اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۴ آذر ۱٣٨۹ -  ۵ دسامبر ۲۰۱۰

جنبش دانشجویی، وجدان آگاه توده های مردم، شکست ناپذیر است

برگزاری پنجاه و هفتمین سالگرد ۱۶ آذر۱۳۳۲ و گرامی داشت خاطره ی تابناک سه شهید جنبش دانشجوئی آن سال، بزرگ نیا، قندچی و شریعت رضوی، گرامی داشت جنبشی است که از همان آغاز، جنبشی برای آزادی، عدالت و استقلال کشور از دخالت قدرت های امپریالیستی بود. در این پنجاه و شش سال گذشته، کشور تحولات مختلفی را از سرگذرانده است. اما از آنجا که علیرغم تمامی مبارزات درخشان مردم و جنبش دانشجویی، هیچ یک از خواست های جنبش مردمی متحقق نشده است، مبارزات دانشجویی، هر بار به شکلی و در ابعادی تازه تداوم یافته است. جنبش دانشجوئی در تمامی دوران ستم شاهی و دیکتاتوری فردی ملوکانه، دست از مبارزه بی امان برای خواست های محوری خود بر نداشت. جنبش دانشجویی همواره پرچمدار دفاع از آزادی های بی قید و شرط سیاسی بود. این جنبش برای آزادی اندیشه، نه تنها دردانشگاه که در کل جامعه، مبارزات شکوهمندی را به پیش برد و در این را فداکاری های بسیاری از خود نشان داد. فعالین جنبش دانشجوئی نیک می دانستند که بدون تلاش برای ایجاد شرایط دمکراتیک در جامعه، نمی توان در راه تحقق خواست ها و آمال جنبش دانشجویی و توده های مردم، گام های موثری برداشت. شکست انقلاب بهمن در اوج پیروزی اش، و روی کار آمدن حاکمیتی تاریک اندیش و واپسگرا، دوران سخت دیگری برای جنبش دانشجویی رقم زد. چه بسیار از فعالین دانشجویی که در دوران "انقلاب فرهنگی" از دانشگاه ها اخراج شدند؛ چه بسیار، مبارزین دانشجو که به اسارات دژخیمان درآمدند و به چوبه های دار سپرده شدند؛ و چه بسیار جوانانی که در سد کنترل های سیاسی ـ امنیتی حاکمیت اسلامی در دهه ی اول انقلابِ نافرجام، گرفتار آمدند و راه تحصیل بر آن ها در میانه راه بسته شد.

سیاست سرکوبگرانه ی حاکمیت اسلامی برای تسلط حوزه بر دانشگاه و تبدیل دانشگاه ها به ارگان های تربیت دانش آموخته گان حکومتی و مبلغ دین و شریعت، و تبدیل دانشگاه به گورستان سکوت و بی تفاوتی، با شکست فضاحت باری همراه شد. اوج مقاومت دانشجویان در ۱۸ تیرماه ۷۸ و یک هفته انفجار خشم دانشجویان و تظاهرات درخشان آن ها، ترس را بر حاکمان اسلامی مستولی ساخت. هرچند جنبش دانشجویی ۱۸ تیر با سرکوب گسترده ای روبرو شد و تصفیه ها و اخراج ها و دستگیری های گسترده ای در پی داشت، اما قدرت مقاومتش چنان گسترده بود که این جنبش هیچگاه از پا ننشست. حضور گسترده دانشجویان در تحولات سیاسی سال های اخیر، و دفاع جانانه شان از آزادی های سیاسی و اعتراضاتشان علیه استبداد دینی و تمرکز بیش از حد سرکوبگران برای جلوگیری از فعالیت های دانشجویی، نشان از شور انقلابی و قدرت تاثیرگذاری این جنبش پویا و زنده در خود دارد. حضور فعال جنبش دانشجویی در مبارزات ضد استبدادی سال گذشته، بیان هم پیوندی و تعهد این جنبش به خواست های محوری اردوی کار وزحمت و توده های میلیونی مردم است. حضور گسترده و درخشان دانشجویان در گرامی داشت ۱۶ آذر در سال ۱۳۸۸، علیرغم سرکوب بی مهار و تمرکز فاشیستی نیروهای حاکمیت، نشان داد که این جنبش هم چنان زنده و پویاست.

