعالان "کانون همبستگی با کارگران ایران " و نهادهای همبستگی با کارگران در سراسر اروپا، کانادا و آمریکا، جای تردید را باقی نمی گذارد که وظایف توامانی را در برابر خود داشته و داریم.
یکم اینکه؛ از مضمون و جوهره زندانی سیاسی در برابر رژیم زندان و شکنجه دفاع کنیم و تعریف زندانی سیاسی و جرم را جا بیندازیم و رژیم را دربرابر اتهام "امنیتی"، "خرابکار"، "ضد انقلاب" نامیدن زندانی سیاسی خلع سلاح نماییم.
دوم اینکه؛ از تک ستاره کردن جنبش کارگری بپرهیزیم بلکه مبارزات همه جانبه کارگران ایران را، جنبش و رزم پرشکوه میلیونها انسان برای محو نظام سرمایه داری ایران بشناسیم.
سوم اینکه؛ تشکل های کارگری جامعه میزبان (سوئد) و دیگر کشورها را به حمایت از جنبش مستقل کارگری ایران فرا بخوانیم و در انجام این راه از هیچ چیز دریغ نورزیم.
فعالان "کانون همبستگی با کارگران ایران – گوتنبرگ" تا به امروز در همگامی با دیگر نهادهای کارگری موازی خود، در همین راستا گام برداشته است. ولی مضمون پیام های رسیده از جانب فعالان شناخته شده کارگری به نشست امشب، ما را بیش از پیش در تعقیب این وظایف رهنمون و راغب تر می سازد.
باید اضافه کنم؛ امروز در ایران و درنبرد بین کار و سرمایه، برای اولین بار، بطورجدی زمینه ی ایجاد همبستگی طبقاتی و مطالباتی میان زحمتکشان جامعه ایجاد شده است. اکنون آن اکثریت عظیمی که زیر خط فقر زندگی می کنند و زیر فشار قرداد های موقت هر روز در برابر اخراج ها و بیکارسازی ها و یا عدم دریافت حقوق های معوقه، به صف می شوند و با سیاست دزدیده شدن نان شب شان از سفره های خود، توسط حاکمان سرمایه داری روبرو شده اند. بتدریج درمی یابند که حکومت اسلامی نه تنها آزادی های اجتماعی و سیاسی شان را گرفته بلکه درصدد است تا لقمه ی نانشان را هم بگیرد. حالا دیگر خواست های آزادیخواهانه سیاسی ـ عمومی دردل مبارزه مردمان ایران با خواست های بیواسطه مطالباتی درکنارهم قرارگرفته اند و زمینه ی اتحاد طبقاتی اردوی کار و زحمت را فراهم آورده است.
اگربپرسید اهمیت این جنبش مطالباتی در شرایط حاضر در چیست؟ می توان گفت؛ بیش از هر چیز، جنبش مطالباتی جاری در متن بزرگ ترین شوک تراپی تاریخ معاصر ایران، تحت نام شب "حذف سوبسیدها یا هدفمند کردن یارانه ها"، غلیرغم اینکه هدفمندی ای درکار نیست، در حال شکل گیری است. حذف یارانه ها شبح شورش نان را در سراسر کشور، توده وسیع خط فقر را به حرکت درآورده است. هر چند رژیم جمهوری اسلامی حتی قبل از شروع حذف