اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱ آذر ۱٣٨۹ -  ۲۲ نوامبر ۲۰۱۰

 انتشارات خاوران برگزار می‌کند
ادب و فرهنگ آخر ماه

دیدار و گفتگو با منصوره شجاعی
شنبه 27 نوامبر 2010، ساعت هشت شب در فیاپ

Le 27 novembre 2010, à 20h00
FIAP - Salle Berlin
30 rue Cabanis - 75014 Paris - Métro Glacière

در بخش اول برنامه، منصوره شجاعی گفتاری خواهد داشت با عنوان «جایگاه آثار زنان و آثاری که به مسئله زن پرداخته‌اند در جوایز غیردولتی ایران».
در بخش دوم، پیرامون این گفتار و کارنامه‌یِ فرهنگی‌اش با حاضران به گفتگو خواهد نشست.

منصوره شجاعی متولد 1958 در تهران، نویسنده، اکتیویست و پژوهشگر در حوزه زنان است.
در سپتامبر 2000 منصوره شجاعی همراه با نوشین احمدی خراسانی، پروین اردلان و بعضی دیگر از زنان فعال مرکز فرهنگی زنان را تاسیس کردند. از آن به بعد این مرکز به یک محل برخورد عقاید، تحلیل و جمع آوری اسناد برای انتشارات زنان است.
او از اعضای بنیانگذار کتابخانه صدیقه دولت آبادی (2003) که برای زنان ایرانی و درباره تحقیقات زنان ایرانی کار می کند، و از اعضای بنیانگذار کمپین یک میلیون امضا (2006) برای برابری حقوق زنان است. همچنین به همراه شیرین عبادی «موزه زنان ایرانی» را تاسیس کرده است (2008).
منصوره شجاعی تجربه بسیاری در کار با جمعیتهای بومی، زنان و کودکان دارد و در پروژه های توسعه سازمان ملل در ایران، با گروههای محروم و آسیب پذیر (زنان و کودکان، پناهندگان افغانی و غیره) کار کرده است. یکی از موفقیتهای عمده اش در حمایت از این جمعیتها سازماندهی کتابخانه های سیار متعدد است.
روز 28 دسامبر 2009 در ساعت 11.5 شب ماموران امنیتی در خانه اش منتظرش بوده و پسرش را تحت نظر گرفته بودند تا مادرش وارد شود. هنگامی که ساعت 2.5 صبح همراه شوهرش به خانه رسید، او را دستگیر و به زندان بردند. خانه اش را هم بازرسی کرده و بعضی وسائل شخصی او، تلفن همراهش و کامپیوترش را با خود بردند.
در ژانویه 2010 بعد از یک ماه زندان با قرار ضمانت سند خانه اش به مبلغ 250 میلیون تومان بطور موقت آزاد شد. از آن به بعد او تحت کنترل بوده و چندبار بازجوئی شده. قبلاً هم دوبار بازداشت شده بوده. یکبار وقتی میخواسته به دهلی نو برای شرکت در یک کارگاه آموزشی ژورنالیستی برود (در ژانویه 2007)، و بار دوم در سپتامبر 2007 در خرم آباد بخاطر فعالیت کمپین.
هنوز نتیجه دادگاه او به اتهام تبلیغ علیه نظام از طریق نوشتن در وب سایت های مختلف مثل مدرسه فمینیستی و نیز عضویت در کمپین یک میلیون امضا و دفاع از حقوق بشر در ایران اعلام نشده است. بخاطر فشار زیاد و تحت نظر بودن تصمیم گرفته موقتا کشور را ترک کند تا علاوه بر داشتن کمی آرامش روحی بتواند از امکانات آموزشی و تحقیقاتی استفاده کند و با امکانات بهتری در فعالیت های مدنی کشورش در هنگام بازگشت شرکت کند.
منصوره شجاعی بیشتر از 150 مقاله در روزنامه های مختلف زنان مثل «زنان»، «جنس دوم»، «فصل زن»، «جهان کتاب»، نشریه شورای کتاب کودکان، «نامه‍ی زنان»، «ایراندخت» چاپ کرده است. او در حال حاضر از طریق فونداسیون «هانریش بل» موفق به کسب ویزا برای اقامت شده و یک پروژه تحقیقی در مورد «جنبش سبز و جنبش زنان» در دست تهیه دارد و از اول ژانویه 2011 مهمان انجمن قلم در شهر نورنبرگ آلمان به مدت یکسال خواهد بود.
برخی از مقاله هائی که به زبانهای دیگر ترجمه شده :
- تاریخ روز جهانی زن در ایران.
- زنان بُزفروش میناب، کارگر ؟ چوپان؟ همسر ؟ مادر؟
- باریکادهای سبز برای عاشورای سرخ.
- آی نسرین، شیوا آزاد شد (برای مهراوه، نیما، رضا و تمام موکلین نسرین ستوده).
- ...
تحصیلات:
1988 ـ 1984: BA ترجمه زبان فرانسه از دانشگاه علامه طباطبائی.
2005 ـ 2004: گواهینامه «وضعیت برابری، حقوق بشر برای زنان» سازمان توسعه بین المللی سوئد.
2007 : گواهینامه «آتلیه TOT » (آموزش معلمان) ارگانیزه توسط Unicef.
تخصص یا بورس تحصیلی:
مه تا ژوئن 2002 : کتابخانه برای کودکان و جوانان پناهنده سازماندهی شده بوسیله کتابخانه بین المللی جوانان در مونیخ آلمان.
سپتامبر تا اکتبر 2004: «وضعیت برابری و حقوق بشر برای زنان» سازماندهی شده بوسیله انستیتو سوئدی Raoul Wallenberg (SIDA).
آوریل 2005: قسمت دوم «وضعیت برابری و حقوق بشر برای زنان» سازماندهی شده بوسیله ILANUD کوستاریکا (SIDA).
ژوئن 2006: کارگاه آموزشی و شبکه (Geres-Net) برلن ـ آلمان.
ژانویه 2007: کارگاه « TOT» (آموزش معلمین) ارگانیزه بوسیله Unicef.
تجارب کاری
2000 ـ 1978: کتابدار و پژوهشگر در کتابخانه ملی تهران ـ ایران.
2010 ـ 1993: همکاری بعنوان نویسنده و روزنامه نگار برای مجله های جنس دوم، فصل زنان، نامه‍ی زن، نامه، مجله زنان، جهان کتاب، فصلنامه‍ی کتاب ایراندخت، نشریه شورای کتاب کودکان ایران و روزنامه های شرق، سرمایه ... و سایتهایِ «تریبون فمینیستی»، «زنستان»، «تغییر برای برابری» و «مدرسه فمینیستی».
2004 ـ 1994: عضو بنیان گذار و همکار در گروه ویژه «کودکان معلول، مجروح و محروم» و هماهنگ کننده گروه «کتاب گویا برای کودکان نابینا» در شورای کتاب کودکان ایران.
1995: عضو جمعیت زنان مبارزه بر علیه آلودگی محیط (NGO) .
2003 ـ 2000 : طراح و مجری پروژه مشاوره برای «کتابخانه سیار برای دختران و زنان کم سواد و بیسواد بخصوص افغانها در مناطق سیستان و بلوچستان ـ کرمان و فارس» زیر نظر بخش آموزش Unicef.
20002 ـ 2000: طراح و مجری پروژه مشاوره برای «کتابخانه سیار برای پناهندگان افغانی» زیر نظر مستقیم OCKENDEN بین المللی NGO.
2001 ـ 2000: مجری پروژه مشاوره برای «کتابخانه شامل» (برای نابینایان) در یک همکاری با « Unicef» و «مشاوره کتاب کودکان ایران».
2000: از اعضا بنیان گذار و عضو مشاور «مرکز فرهنگی زنان» (NGO).
2001: از اعضا بنیان گذار و مدیر تشکل تلاشگران بقا (زنان و محیط زیست).
2003: یکی از بنیان گذار و عضو هیئت مدیره کتابخانه‍ی زنان «صدیقه دولت آبادی» (NGO).
2010 ـ 2003: عضو ژوری جایزه کتاب زنان «صدیقه دولت آبادی» (NGO).
2004 ـ 2003: عضو کمیته «جنبش جهانی برای بچه ها» زیر نظر Unicef.
2005: طراح، سازماندهنده و مجری «کارگاه آموزشی حقوق بشر و زنان» در کردستان (سنندج و مریوان) با دعوت «انجمن زنان کُرد برای صلح و حقوق بشر».
2005: طراح و تهیه کننده مُدول برای توانمند سازی زنان، مهارت زندگی، خودآگاهی، مهارت ارتباطات و تسهیل کننده آتلیه حرکت زیر نظر Unicef.
2005: طراح و تسهیل گیر وورک شاپ دانش بومی برای مناطق روستائی و کتابداران محلی به منظور بوجود آوردن مرکز تهیه امکانات برای کتابداران برای «شورای کتاب کودکان ایران».
2007 ـ 2005: طراح و مجری پروژه «کتابخانه زنان و کتابخانه سیار برای زنان و کودکان» در اِوَز فارس.
2006: از اعضا بنیان گذار «کمپین یک میلیون امضا برای تغییر و برابری».
2007: مشاور و داور برای انتشار «دِسن اَنیمه حقوق کودکان» زیر نظر Unicef.
2007: از اعضا بنیان گذار و همکار گروه و وِب سایت مدرسه فمینیستی.
2008 ـ 2007: تسهیل گر، پروژه DIT زیر نظر Unicef.
2008: از اعضا بنیان گذار «موزه زنان ایرانی» با همکاری شبکه موزه زنان جهان.
2009: از اعضا بنیان گذار «جنبش همگرائی زنان برای بیان مطالبات در فضای انتخاباتی».
2009: از اعضا بنیان گذار «کمیته همبستگی زنان علیه خشونت اجتماعی».
2010: از اعضا بنیان گذار «همگرائی سبز زنان ایرانی».