حاکمیت پادگانی طالبان وطنی ، با آگاهی از توان و قدرت جنبش دانشجویی، در طول یک سال گذشته، تمرکز سرکوبگرانه ی خود را صد چندان کرده است. آن ها در چهارچوب "انقلاب فرهنگی" دوم بسیاری از فعالین دانشجویی را احضار و رهسپار زندان کرده اند. موج اخراج و بازنشسته کردن استادان، با شدت ادامه دارد. رهبر رژیم ، و به دنبال او مبلغان تاریک اندیشی، علوم انسانی را به باد حمله گرفته و ۱۲ رشته ی تحصیلی علوم انسانی را از رده آموزش حذف کرده اند. با اجرای گسترده طرح "حجاب و عصمت"، و طرح های بومی سازی، فشار بر دانشجویان دختر را به بالاترین حد خود رسانده اند. هدف آن ها این است که فضای پادگانی بر دانشگاه ها مستولی کرده و این سنگر جوشان دفاع از آزادی و عدالت را در هم بشکنند.

اما فضای کنونی دانشگاه ها نشان می دهد که این تلاش های سرکوبگرانه ی استبداد دینی نیز با شکست روبرو خواهد شد. جنبش دانشجویی که در پیوند تنگاتنگ با جنبش مردمی، از آن نیرو می گیرد و به وجدان آگاه توده های میلیونی مردم تبدیل شده است، خاموش شدنی نیست. این آرزو را تاریک اندیشان حاکم باید به گور ببرند. جنبش دانشجویی، بعنوان آگاه ترین بخش جوانان دختر و پسر، طلایه داران جنبش جوانان کشور هستند. آن ها با هزاران رشته دوستی، فامیلی و خویشاوندی، و با هزاران رشته عاطفی و منطقی نه تنها با جنبش زنان که با جنبش توده های کار وزحمت و مردم ملیت های تحت ستم پیوند خورده اند و از آن ها نیرو می گیرند و بر آن ها نیز تاثیر می گذارند. امروز دیگر۳ میلیون و ۸۰۰ هزار دانشجو، که در ۲۰۰ دانشگاه بزرگ کشوربه تحصیل مشغول هستند، تنها به اقشار میانی و بالای جامعه تعلق ندارند، بخش مهمی از آن ها فرزندان توده های کار و زحمت هستند. همین امر آن ها را نسبت به خواست های مردم بشدت حساس کرده است. این حساسیت در شرایطی که دولت فاشیستی برای پر کردن صندوق های خالی دولت، با حذف یارانه ها دستبرد به سفره ی خالی مردم را در دستور قرار داده است، بیش از پیش افزایش یافته است. خاستگاه اجتماعی دانشجویان می تواند در صورت درک اهمیت بلافصل سازماندهی هر چه گسترده تر اعتراضات صنفی و مطالباتی دانشجویی علیه طبقاتی تر کردن آموزش عالی سدی در برابر تعرض رژیم در این زمینه ایجاد کند. اکنون شرایطی فراهم آمده است که مبارزات مطالباتی مردم، روز به روز رنگ روشن تری بخود می گیرد و همین امر زمینه پیوند هر چه گسترده تر شعار آزادی را با شعار عدالت فراهم می آورد. اکنون شرایطی فراهم آمده است که جنبش دانشجویی بیش از گذشته می تواند در راه این همپیوندی ایفای نقش کند.

سازمان ما، در آستانه فرارسیدن ۱۶ آذر، روز دانشجو، ضمن تبریک آن به تمامی دانشجویان، آزادیخواهان و برابری طلبان، از تمامی تلاش ها در گرامی داشت این روز و پاس داشتن شعارهای اساسی این جنبش در دفاع از آزادی، عدالت اجتماعی، استقلال و نفی سلط گرائی امپریالیستی حمایت می کند.

سازمان ما از تمامی آزادیخواهان، برابری طلبان و فعالین سوسیالیستی می خواهد که همراه و همگام با دانشجویان در گرامی داشت روز دانشجو شرکت کرده و با حمایت بی وقفه از مبارزات دانشجویی اجازه ندهند تیغ سرکوب حاکمیت طالبانی، جنبش دانشجویی را به عقب نشینی وادارد.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی ـ زنده باد سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
۱۲آذرماه ۱۳۸۹ـ ۳ دسامبر ۲۰۱۰