یارانه ها، سازماندهی ویژه ای تحت عنوان "امنیت محله محور" برای مقابله با خطر شورش محلات مختلف کل شهر تهران آماده ساخته است. شکل گیری جنبش مطالباتی در واحدهای تولیدی بزرگ از یکطرف، در بخش های خدماتی شهرداری ها و کارکنان بیمارستان ها و سرویس های شهری و دیگر بخش ها و در میان معلمان، پرستاران، وب ازنشستگان می تواند درچنین بسترمساعدی به سرعت سراسری شده و با جنبش تهیدستان شهر و روستا؛ با جنبش توده های حاشیه تولید پیوند یافته و به جنبش مطالباتی عموم اردوی کاروزحمت دربرابر سرمایه داری حاکم فراروید. جنبش مطالباتی کارگری با قوام بخشیدن به شورش های تهیدستان شهروروستا، همچنین مانع از آن خواهد شد که این شورش ها به طغیان های کوروموقتی مبدل شوند. طغیان هائی که هدف خشونت بارترین سرکوب های رژیم اسلامی قرارگرفته و دیرو یا زود دچار افول خواهند شد.
دردل این همه حوادث، ما با لیست بلندی ازدستگیری فعالان کارگری ، زندانی شدن آنان ، آزادی با وثیقه چند صد میلیونی ، وپرونده پشت پرونده آنان روبرو هستیم که همچنان باز است. فرصت اینکه همه آنان را بر زبان آوریم نیست. یاد آور گردیم؛ درکنارلیست دهها ، صد ها و صد ها زندانی که کانون ما - لیست موثق اندک آنانرا - فراهم آوردیم در کنار هم می نهیم و نام همه آنها را گرامی می داریم وخواهان آزادی بی قید و شرط همه آنان بعنوان فعالان زندانی سیاسی می باشیم .
جهت اطلاع اسامی و تعداد زندانیان کارگر را اعلام می داریم:
۱ - منصوراسالو...۲- ابراهیم مددی ٣- رضا شهابی۴- غلامرضا غلام حسینی...۵- همایون جابری... که از بچه های سندیکای شرکت واحد تهران و حومه هستند۶-    اسعد مولود زاده ۷- خسرو صدیقی٨- ابراهیم اسماعیلی۹- سلام قادری از کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ۱۰- بهنام ابراهیم زاده ۱۱ - مهدی فراخی شاندیزازکمیته ی پیگیری ایجاد تشکل های کارگری ۱۲- ابراهیم اسماعیل پور۱٣- صدیق خسروی، ۱٣- عمراسماعیل پور
جدا ازاین درحال حاضر بیش از ۹۰ نفرازاعضای کمیته ی هماهنگی دارای پرونده ی قضایی می باشند که بعضی از آنان با حکم وثیقه آزاد هستند و بعضی نیز با حکم تعلیقی، از کمیته پیگیری تمامی اعضای آن نیز دارای پرونده ی امنیتی و قضایی هستند.
درمورد اتحادیه ی آزاد کارگران باید گفت که : فواد کیسخروی، جوانمیر مرادی و طاها آزادی دارای پرونده ی قضایی هستند، درمورد کانون مدافعان حقوق کارگر علیرضا اخوان و علیرضا ثقفی دارای پرونده می باشند که هردوبه قید وثیقه آزاد می باشند.

درزیر
پیام های رسیده به مراسم را به اطلاع شما میرسانیم:

پیام مریم محسنی
فعال کارگری ایران
به مراسم " شب همبستگی برای آزادی همه ی زندانیان سیاسی وفعالان کارگری"- گوتنبرگ

رفقا، دوستان، حضار محترم با درود   
حدود یک سال ونیم است، از جنبش عظیم ضداستبدادی و به خیابان آمدن میلیونی مردم در ایران می گذرد جنبشی که زمین را زیر پای حاکمان جمهوری اسلامی به لرزه در آورده و در کشتی امن و آسوده خیالی آنان برای سالیان دراز حکومت و خلافت ترک انداخته است. کشتی شکستگانی که اکنون می کوشند با شنا کردن در دریای خون، خود را به ساحل نجات برسانند.   
جنبش کارگری ایران نیز همواره در مبارزات دموکراتیک و ضداستبدادی بر علیه حکومت جمهوری اسلامی شرکت داشته است و اکنون پس از سه دهه تلاش و جانفشانی به قله های بلندی دست یافته است که تشکیل سندیکای شرکت واحد و سندیکای هفت تپه، از آن جمله اند. اما بدست آوردن این پیروزی ها آسان نبوده است. جنبش کارگری ایران طی سه دهه گذشته یاران بسیاری را از دست داده است و هم اکنون نیز بسیار یارانش در زندان ها و شکنجه گاه ها بسر می برند. منصور اسالو، ابراهیم مددی، رضا شهابی، بهنام ابراهیم زاده، غلامرضا غلامحسینی و همایون جابری و... از آن جمله اند. چه بسیار شیرزنان شجاع و دلاورمردانی نیز که در دهه ۶۰ و در سیاه ترین دوران شکنجه و اعدام، جان عزیزشان را نثار آزادی طبقه کارگر کردند. ما در مقابل این فداکاری ها و جانفشانی ها که دست یابی به موفقیت های کنونی در جنبش کارگری بدون این فداکاری ها میسر و ممکن نمی بود سر تعظیم فرود می آوریم و با آن ها پیمان می بندیم که از آرمان های آنان که محو هر نوع نظام سلطه و ستم و استثمار و سرمایه و استبداد است، پاسداری خواهیم کرد.

رفقا، یاران جنبش کارگری   
اکنون که صدای ترک و شکستن استخوان های نظام خلافتی اسلامی، از جای جای جامعه از دانشگاه گرفته تا کارخانه و خیابان به گوش می رسد و فریاد حق طلبی را امروز در همه جا از میان کارگران سیمان درود، نساجی قائم شهر، از میان بازنشستگان تامین اجتماعی، از میان معلمان خریدخدمتی، پرستاران و... می شنویم، بیش از هر زمان در ٣۰ سال گذشته زمینه مساعدی فراهم شده است، برای در افکندن "طرحی نو" چه، آنجا که دیگر نانوایی ها هم، نان قرضی به کارگران ندهند، چاره ای جز در هم شکستن بنای سرمایه سالاری نیست و اراده ای را یارای مقابله با جنبش حق خواهی شکم گرسنگان نخواهد بود حتا اگر آن اراده، اراده ی نظام تجاوز و زندان و اعدام حاکمیت اسلامی باشد. از این رو لازم است. صفوف خود را به هم فشرده تر کنیم. بر پراکندگی میان خود غلبه کنیم و از هر نوع اقدامی که در میان ما شکاف ایجاد می کند بپرهیزیم. جنبش کارگری جنبش تک ستاره ها نیست. جنبش کارگری، جنبش و رزم پرشکوه میلیونها انسان برای محو نظامی است که در آن قراراست "هیچ بودگان هر چیز گردند"!!!   
اگر طبقه کارگر فرانسه خیابان ها را تسخیر کرد، طبقه کارگر ایران کاخ حاکمان اسلامی را ویران خواهد کرد و دیر نخواهد بود آن روز که کاخ نظام خلافتی سرمایه داری اسلامی بر سر آنان ویران گردد و طومار این نظام زور و ظلم، ستم و استبداد، شکنجه و اعدام درهم پیچیده شود.
آنروز دیر مباد - به امید آن روز         
مریم محسنی
۱۹ آبان ۱٣٨۹ برابر ۱۰ نوامبر ۲۰۱۰
                                                                                                            
پیام بهروز خباز فعال کارگری ایران
به مراسم " شب همبستگی برای آزادی همه ی زندانیان سیاسی و فعالان کارگری"

با سلام خدمت رفقا و عزیزان حاضر در مراسم؛
امروز جنبش کارگری ایران در شرایط بسیار بغرنجی به سر می برد، کارگران بیش از پیش قدرت خرید خود را از دست داده و از امنیت شغلی تنها نامی بیش باقی نمانده است، واقعیت این است که حاکمیت سرمایه داری ایران، تهاجم خود را به سفره خالی کارگران بیش از پیش وسعت داده و تحرکات کارگری را به عقب رانده است، به طوری که مبارزات کارگری در ایران عمدتاً حول پرداخت حقوق ها که ماه ها و گاه چند سال به تعویق افتاده دور می زند، این به عقب راندگی در حدی ست که کارگران خواهان پرداخت به موقع همین دستمزدهای بخور و نمیر هستند. سرمایه داران با اتکاء به نیروی کار ارزان، بیش از پیش اقدام به اخراج کارگران کرده و به رقابت در بین کارگران برای به دست آوردن کار دامن می زنند. آنان به این نیز اکتفا نکرده و به تدریج قراردادهای سفید امضاء را جایگزین قراردادهای موقت کرده اند. این وضعیت در کارگاه های زیر ده نفر که از شمول قانون کار خارج گشته اند، بسیار هولناک تر است، در این کارگاه ها، ما ابداً شاهد پرداخت همین حداقل دستمزد ٣۰٣ هزار تومان که کفاف حتی ۱۰ روز از زندگی کارگران را نمی دهد، نیز نیستیم.
بلی عزیزان، امروز در ایران فقر بیداد می کند، کارگران به مشاغل دوم و سوم روی آورده اند، تعداد کودکان کار، مدام رو به افزایش است، میلیون ها کارگر خانگی که اینان را عمدتاً زنان و کودکان تشکیل می دهند، در قبال دریافت دستمزدهای باور نکردنی، بخش عمده ای از مونتاژ تولیدات در ایران را برعهده گرفته اند.
در چنین وضعیت اسف باری، رزمندگان کارگری با جان فشانی در کنار این هم طبقه ای های شریف و زحمت کش قرار دارند، آنان به رغم سرکوب های بی امان، زندان و شکنجه ی حکومت سرمایه داران، بر رسالت خویش در این موقعیت، مبنی بر انتقال آگاهی، حمایت بی دریغ و ترغیب و کمک به سازمان یابی توده ای کارگران پای فشرده و با قرار گرفتن در کنار کارگرانی که زیر تیغ سرکوب حکومت قرار دارند، مبارزات توده های کارگر را گام به گام همراهی نموده، مصائب و زندگی کارگران را به جهانیان انعکاس می دهند، آنان طبقه ی کارگر جهانی را برای پیشبرد مبارزات کارگری به کمک طلبیده و آرزومند برپایی انترناسیونال کارگری هستند.
من به رفقای "کانون همبستگی با کارگران ایران- گوتنبرگ" برای تدارک و برگزاری این مراسم خسته نباشید می گویم و به تک تک فعالینی که بی دریغ از مبارزات کارگران و پیشگامان کارگری حمایت کرده و تشکل های کارگری دیگر کشورها را به حمایت از جنبش مستقل کارگری ایران فرا می خوانند صمیمانه درود می فرستم و دست شان را به گرمی می فشارم.

زنده باد جنبش مستقل کارگری
بهروز خباز
۹ نوامبر ۲۰۱۰   


پیام تلفنی محمود صالحی
فعال کارگری ایران
به مراسم شب همبستگی با کارگران زندانی و زندانیان سیاسی ایران در شهر گوتنبرگ

سلام دوستان ، خسته نباشید و سرحال باشید.
از اینکه می شنوم چنین برنامه ای است خوشحالم. در سازماندهی این امر به تمام بچه هایی که در این راستا فعال بودند،تشکر می کنم و از حضار محترم هم تشکر می کنم که دراین شب همبستگی شرکت کردند.
دوستان خوب! از آنجایی که پیداست شب همبستگی با زندانیان سیاسی و کارگران زندانی است، از من هم می خواهند چند کلمه در این رابطه حرف بزنم. من نیاز به سخنرانی ندارم. اما می خواهم، دوستان به این موضوع توجه کنند. دوستانی که می آیند پشت تریبون صحبت کنند. باید حتما روی این موضوع متمرکز بشوند که آیا زندانیان سیاسی و اصلا زندانی سیاسی در کشورما تعریف شده است؟ من می گویم؛ نه. چون که زندانی سیاسی در کشور ما هنوز تعریف نشده است. حتی فرهنگ زندانی سیاسی در کشور ما اصلا نیست. اگر ما به عقب برگردیم به دهه شصت (۶۰)، در دهه شصت (۶۰) کسانی که در زندان ها بودند. همه آرم "ضد انقلاب" را به آنها می چسپاندند، حالا دیگرا ز آرم "ضد انقلاب" خارج شده و به اینها "امنیتی" می گویند که این خیلی خطرناک است، اصلا زندانیان سیاسی در واقع "امنیتی" نیستند. زندانیان سیاسی، خودشان اسمشان مشخص است. زندانی سیاسی یعنی کسی است که به حاکمیتی که امروز دارد حکم صادر می کند، می گوید؛ من معترضم. می گوید؛ من به معضلات و به مشکلاتی که در سطح جامعه است، من به آن معترضم. زندانی سیاسی در دل همین جامعه پیدا شده است و در دل همین جامعه فکر می کند و به این وضعیت معترض است. نه اینکه او را با انگ "امنیتی" تعریف کنند و به او آرم "امنیتی" زنند. چند سال پیش با زندانیان سیاسی در درون زندان ها حرف می زدم، می گفتند به ما می گویند "زندانی امنیتی"، یک طرف دیگر هم زندانیان عادی دسته بندی می شوند و زندانیان سیاسی اسم خودشان را گداشته اند "امنیتی"، همانی که در پرونده شان نوشته شده است. اما ما زندانیان امنیتی نیستیم. آنهایی که در زندانند، امنیتی نیستند. آنها زندانیان سیاسی هستند. من از دوستان می خواهم؛ آنهایی که پشت تریبون صحبت می کنند، روی این فکر کنند، ما باید فرهنگ زندانی سیاسی را زنده کنیم. زندان سیاسی چی است و به چه کسی می گویند. این برای ما هم است. دوستانی که آنجا هستند و آنجا نشستند باید روی این متمرکز شوند و این را بزرگ کنند، که زندانی سیاسی چی است؟ ما زندانی "امنیتی" نداریم ما نه بمب گذاریم و نه هیچی! اگر الان از دل پرونده های که برای زندانیان سیاسی تشکیل شده است، نگاهی بیاندازیم. اکثر آنها به شدیدترین مجازات اسلامی محکوم می شوند. کسی که تخریب می کند، کسی که آتش می زند و کسی که خانه را خراب می کند یعنی، همین ها را در ذهنیت مردم کردند که اینها "امنیتی" هستند. باری بچه هایی که امروز آنجا (مراسم شب همبستگی با زندانیان سیاسی) نشستند و دارند در رابطه با زندانیان سیاسی صحبت می کنند، باید این را درنظر داشته باشند که این فرهنگ را برجسته کنیم که زندانیان سیاسی به این اشخاص معترض می گویند.
اما در رابطه با دستگیری ها؛ دیروز و پریروز دوستانی خبر دادند که یک سری از بچه ما در شهر نقده دستگیر شدند. مشخصا ابراهیم اسماعیل پور، صدیق خسروی، دیروز بعدازظهر عمر اسماعیل پور هم دستگیر شده است و خلیل شریفیان چند ساعتی بازداشت بود ولی امروز به قید ضمانت آزاده شده است . بهرحال ما زندانیان سیاسی داریم که الان در زندان هستند. مثل بچه های کامیاران، مریوان و جاهای دیگر داریم. اینها همه زیر تیغ محاکمه هستند و دارند محاکمه می شوند ولی فعلا به قید ضمانت آزاد شدند.

موفق و پیروز باشید
محمود صالحی
۲۱ آبان ۱٣۹٨ برابر ۱۲ نوامبر۲۰۱۰